Persephone {AyBar} +18

Güven...

-Gizem boşanma kağıtlarını imzala

Gizem karşımda sandalyeye kendini yayarak dirseklerini masanın üzerine koydu.

-Soyadımı kaybedemem anlamıyor musun?Öldürürler beni.

-Burası beni ilgilendirmez.Benim Devil yanımı işe sokmadan imzala şunu

Gözlerimi kısarak ona baktığımda restoranın ışıkları nedeniyle tırnaklarındakı parlak ojelerle oynuyor kendi senarisini yazıyordu.

-Şimdi ve ya sonra imzalayacaksın bunu.Niye beni zora sokup kendine zarar verdiyorsun?

-Ben incinmekten mi korkacağım?Sen beni Aycanla karıştırdın.Beni diri diri yakıyordun.Ondan korkmayıp şimdi mi korkacağım

-Seninde o sikik baban Aycanı yakıyordu.Daha dur onun sikini yakacağım.Adam olupda karşıma çıkmıyor

Özellikle karakol bölgesinde bir restoran seçmişti.Belliki İrfan hala bunları koruyor.

-Barış sana soru sorucağım.Berkanla yere göğe sığdıramadığın sevgilin yalnız başına evde öyle değil mi?

Gözlerimi kapatıp elimi yumruk yaparken tekrar açınca kendini biraz arkaya yasladı

-Sen biraz arkadan vurulmaya alıştın.Acaba ne yapıyorlardır?Yalnız

Suyla dolu bardağı elimin arkasıyla yere itinceGizem yerinden sıçrayarak ayağa kalkmış masadan uzaklaşmıştı

-Sakın Aycanı bu kötü düşüncelerinin içine sokma.Senin babanı yakmakla kalmam tüm sülaleni yakarım.

📎📎📎

Mutfağa indiğimde Berkan derin bir nefes alarak,gözlerini elindeki viski kadehine dikmişti.Her zaman neşeli bakan o gözler şimdiyse Lalenin öldüğü gün gibi darmadağındı.Berkanı hedef alarak sordum

-Sorun ne?

Gözlerini bana çevirip omuz silkti

-Yok bir şey

-Var bir şey.Saklamasana

-Arada bir oluyor.Sen takma kafana.Hem Barış seni böyle görürse kızar

Ses tonu daha da takılmama neden olmuştu.Gülümseyerek ona baktım

-Barış ne deyecek saçmalama.Hem Barış inatçı olduğumu söylemiştir sana.Hadi anlat

Güldü.Neşeden uzaktı ama yinede onu güldürdüğüm için mutlu olmuştum.Derin nefes alarak gülümsedim

-Hadi anlat.Belki derdine derman buluruz

Berkan kısaca viski kadehine baktıkdan sonra bakışları beni buldu.O da derin nefes alarak konuştu

-Özlem arada sırada beni bir yokluyor.

Özlem...Aslında hep benimle olan bir hissti.Ama özlediğim şeyi özlemekle kalıyordum.Çünkü hiç bir deniz onu sürükleyerek benim sahilime ulaştırmazdı.

-Sonunda ulaşabileceğin bir şeyi özlüyorsan,güzel.Ama ulaşamayacağın bir şeyi özlüyorsan bu eziyyetden başka bir şey değil

-Kesinlikle

Gözleri bir kez daha viski bardağına gidip sonra salonun kapısını yokladı.

-Diyorlar fotoğrafına bakmazsan bit kaç yıl sonra yüzünü unuttursun.Gerçekten unuttur muyum Laleyi?

Duraksadım.Yüzünü unutmak mı?Buraya geldiğimden beri annemle babamın fotoğrafına bakamadım.Hafızamda kazılı olan annemin yüzünü gözlerimin önüne getirdim.Onu hatırlayabiliyordum.Ama en önemlisi sesleri hafızamdan siliniyordu