Marvolo Riddle

20

Yıl:1986-Harry'nin Çocukluğu

Yukarıdan gelen tıkırtıları duymasıyla gözünü açtı. Petunia Teyzesi merdivenlerden iniyor olmalıydı. Tahmin ettiği gibi kısa süre sonra kapısı çalındı.

"Kalk artık uykucu." diye bağırdı kadın kapıya vururken.

Harry doğruldu. "Tamam Petunia Teyze." demesiyle birlikte merdiven altındaki küçük dolabının kilitli olan kapısının kilidi açıldı.

Harry, uyku sersemi kapıyı açtı. Hafifçe salona başını uzatarak saate baktı. "Sabahın altısıydı." Saatleri okumayı kendi kendine öğrenmişti. Dudley'nin izlediği bir eğitici çizgi filmde saatlerin nasıl okunacağı öğretiliyordu. Harry, akrep ve yelkovan isimlerini komik bulmuştu.

Teyzesi mutfaktan çıkıp kızmadan banyoya gitti. Elini, yüzünü yıkadı ve dişlerini fırçaladı. Ardından hemen mutfağa girdi ve kahvaltı masasının hazırlanmasına yardım etti.

Kahvaltı hazır olduğunda Vernon Enişte, esneyerek aşağı indi. Petunia Teyze ise Dudley'i uyandırmaya gitmişti. Harry ürkekçe masaya oturdu. Vernon Enişte ile yalnız kalmaktan hoşlanmazdı. Adamı sıklıkla kızdırır, ceza alırdı.

Bir süre sonra Dudley ve Petunia Teyze aşağı indi. Dudley masaya otururken kafasına vurdu. Tam o sırada içtiği meyve suyu kucağına döküldü.

Petunia Teyze ona iğrenerek baktı. "Beceriksiz." dedi küçümsemeyle. "Bir şeyi içmeyi beceremiyorsun."

"Özür dilerim." diye mırıldandı Harry. Ancak Petunia Teyze çoktan bakışlarını onun üzerinden çekmişti. Dudley'i yedirmeye dönmüştü.

Harry ikide bir kaşınıyordu. Vernon Enişte gözlerini ona çevirdi. Sinirle söyledi. "Ne kaşınıyorsun uyuz gibi."

Petunia teyze sandalyesini uzaklaştırdı. "Ne uyuzu... Bitlenmiştir. Annesi de böyleydi. Pasaklının tekiydi."

Petunia bir süredir, Harry'nin temizliği ile ilgilenmeyi bırakmıştı. Harry kendi başına banyo yapıyor ama saçlarını yeterince iyi yıkayamıyordu. Gerçekten de bitlenmişti.

Kahvaltıdan sonra Harry'i önüne oturttu ve usturayı eline aldı. Harry'nin gözleri yaşarmıştı. "Petunia Teyze, lütfen saçlarımı kesme. Saçlarımı temizleyemez miyiz?"

Petunia iğrenerek söyledi. "Başka işim gücüm yok, senin saçlarını mı temizleyeceğim? Şu saçlarının haline bak. Normalde de bir halta benzemiyorlar zaten. Kabarık, karma karışık."

Petunia Teyze her zaman Harry'nin saçlarından şikayet ederdi. Bir türlü düzene girmeyen, asiydiler. Petunia, Harry'nin göz yaşlarına aldırmadan kafasındaki tüm saçları kazıdı.

Harry'nin başında açıklıklar belirmeye başlayınca Dudley gülmeye başladı. Günün geri kalanında da onunla alay etmeye devam edecekti.

Harry o kadar üzgündü ki, gece uyumadan kel kafasına dokundu ve ağladı. Uyumadan önce içtenlikle diledi. 'Keşke saçlarım eskisi gibi uzun olabilseydi...'

Ertesi sabah yine Petunia Teyzesi tarafından uyandırılmıştı. Fakat üzerinde tatlı bir mahoşluk vardı. Küçük dolabından dışarı çıkması biraz zaman aldı. O dolaptan çıkarken teyzesi onu tekrar uyandırmak için geliyordu. Zira dolabın gıcırtılı açılma sesini duymamıştı. Çocuğun tembellik yaptığını tahmin etti. Ancak Harry'i görmesiyle birlikte çığlığı bastı. Harry'nin saçları dünküyle aynı uzunluktaydı.

Karısın çığlığıyla bir şey olduğunu sanan Vernon Enişte endişeyle merdivenlerden aşağı indi. Karısını korku içinde Harry'e bakarken buldu. Ardından gözleri Harry'e takıldı. Neyin yanlış olduğunu anladığında bağırdı.