Persephone {AyBar} +18

Bölüm 14:Zaman doldu

Aycan

-Onları kim öldürdü biliyormusun?Lanrt olası baban öldürdü.Baban benden hayatımı aldı.Beni bu hale baban saldı

Yine aynı Devil olmuşdu.Dünkü Barış değildi bu.Elleriyle duvarı yumrukluyordu.Kanlı ellerini ardı arası kesilmez duvara vuruyordu.Hiç mi canı acımıyordu?Babam hep iyi biri olarak biliyordum yani bunu yapamazdı.Kendine hak kazandırmak istiyordu.Manyak herifin tekiydi!

-Yalan söylüyorsun

Her kız babasının prensesi olur babasıda onun kahramanı olurdu.Babam hiç bir zaman bana anneme karşı kötü olmamıştı.Sadece Devile karşı "yalan söylüyorsun" diye bağıra bildim.Bağırdığım an duvarı yumruklamayı bırakmış gözlerimin içine bakarak kahkaha atmaya  başladı.Bu dünkü kahkaha değildi.Nefret,acı kahkahasıydı.

-Yalan söylemiyorum.O baban denecek it herif babamı kardeşimi öldürdü

Bir süre durmuş odada volta atmaya başlamıştı.Beni omzumdan sarsıb bağırmaya başladı bense ağlamaya

-Hadi diyelim babam bir şey yapıp canını acıtmış kardeşim 10 yaşındaydı!10 yaşında!Berkanın çocuğu peki?Daha masum hiç dünyanın ne olduğunu bilmeyen 2 yaşında bebekdi

Anlıyordum acısı vardı onun böyle sinirli olmasını anlıyordum.Ama bana doğru düzgün isbat edemem asla ona inamam.Bende bağırmaya başladım

-Tamam anlıyorum acın var.Gerçekten aeni anlıyorum.Babanı kardeşini hatta anneni kaybetmişsin.Çok üzgünüm.Onları döndüremeyiz.Ama babam karışkayı bile incitemez.Ben tanıyorum babamı

Sakin konuşmaya başladım.Belkide konuşarak her şeyi aydınlığa kavuştururduk

-İkinizede nefret ediyorum.Tamam isbat edeyim sana gözlerini ayırmadan televizyonu izle.

Televizyona yakınlaşıp sinirle önceki DVD çıkarıp yeni DVD taktı.Boş yoldu.Sadece 2 dakikada bir araba geçiyordu.Bir araç geçmiş ondan 20 saniye falan sonra bir araç daha geçmişti.Sadece gördüğüm diger araç birinci aracın karşısını kesmiş onları silahla yere sermişti.Sadece hayretle içinde bakıyordum.Video daha da yakınlaşdırılmış elinde iki tane silah olan gösterilmişdi.Ben olduğum yerde kala kaldım.Bu adam Babamdı

-Baba

Sadece ağzımdan bu söz çıka bildi.Benim babam bir caniydi.Neden yaptı bunu?

-Artık bana inanıyorsundur herhalde.Herhalde benim neler çekdiğimi anlıyorsundur.Senin baban bir katil.

Benim babam bir katildi.Hemde masum çocukların katili...
Ellerkmi bir-birine sıkıyordum.Sadece içimden çığlık atmak geliyordu.Göz yaşlarım akmaya başlamıştı yeniden.Bu her şeyin birikintisiydi.Hıçkıra-hıçkıra ağlıyordum.Barış yanıma yaklaşmış kollarımı tutmuşdu.Sadece ona bağırıp yumruk ata biliyordum.

-Yalan söylüyorsun.Lütfen yalan söylediğini söyle!Yalan!Babam böyle bir şey yapamaz.Ben katil birinin kızı olamam.Bana yalan olduğunu söyle.

Yere dizlerimin üzerine düşüb ellerimle yüzümü kapatıb hıçkırıyordum.

-Hadi söyle canını acıtmak için yaptım.Seni incitmek için yalan söyledim.

Karşımda eğilmiş beni tutuyordu.Sadece kıpırdamadan tutuyordu.Sonrası zaten karanlıktı.

