Persephone {AyBar} +18

Bölüm 40:Kontrol

Aycan
Hastaneye gelince Adem ve Ekin benimle Nisanın odasına kadar eşlik etdiler.Hata Nisanın odasını arayıp daha sonra odadan çıkıp kapıda durdular.Nisa olanlara şaşırsa da bozuntuya vermedi.Çünkü dediklerinin bir faydası olmadığını düşünüyordu.Nisa kollarını bana sarmış az kalsın kemiklerimi kıracaktı

-Ayö görmeyeli uzun zaman oldu.Nasılsın?

-İyim sana uğrayayım dedim hem hediyyeni getirdim

Nisanın yüzü garipsemişti tabi Maldivlere gittiğimi bilmiyordu.

-Ben tatile çıkmıştım Maldivlere gittim senle Cemale hediyye aldım

-Hediyeyi boş verde Barışla nasıl.Pardon yalnış sordum ona itaatin nasıl gidiyor

Gözümü devirip hediyeyi masanın üzerine bıraktım.Koltuktan kalkınca Nisa durdurdu

-Şaka yaptım.Mutlumusun?Benim için önemli olan mutlu olman.Sana iyi davranıyor di mi?Vurma falan yok

Derin nefes alıp konuşmaya başladım

-Bak Nisa Barışın Cemal gibi olmaması onun suçu değil ne de benim suçum değil.Barışın sert olması beni dövdüğü anlamına gelmiyor.Onunla mutluyum.

Bana sarılmış "özür dilemişti".Bende ona sarılınca güvenli gibi hissetmiştim.Benden ayrılmış önlüğünü düzelterek konuşmuştu

-İrfan amca söylemişti iyi adam olmadığını adam falan öldürüyor ama malasef ellerinde kanıt olmadığı için hapise girmiyor

-Yok öyle bir şey.İrfan amca da Barışa takmış

Kendim kendi sözlerime inanmazken Nisanın bakışlarıda inanmadığı anlamına geliyordu.Daha fazla uzatmayıp işe gideceğimi söyleyip hastaneden çıkmıştım.

Arabaya binerken Adem kapımı açmış Ekin sürücü koltuğuna geçmişti.Biraz hızlı gittiğimizi düşünürken aralarında bir şey konuşuyorlardı.Yüzlerinden gergin olduklarını anlaya biliyordum.

-Biraz yavaş gidebilir miyiz lütfen

Adem başını bana döndermiş korkmuş ifadeyle frenlerin tutmadığını söylüyordu.Ölümüm gözlerimin önüne gelirken gözlerim doldu.Barışı ağlayarak aradım

Barış
Aycan bana haberi verdikden sonra masadan ayağa hızla kalktım.Kafamda çözüm üretirken istemeden Aycana bağırdım

-Nasıl tutmuyor sikik Ademi ver bana

Bu hastane olayı bize yaramıyordu ne zaman Nisayla buluşsa başımızdan olay eksik olmuyordu.Telefonun diger tarafından Ademin sesi gelince bağırdım

-Araba kaç gidiyor?

-110 efendim

Ademin sesinden onunda gerildiğini anlıyordum.Biliyordu Aycana bir şey olursa onları yaşatmayacağımı.Duyduğumla ellerimi sinirle saçımdan geçirdim.Bu araba neden bu kadar hızlı gidiyordu

-El frenini çekmeyin araba takla atar.Gazdan çekin ayağınızı kaldırım olmayan tarafdan kendinizi yavaşca sürterek bir yere çarpın

Ben dedikce Ademin Ekine talimat verdiğini duyuyordum.

-Ben gelmeden polislere bir şey anlatmayın

Adem dediğimi onaylayımca Aycana telefonu vermesini istedim

-Sevgilim şimdi biraz araba çarpacak kemerin takılı değilse tak.Bende şimdi yanınıza geliyorum

Birisi bizimle oyun oynuyordu.Önce yangın şimdi fren.Sırada ne vardı