HIRÇIN VE DENİZ |SUSKUN SERİSİ-II

⚘ALINTI⚘

EZELLLLL"

Titrreyen bedenimi umursamadan başımı hemen yanıma cevirmiş bana korkuyla bakan mavilerini bulmuştu gözlerim. Yanaklarımdan süzülen bir biri ardına damlalar ok gibi yere çakılıyor ellerim titriyordu.
"EZEL SAKIN"

Hissizce başımı önüme çevirerek yüksek uçurumun dibine baktığımda gözlerimi yumarak acı içinde mırıldandım.
"GİT ARTIK. İSTEMİYORUM SENİ. BIRAK GİT." Bir adım daha öne atmak için havalanan ayağımla acı dolu haykırışı doldu kulaklarıma.
"EZEL DUR ARTIK.. BUNU YAPMA BİZE."

Ölüm. Ölüm ne kadar yakındı bana, ne kadar cazipti gözümde. Kirliydim ben istediği gibi temiz gidememiştim ona. Hak etmiyordum onu, haketmiyordum onun kalbini. Yanımda hissettiğim sert adımla panikle Deniz'e döndüğümde korkuyla ellerini kaldırarak sakince konuştu.
"Dokunmuyorum bak tamam. Ben Deniz'im senin Deniz'in Kıpırdama ne olur."

Gelinliğimin parçalanmış etekleri şiddetli rüzgar sayesinde etrafa savrulurken kan çanağı olan gözleri ile bana bakan Ezra anneyi ve Kenan babayı görmüş utanç yüklü yüksek bir hıçkırık firar etmişti etrafımızı kaplayan kayaların arasında.

Panikle önüme dönerek bir adım daha atmak istediğimde koluma yapışan iri elle birlikte sertçe güvenli kollara çekilmem aynı anda olmuştu.
"Bırakmam.... Bırakmam kadın bırakmam."
"Sıkı tut oğlum. Sakın bırakma kızımı. Allah için sıkı tut!!!"

Kenan babanın içten sesi kulaklarıma dolduğunda beni tutan kollar arasında deli gibi çırpınmaya başlamış kısılan sesimle hıçķırıklarımın arasında bağırmaya başlamıştım.
"BIRAK BENİ NE OLUR. DE-DENİZ BIRAK, YAŞAMAK İSTEMİYORUM NE OLUR BIRAK ."

Kolları imkanı varmış gibi beni biraz daha sararken dudakları alnıma kapanmış ağladığı belli olan bir ses tonuyla kulağıma doğru fısıldamıştı.
"Yaşayacaksın, beraber yaşayacağız ölmek yok. Unut ölmek yok!

ÖLÜRSEN ÖLÜRÜM KADIN."

***