Barış
Kaç saatdir beklememe rağmen Aycan uyanmamıştı.Bir türlü yerimde duramıyordum.Aycanı çok merak ediyordum.Uyandığında ne yapacaktı.Gerçekten inandı mı bana?Ben sadece gerçekleri öyrenmesini istedim.Volta atmakdan bacaklarım ağrımıştı.

Kahretsin ben ne yapmıştım.Onun ne hallere düşeceğini hiç düşünmemiştim.Onun bulunduğu durumu gerçekleri öyrenince hissetdiğinin düşününce yerimde duramıyordum.Ne kadar inkar edersem edeyim ona değer veriyordum.Şu kısacık zamanda ona güvenmeyi başlamıştım.O kadar güzel ve doğaldı ki!Benim sınırlarımı zorluyordu.Değiştiriyordu beni...

Son 1 saat

Aycan
Gözlerimi açtığımda kendimi Barışın odasında buldum.Ben nasıl olmuştum buraya gelmiştim.Bir süre düşündükden sonra olanlar aklıma gelmişti.Bazen rüyadan uyanmak istemezsin gerçek olaun diye bazende yaşananlarım rüya olmasını istersin.Gerçekten benim babam katilmiydi.Acaba bu kadar cani ola bilirmiydi.

Gözlerim hızla dolarken ağlamaya başladım.Hıçkırıklarım artarken komidinin üzerinde duran her şeyi yerle buluşturdum.Böyle bir şey duymak bu 2 ayda bana yapılanlardan daha ağır gelmişti.Şuan kendimi canlı canlı gömülmüş gini hiss ediyordum.Ağzımdan çıkan çığlıklara engel olamıyordum.Tam vazoyu kaldırıp kapıya atacakken Baeış içeri girmişti.Duvarın kenarına çökmüş bacaklarımı kendime çekip kollarımla bacaklarımı sarıdım.

Hıçkırıklarım sonsuza kadar devam edecekdi sanki.Şuan sadece ölmek istiyordum.

-Aycan

Endişeli sesiyle bana seslenmişti.Gelip bana sarılmış kendine çekmişti.

-Gerçekten benim için endişelendin mi?Onun için mi bana bunu yapıyorsun.

-İnan ben seno üzmek için yapmadım.Sadece sana neden bunları yaptım anlaman içindi.Nasıl göt herifin kızısın onu anlaman için

Bir süre sadece bir-birimizi izledik.Sadece bana sarıldı.Saatine bakıp bana yakınlaştı.Son 20 saniye geriye doöru akıyordu.Dudağıma yapışmasıyla karşılık verdim.Sanki bu kez veda eder gibi öpüyordu.Yine saatinin çalmasıyla brnden ayrıldı ve gitti

Barış
Evden çıktığım andam beri içim içimi yiyordu.Aycan evde yalnızdı son dakikalarını yaşıyordu.Bu düşünce beni deli ediyordu.Arabaya binip depoya yol aldım.

İnsan hayatta hep beklemediği şeylerle karşılaşır.Hayatın süprizleri dedikleri gerek ki bu olsun.Ben nasıl bu intikam oyununa başlamıştım şimdi nasılım!

İçimdeki sıkıntı bir türlü geçmiyordu.Bir yandan Aycanın durumu düşünüyor bir yandansa bu olayı nasıl durdururum diye düşünüyordum.Ama şuan hiç bir şey yapamam.Olamlara göz yumam gerekiyordu.Göz yumarken kendime sadece intikamı hatırlatıyordum.Kendimi bunumla avutuyordum galiba.Bu oyunda bir masum varsa oda Aycandı.Depoya geldiğimde arabadan inip derin nefes aldım.Berkanın depoda olduğunu gördüm.Yerde kelepçeler,ipler,sandalye falan vardı.Hazırlıklı gelmişdi.

-Berkan beni bağla ve işe başla.O kadar sıkı bağla ki hiç bir şey hiss etmeyeyim

Selam arkadaşlar.Yazamadım evde değildim.Özür dilerim.İnşAllah beğenirsiniz

Sınır:70 beğeni 75 yorum