When Mr. Heart Breaker Meets the Brokenhearted Girl (COMPLETE)

Chapter 1: My Broken Love Story

(Under Editing)

Alex's POV

It's been eight months since Jared left me. Eight months of agony, eight months of pain, eight months of crying. Nothing has changed really, except for the fact that he's no longer mine now.

And eight months have passed but still I'm hoping that he'd come back to me and tell me that he still loves me. Pero naghintay ako sa wala. Ganun naman diba, pag mahal mo, bibigyan mo ng chance. Tapos ng isa pang chance at ng isa pa ulit. Nakakapagod pero ang hirap sukuan.

Araw araw pa rin akong umiiyak dahil sa gagong yun! Tanga na kung tanga pero kahit eight months na ang nakakalipas, yung sakit na naramdaman ko nung araw na naghiwalay kami, hanggang ngayon, ramdam ko pa rin. Bakit ba ako nasasaktan sa isang sugat na hindi ko naman nakikita? Bakit ba ako umaasa gayong wala na naman talagang pag-asa? Bakit ba ang TANGA TANGA ko? at bakit ba hanggang ngayon...mahal na mahal ko pa rin sya??!!!

Bakit nga ba ang drama ko ngayon? Uulitin ko, WALONG buwan! Ngayong araw ang ika- walong buwan simula nung naghiwalay kami. At ang rason? Hindi na daw nya ako MAHAL! So, ganun na lang yon? After everything? Yun lang ang sasabihin nya?? My ghad! Kung alam ko lang na ganito kasakit ang masaktan sa l*ntik na pag-ibig na yan, edi sana di na lang ako nagmahal para wala ng drama drama pang ganito!

Gusto nyu bang malaman kung anong nangyari that day para naman malaman nyo bakit ganito ako kalala ngayun??

--FLASHBACK--

I was on my way to SM The Block to meet some friends at Tokyo cafe when someone texted me.

Text Message From: Babe Jared <3

Good Afternoon Babe. Happy Anniversary :D Sorry kung di kita mami-meet ng maaga pero see you later! I love you <3

I did not reply na kasi nga nagpapamiss ako! Ang pandit ko anu? (pandit means malandi :D)

So while walking papunta sa Tokyo cafe, I saw this man na super familliar and a girl na familliar din  naman. I looked closely and was shocked to see na they looked familliar kasi nga kilala ko sila and guess who they are? My ever dearest BOYFRIEND and my very sweet BESTFRIEND! 

So dahil nga bulag ako sa LOVE ko para kay Jared, sinabi ku na lang sa sarili ko na "Alex, baka meeting lang yon , may kailangan lang pag-usapan, nag-uusap lang sila! Tama!! Nag-uusap lang sila!"

But the next scene was the scene na never kong na-imagine. They kissed! They kissed like there's no tomorrow!! They kissed like mahal na mahal nila ang isa't isa! Eff -_- ano to? Pinaglalaruan nila ako?? I have to know the truth pero hindi ko kayang mag eskandalo dito.

Naghintay ako ng 8 pm para marinig ang explanation nya. Pinaniwala ko ang sarili ko na hindi sila ang nakita ko kanina pero somehow, nararamdaman kong, may hindi magandang mangyayari ngayon. Pero kailangan ko ng positive vibes ngayon.

------------- SA DINNER ---------------

Sobrang tahimik ng lugar at nakakaramdam na ako ng kaba sa dibdib ko ng bigla syang nagsalita.

"Babe, can we talk? About us? You know?.... stuffs?" --Jared

"Sure! Ano ba yun? Is there something wrong?" sinabi ko habang yan habang kinakabahan ako sa susunod nyang sasabihin.

"Um, di ba promise natin------" pinutol ko muna ang sasabihin nya

"Explain what I saw earlier Jared, sa Sm, You and Nancy, your'e.....your'e kissing" sinabi ko habang malapit ng tumulo ang luha sa precious eyes ko.

He was shocked sa sinabi ko, yumuko sya sabay sabi ng "sorry"

"Sabi ko explain, bakit sorry lang ang sinabi mo?"

"Sorry kung nag sinungaling ako. Hindi ko alam kung anong nangyari! It just happened! Na-realized ko na lang na mahal ko na sya, she makes me feel complete Alex! She makes me feel I'm a good man!"

