HIRÇIN VE DENİZ |SUSKUN SERİSİ-II

🌹OTUZ ALTINCI BÖLÜM🌹

04.02.2021

🌹Sayfa sonundaki küçük yıldızı doldurmayı unutmayınız lütfen.

🌹 Bölüm ile ilgili duygularınızı bölün sonunda belirterek ufacık bir yorum bırakırsanız beni çok mutlu edersiniz.

🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹🌹

🌹OTUZ ALTINCI BÖLÜM 🌹

Başımdan geçirdiğim siyah bol elbisenin ardından ıslak saçlarımı umursamazca omuzlarından geriye savurmuş geniş otel odasına amlamıştm. Krem renk modern koltuğun üzerine çöken bedeni ile elleriyle yüzünü gizlemiş endişeli görünüyordu.
"Yatıyorum ben. İyi geceler."

Beyaz yorgana uzanan parmaklarımla aynı anda kapının tıklama sesi duyulmuş kollarını belime sarmıştı.
"Uyuma. Yapma Ezel'im. Yiyecek bir şeyler istedim onları bari ye."
"Canım istemiyor. Uykum var lütfen."
"Hayır. Yatmatacaksın geç su masaya otur. Yiyeceksin yemeğini. Kendine eziyet etmene izin vermeyeceğim artık."

İki yana mutsuzca gerilen dudaklarımla yuvarlak masaya ilerlemiş arkamda kalan bedenini derin bir solukla kapıya doğru ilerlemeye başlamıştı. Elinde tuttuğu tepsideki yiyecekleri tek tek masaya dizerken gözüm görmüyordu hiç bir şeyi.

Erkeksi yüz hatlarına çevrilen gözlerim ile öylece seyrediyordum varlığını. Biliyordu. Ne zamandan beri gizliyordu peki.
"Hadi yavrum. Hangisinden yemek istersin bak hepsi çok lezzetli gözüküyor." Envai çesit yemeklerler azar azar tabaklanmış dururken bakışlarım corba kasesinde takılı kalmış çekmiştim önüme.

Mercimeğin buruk tadı boğazımdan zorlukla geçerken karşıma oturmuş beni seyrediyordu.
"Neden bakıyorsun öyle. Yesene sende yemeğini."
"Çok mu kızgınsın bana. Ezel anla beni nasıl söyleseydim. Sen dört koldan hayata tutunmaya çalış..."
"İyiyim ben. Sanada kızgın değilim merak etme."

"Ezel."
"Ne... Ne zaman öğrendin sadece bunu bilmek istiyorum."
"Dokuz ay önce öğrendim babamla Cemil baba konuşurken. Ezel ne olur kırılmasının kalbin bana ben....ben çok kızdım onlara. Sende bırakacakları yıkımı anlatmaya çalıştım. Cemil baba kesinlikle bilmeni istemiyordu.

Ben denedim Ezel. Kaç kere karşına geçip anlatmak istedim. Yapamadım. Anlıyorsun beni değil mi? Benim yerimde sen olsan diyebilir miydin kolayca." Diyebilir miydim? Canının yanacağını bile bile canını yakan ben olabilir miydim?

Yarısına kadar zorlukla bitirdiğim çorba kasesini tepsinin içine bırakmış konuşmuştum.
"Doydum ben. Yatıyorum."
"Tamam Ezo'm bende banyo yapıp geliyorum. ."

Duraksayan adımlarım ile gôzümden iri bir damla süzülmüş gözlerim mavilerine çevrilmişti.
"Bana artık öyle demesen olur mu. Deme, demesin kimse." Yanaklarıma uzayan elleri ile yüzüm göğsüne deymiş titreyen dudaklarımı göğsüne bastırarak durdurmuştum.
"Benim babam vardı, benim çocukluğum hep babamdı Deniz. Çocukluğumun buharlaşıp uçtuğunu hissediyorum. Ne yapacağım şimdi Deniz, ne olacak şimdi?"

"Şhhhh tamam. Sakin ol. Yorgunsun, kızgınsın. Haklı olarak çok sinirlisin yarın sağlam kafayla düşünürüz tamam mı? Sadece şunu bil ne istersen o olacak Ezel istemediğin hiç bir şeye izin vermeyeceğim. "