HIRÇIN VE DENİZ |SUSKUN SERİSİ-II

🌹ON DOKUZUNCU BÖLÜM🌹

CANLAR BEN GELDİM. HEMDE BİR GÜN ERKEN. BÖLÜM HAZIR OLUNCA SİZİ BEKLETMEK İSTEMEDİM...

Nasılsınız? Sizin için bölüm sonuna Hırçın ve Deniz'in tanıtım videosunu bıraktım. İzlemenizi tavsiye ediyorum. Ben çok ama çok beğendim aleynaD04 kardeşimin ellerine sağlık.

🌹 Sayfa sonundaki küçük yıldızı doldurmayı unutmayınız lütfen.

🌹 Bölüm ile ilgili duygularınızı bölün sonunda belirterek ufacık bir yorum bırakırsanız beni çok mutlu edersiniz.

⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤⛤

🌼 ON DOKUZUNCU BÖLÜM🌼

Yorgundum..

Hiç olmadığı kadar canım yanıyordu. Tenimde derin sızılar vardı, hissediyordum. Kapalı göz kapaklarım üzerlerine tonlarca ağırlık konmuş gibi ağrırken hiç uyanmak, sonsuza değin uyumak istiyordum.

Kirpiklerim yavaş yavaş aralanmaya başladığında görüşüm oldukça bulanıktı. Boğazıma takılan derin yumru ile boğukça inlediğimde kulaklarıma hasret duyduğum ses dolmuş aralanmayan gözlerim sızlıyordu.
"Ezel'im"

Nihayet aralanan göz kapaklarımın hemen ardından bakışlarımı karşı duvardan çekerek sağ taraf çevirdiğimde yanağımdan iri bir damla süzülmüş kuruyan dudaklarım ile fısıldamıştım.
"De-Deniz"

Oda benim uzandığım gibi tek kişilik bir hasta yatağın da uzanırken yüzünden endişeli olduğunu anlayabiliyordum.
"İyi misin? Ne yaptın kendine? Nasıl yapabildin Ezel ?" Mavileri adeta etrafına ateş saçarken bakışlarım sargılı bileğimi bulmuş tereddüt etsemde üzerimdeki pikeyi kenara atmıştım.
"Ezel ne yapıyorsun? Yat yerine."

Sözlerine kulak asmadan dikkatlice doğrulduğumda ayak bileğime derin bir sızı saplanmış umursamadan ona yönelmiştim. Yatağının ucunu bulan adımlarım ile birlikte hafifçe yana kaydığını görürken ağlamamak için kendimi sıkıyor, omzum ve kolum feci şekilde sızlıyordu.

Göğsüne değen başımla sargılı kolum geniş karnına dolanmış ince bir fısıltı dökülmüştü dudaklarımdan.
"Deniz çok özledim. Ne olur affet beni." Sessiz iç çekişi kulaklarıma dolarken iri eli saçlarımın arasına dalmış beni biraz daha kendisine yaslamıştı.

Burnuma dolan kokusuyla daha fazla tutamadığım hıçkırıklarımınserbest bıraktığımda hiç yadırgamamış sadece saçlarımı okşuyordu. Her an her saniye yükselen sesim ile içimde biriktirdiğim bütün kasveti salıyordum.

O pislikle kaç gün geçirdiğini bilmesem dahi öyle bir korku vardı ki benliğimi etkisi altına alan iliklerim, kemiklerim dahi titriyordu.
"Ağla güzelim. Ağla." Başımın üzerine konan minik buseyi hissederken elim yanağına yükselmiş dudaklarımı bastırmıştım.
"Ben. Ben bir an her şey bitti sandım Deniz. Artık sen yoksun, olmayacaksın sandım. Seni ç-çok özledim Deniz."

"Bitmedi güzelim. Daha her şey yeni başlıyor. Bizim hikayemiz daha yeni başlıyor." Çenemin altına yerleşen parmakları ile dudaklarıma eğilmek istediğinde başımı çevirerek göğsüne yaslanmış karnını saran kollarımı daha sıkılaştırmıştım.
"Ezel."