Persephone {AyBar} +18

Yeraltı dünya?

Sevmek birazda vazgeçmektir aslında.Biraz kendinden vazgeçersin,biraz hayallerinden...
Bazen ise sevdiğin için tüm hayatını alt üst edersin.Hani Şems-Tebrizinin bir lafı vardır:

"Düzenim bozulur,hayatım alt üst olur diye endişe etme.Nereden biliyorsun hayatının altının üstünden daha iyi olmayacağını"

Ben bunun gerçekliğinin birebir şahiti oldum.Kendi hayatım alt üst oldu diye korkarken,Barış beni buldu.Yine korktum ama Barış beni sevdi.Altı üstünden daha iyi oldu.Ama buna ait laf var mıdır onu bilemem?

Ya Barışın hayatı gibi altıda,üstüde kötü ve aynıysa?

Ben hiç bir zaman birini kaybetme korkusuyla yaşamadım.Hayatım sakin geçti.Babamın ne işle meşgül olduğunu bilmeden normal hayat sürdürüm.Barışı tanıdıktan sonra kaybetme korkusu,bu gün ne olcak korkusu hayatın mahvolmasına bedel.Barış yıllardır sadece bununla yaşıyor.Siniri tüm hayatını zorlaştırıyordu.

Ateşin sesiyle ev yankılanırken Bilal elinde silah hızla kapıdan içeri girmiş,Selin elleri ağzında koşarak odasından çıkmıştı.Barış sinirden hızlı hızlı nefes alırken ecelini bekleyen kadın ağlamaya başlamıştı.

Berkanın elinden kan damlaları halının üzerinde kendi hakimiyetini sürdürürken Berkan inanmaz,kırılgan gözlerle Barışa bakıyordu.

-Bu kadın buradan gidiyor mu yoksa ben halledeyim mi?

Berkan vurulmuş elini diger eliyle tutup kızın önüne geçip korkak gözlerini perdeleyerek konuşmaya başladı

-Yapma Devil!Bu kız benim çocuğumu taşıyor.Onun bir suçu yok

-Sen bana karşımı geliyorsun?

-İlk kez karşı geliyorum.Bu kızın evden gitmesi için beni öldürmen gerek

Barış kaşlarını kaldırarak silahı olan elini ensesine götürüp alayla gülümsedi

-Seve seve

Barışa baktığımda artık bu gözler ona ait değil,Devilin korkunç gözlerini taşıyordu.Birden silahı Berkama doğrultunca silahın önüne geçip kolundan tutdum

-Bana bak Barış

Bana bakışlarını çevirmeden Berkana odaklanmışken bağırdı

-Karşımdan çekil.Kimse benim kararlarıma itaatsizlik edemez

-Bu sen değilsin.Lütfen bana bak

Berkanın arkasındakı kızın hıçkırıklarını duyarken Bilal tetikde dayanmış Berkanı buradan çıkarmaya fırsat kolluyordu.Efsun teyze elini kalbine götürürken yanındakı Seline yaslanmıştı.

Yanağıma süzülen yaşlarla güçsüz ellerimle Barışın göğüsüne hafifce vurarak durdurmaya çalıştım.Omuzumun üstünden Berkana uzanmış silah ve gözlerini ondan çekmeyen Barış.Ne kadar güzel ikili!Bir anda bağırdığımda Barışın gözleri beni bulmuştu

-Barış beni gör artık

Gözlerindeki ateş azalmışsızın gözlerime bakarken kaskatı kesilmiş kolundam tutarak silahı aşağı çekmeye çalıştım.Sol elimi yanağına koyarak ona bakmayı sürdürdüm

-Sakin ol.Karşında değilim yanındayım

Silah tutduğu eli gevşerken omuzuma düştü.Kalbinin hızlı atan ritmi kulaklarıma dolarken biranda omuzumdan tutarak beni kendine bastırdı.Buradakı kimseyi umursamayarak!

Silahı sırtımda hissederken bende kollarımı onun beline doladım.Ellerimi yavaşca belinde gezdirirken sakinleşen kalbinin sesini duyuyordum.