Persephone {AyBar} +18

Kapı..

Bir çok ölüm olayına tanıklık etmiştim,ağaçların yapraksız kaldığını görmüştüm ama sevdiğim adamın dizlerimin üzerinde nefesinin zorlaştığını görmemiştim.Bir anda Berkan bağırmıştı

-Mahir arabayı getir

Yağmur şiddetini artırmış ve rüzgarle beraber uğulduyordu.Ben dizlerimin üstünde Barış iste kollarımın arasındaydı.Bedenim tüm hareket yetkisini kaybetmesine rağmen bu acıyı dibine kadar yaşıyordum.

Olan biteni kafam almıyordu.Ezgi Bilalin kollarında ağlıyor,Berkan bizim önümüze gelerek dizlerinin üstüne düşüb şok gözlerle Barışı izliyordu.Barış sık ve derin nefesler alırken alnı ter içinde kalmıştı.Parmaklarım saçlarının arasına kayarak ıslaklığımı hissediyordum.Gözlerimdeki yaşlar bitmeye yakınken göğüslerim inip kalkıyordu.

-Barış

Saçlarını okşarken mırıldandım.Kiprikleri yavaşca araladnı ve cansız mavilikleri gözlerime çarptı.

-İyi olacaksın.Lütfen dayan beni bırakma

Cevap vermedi ama gözleri açıkti.Gözlerindeki önceki işığı,sertliği görebilmek için kalbimi kanatarak dua ettim.Başını dizlerim üzerine getirirken ellimi yüzüne tutarak yağmurfan korumaya çalışıyordum

-Uyanık kal lütfen

-Sakin ol!Geçecek Aycan

Sesi o kadar güçsüz çıkmıştı ki,sesinin altında ezilmiştim sanki.Saçlarına elimi daldırdım

-Geçecek tabiki.Sen Devilsin bir kurşuna yenilecek değilsin tabiki

-Kesinlikle

Derken dudakları morarıp titremeye başlamıştı bile.Berkan ve Bilal Barışı kucağımdan almaya çalışıyorlardı.İçimden sanki bir şey koparılıyorlardı.Onu arabaya taşırken Ezgi kollarını bana sarmış ayağa kaldırmıştı.Bakışlarım ellerime çevirdiğimdr kanlar gözyaşkarımın akmasına neden oluyordu.Sevgilimin kanı ellerimdeydi!Ben ağlarken Ezgi beni sakinleştirmeye çalışıyordu

-Sakin ol.Geçecek her şey.Barış abi güçlüdür

Ellerim titriyordu.Nasıl titremeye bilirdiki.Kanı elime mühürlemişti.Ezgi beni atabaya sürüklerken Barışın arabada yatması gerçeği kalbimi kasıp kavuruyordu.Berkan arabanın motorunu çalıştırken arka koltuğa oturdum.Bilal bizi arkadakı arabadan takip ediyorlardı

Barış ayaklarını bükerek uzanırken güçsüz bakışları elimdeki kana düşmüştü.Panik dolu bakışlarla Barışa baktım.Biranda araba öne atılmıştı.Titreyen kollarımı iki yana açtığımda dudaklarının ucu kıvrıldı.Hemen ardından kollarımdakı yerini aldı.Elimle sırtındakı yaraya baskı yaparak kanamayı durdurmaya başlarken dudaklarımı hem terden,hem de yağmurdan ıslanmış saçlarına bastırdım.Onun çektiği acıyı sanki ben çekiyordum.

Araba yolda irelilerken Barışın deri çeketini çıkarmak için onu ireli ittim.Çıkarmak için hareketr geçerken güçsüz sesle konuştu

-Dur.Çok kan var görmeni istemiyorum.

-Saçmalama

Bir anda bağırmıştım.Yüzü boyun girintime düşerken o kadar hızlı nefes alıyordu ki sanki boynumu deşecekti

-Laftan anla.Her şey yolunda

Bir anda Berkanın konuşmasıyla bakışlarım ona doğru çevrildi

-Oyala onu.Konuştur.Bilinci kapanmasın

Elimi deri ceketinin altından salarak yarasına baskı uyguluyordum.Allak bullak olmuş düşüncelerimi bir kenara bırakıp seslendim

-Barış!İyi misin?