"Hindi mo alam? Nangyari na lang? G@go ka pala! Alam mo yun T@nga! Pumayag ka ei! Bakit Jared? Do I make you feel incomplete? Does being with me make you a lesser man??" sabi ko ng kalmado kahit may tumutulong luha sa mga mata ko.

"I'm sorry" sabi nya habang nakatungo pa rin

"Sorry Alex, yun na lang yon? Ang sakit Jared alam mo ba yun? Kelan pa Jared? Kelan pa? At bakit sa lahat ng tao, yung best friend ko pa?? Masakit Jared! Mas masakit kasi sa lahat naman ng taong magiging karibal ko ay yung taong pinagkakatiwalaan ko pa? Yung taong hinding hindi ko pag-iisipan ng masama! bakit Jared?? Anu bang nagawa ko?" sabi ko in a high pitch tone

"Three months na Alex. Simula nung birthday ni Jeric. May nangyari samin at masakit man para sa ito pero nagustuhan ko yon, sorry. Nahihirapan na ako and I think it's not working na between the two of us, sana maintindihan mo Alex. I Loved you pero hindi na ngayon dahil sya na ang mahal ko"

"Ayos ka din no? Hahanap lang ng timing para makipag break, sa anniversary pa natin! ayos ka rin ei ano? nahihirapan ka?? Sa tingin mo ba ako nadadalian? All these years Jared I have been faithful to you tapos ito lang isusukli mo? Salamat ha! ang gandang Anniversary gift nito!" 

konting silence then nagsalita na ulit ako T_T

"Okay if that's what you want." Nagpaka martir na naman ako. Lanya, bumagsak ang mundo ko non. I feel like sinusunog ako sa impyerno. I feel like dying. Tahimik lang ang pag-agos ng luha sa mga mata ko kahit na gustong gusto ku na sumigaw dahil sa sakit na nararamdaman ko. Nandito na ei. Paninindigan ko na ang katangahan ko! Kahit na may hands are trembling, ginamit ko ang natitira kong lakas para tumayo at iabot sa kanya ang gift ko sabay sabing...

"Happy Anniversary Babe. Your free D*mb*ss" at tumakbo ako palayo sa lugar na yon.

---FLASHBACK ENDS---

So here I am now in my room sa New York. Nagbabakasyon ako tutal summer naman sa Philippines. Nagbabaka sakali rin na kahit papaano makaka move on na ako. Pero anyareh? Eto na naman ako umiiyak! Thinking about the things that happened. Well I guess hindi naman talaga kami para sa isa't isa at kailangan ko ng mag move on sa kanya! Ilang beses ko na ba sinabi sa sarili ko ito? Pero bakit hanggang ngayon, di ko pa rin natutupad ang pangako ko, na hindi na ako iiyak kung dahil lang sa kanya!

Mga traydor na luha! Kelan ba o titigilan ng mga to? Sana madali lang kalimutan ang lahat! Sana kaya ku na lang burahin lahat ng ala ala ko sa kanya! Para hindi na masakit, para hindi na ako umiiyak! Three month rule diba Alex? Three months lang ang kailangan para maghilom ang sugat! Pero bakit walong buwan na, masakit pa  rin! Ako mag-isa samantalang sila masayang magkasama!

Habang nakatitig ako sa kawalan, hinawakan ko yung bracelet na binigay sa akin ni Jared nung araw na sinagot ko sya. Tinanggal ko sya sa kamay ko. Handa na akong mag-let go. Kailangan kayanin ko, para sa sarili ko.

"Mahal kita pero ang sakit sakit na"

"Ang sakit sakit na pero kailangan kong maging malakas para makita nyang OK lang ako kahit wala sya sa tabi ko"

Kailangan kong maging malakas para naman maipa-realize ko sa inyo, na hindi lang kayo ag masaya, AKO rin!

Tumayo ako sa kama ko at pumunta sa may bintana.

"I have to move on, I can't be forever inlove with you Jared. Goodbye."

At tinapon ko na ang natitirang ala-ala sa akin ng unang lalaking minahal ko, si Jared.

This is goodbye.