Persephone {AyBar} +18

Her şeyim

Oy vermeyi unutmayın...

📎📎📎

Ölüm.

Her şeyin sonu olduğunu sandığımız kaçımılmaz başlangıcımız

Sevdiklerimizi yalan dünyamızdan söküp aldığı için nefret ettiğimiz tek gerçek şey olan,ölüm

Gözlerim bir an boşluğa kaydı,ardından gözlerimi yavaşca açıp Barışa baktım.Çok garipti vücudum acısa da,bu acıyı hissetmiyordum.Sanki soğuk tüm acımı içine emmişti.Barışın avucunun içini bir anda yarama bastırmasıyla acıyla bağırdım

-Aycan?

Gözlerine zar zor bakarken mavilikleri beni delip geçiyordu.Elimi usulca kaldırıp kalbine koydum.Artık sanki benim ruhum bedenimden ayrılmış olanları kenardan seyrediyordu.Yaraya bastırıken bende elimi güçsüzce kalbine bastırdım

-Bana bir şey olursa beni burada yaşat

Barış elini daha fazla bastırınca önce adımı fısıldadı.Sonra yeri göğü inleten o sesi kalbimin içinde duydum.Benim kalbim Barışdı ve şimdide kendimi onun kollarına teslim ediyorum

-Sikerim.Hayır,hayır.Siktir.Lütfen kendini bırakma

Birisinin ayak seslerinden bize yakınlaştığını duydum aniden oda bağırdı.

-Siktir.Kim yaptı bunu?Abi gel arabaya.Kan kaybediyor

-Elimi buradan çekemem.Dayanamaz.Arabayı buraya getir

Gözlerini bana indirince aralanmak istemeyen gözlerimi açıp onun güzel yüzüne baktım.Hırlayarak beni kendine çektiğinde avucunu tekrar sertce yaraya bastırdı.Anlık bir acı hissetmişdim ama sonrası yoktu.

Arabanın içine ne zaman taşındığımı bilmiyordum.Soluğumu dışarı vermekte zorlanıyordum.Başımı göğüsüne bastırıp benim oturmamı rahatladı.Eli hala yaranın üstündeydi.Ellerinden akan kana baktığında Barış bağırdı

-Bilal üzerimdeki gömleği çıkar

Bilal zorlukla Barışın üzerindeki gömleği çıkardığında Barış bir hışımla eline alıp gömleği yarama bastırdı

-Bunu kim yaptıysa sülalesinde tek sağlam adam bırakmayacağım.Hastaneye sür

Güç bela gözlerimi açıb soluğumu dışarı vererek konuşmaya çalıştım

-Hastane olmaz.Seni yakarlar Barış.Ben iyiyim

Gözlerimi güçlükle kapatıp geri açdığımda sanki saatler geçmişti,ama her şey anlıktı.Barış sinirle bana bakarak Bilale döndü

-Hastaneye sür.Aycan saçmalamaya başladı

-Abi Aycan hanım doğru söylüyor.Seni rahat bırakmaz ordakılar.

Barış gömleğini daha çok yaraya bastırdı.Bedenimden kayıp giden kan bizim geleceğimizden gidiyordu.Bizim mutluluğumuzdan

-Bilal beni delirtme hastaneye sür.Gerekirse hapise atsınlar.Aycan ben mi lan?Alper ondan kendince mermiyi çıkarırsa acısına dayanamadan ölür

Gözlerimi yumduğum her dakika soluğum daha da kesiliyordu.Kipriklerimi aralayıp elimi usulca kaldırıp Barışın yüzüne koydum

-Barış?

Eli saçlarıma dokunduğu an gözlerimden bir damla yaş yanağıma düştü.Acıtan kesinlikle mermi değildi.Kekeleyerek ve soluğumu vermeye çalışarak konuştun

-Beni öper misin?.......Seni belki de son kez hissedeceğim

Bilal birden arabanın gazına kökledi.Barış ağlamıyordu ama ağlamasına sadece bir tık kalmıştı.Gözünü camdan dışarı çevirip derin nefes aldı.Ona bakmaya devam ederken birden yüzünü döndü.Kurumuş dudaklarıma alev gibi yanan dudaklarını bastırdı.Ona karşılık verecek gücüm yoktu ama iliklerime kadar hissediyordum.Hareket etmeden dudaklarını dudaklarımın üzerinde durdurdu.Barışın gözünden bir damla yaş yanağımdan akarak dudaklarımın üzerine kaydı.İlk kez ağladığını görüyordum.