ALEX'S POV
Dahan dahan akong pumasok sa bahay.
Ang lakad ko ay parang lakad mangnanakaw.
Alam nyu ba yun? Yung nakikita sa mga cartoon na magnanakaw?
Yung nakatingkayad ang dulo ng paa? K. Ampanget ko mag describe.
Basta ganun na rin yun. Isipin nyo na lang, yun yon. =_=
Kaya lang, pag minamalas ka nga naman oo.
Nasa pangatlong step na ako ng hagdanan ng biglang bumukas yung ilaw.
Uh-oh. Di pa rin ako tinatantanan ng kamalasan ever na yan. Kainis.
"San ka galing magaling kong kapatid?"
OMMO. Matt is here. "-_-"
Humarap ako kay Matt at ngumiti.
"Anjan ka na pala Matt? Kelan ka pa umuwi?"
Anga bastos kong kapatid no? Hindi ko tinatawag na Kuya? Wala lang, trip ko lang asarin sya. Muka kasi kaming kambal. =)
"Hindi, wala pa ako. Kaya nga nakakausap mo ako diba? Tsk."
"Aba, Matt, improvement yan! Marunong ka ng sumagot sa akin ah! Di ka na barado Men!"
"Papatalo ba naman ako sayo? Tss. San ka nga galing? Wag mong ibahin ang usapan."
"Ah-Eh." mag iisip muna ako ng isasagot. Paktay tayo jan.
"i- o- u. Your lying Alex!"
"Di pa nga ako sumasagot, lying na agad agad? Grabe naman ha!" sagot ko naman kay Matt.
"Yah!! ALEXANDRIA!!!"
"How many times do I need to tell you not to call me ALEXANDRIA?"
"Million maybe."
Aba't marunong ng sumagot ang magaling kong kapatid.
"Yun naman pala e, bakit ayaw mong tigilan? Slow ka Matt? Nagloloading pa ba?"
"Tsk. Little, sister, ang sarap mo kayang inisin!"
"Little ka jan, Ulol. Magkasing tangkad lang tayo. Ang sarap inisin ka jan. anung lasa pre?"
BINABASA MO ANG
When Mr. Heart Breaker Meets the Brokenhearted Girl (COMPLETE)
Chick-LitLahat naman ng tao nasasaktan pag nagmamahal. Ikaw na bahala kung paano mo bubuuin ang mga pirasong minsan ay winasak ng isang tao. Mahalin mo pa sya sa huling pagkakataon, pagkatapos bitiw na.
