Bir deli Kumsal

Bir deli Kumsal | 3. Bölüm

Toprak abimin attığı tek yumrukla Kaan'ın kaşı kan içerisinde kalmıştı. Bizi izleyen mahalleliye "Yardım etsenize!" dedim.

Diğer abimler de çocuğa vurmaya başladı. Çınar bize doğru yavaş yavaş yürüyordu. Beni görünce olduğu yerde kaldı. 

"Çınar yardım et!"

Polat ve Alperen abimi mahalleli tutuyordu ama Toprak abimi kimse tutamıyordu. Çocuğun iyice yüzü dağılmıştı. Çınar koştu. Araya girdi. Mahalleden 2 kişi daha yardım edince güç bela ayırdılar. Abimleri kaldırım taşına oturttuk. Kaanlarda koltukta oturuyordu. Yüzüne buz tutuluyordu.

Polat abim az önceki sinirli halinden arınarak "Çınar bu arada bugün yaptıkların için çok saol." dedi.

Çınar gözlerini bana çevirdi. Kısa bir bakışmadan sonra abimlere geri baktı. Başını hafifçe salladı. Kaan hala bana bakıyordu. Alperen abim, Kaan'ı fark etti. Çenesi kasıldı. Alperen abim "Kumsal eve git." diye tısladı.

Daha büyük kavga çıkmaması için böyle söylüyordu sanırım. Ya da rahat kavga edebilmek için..

Alperen abim "Kumsal eve!" diye daha yüksek ve sinirle az önceki sözlerini tekrar etti.

Elçin "Kumsal, sen eve git." diye fısıldadı.

Başımı salladım. Abimlere baktım. Çınar'a son kez bakıp eve gittim. Pijamalarımı giyindim. Salonda oturuyordum. Yarım saat sonra abimler ve Elçin geldi. Heyecandan ayağa kalktım. Koltuklara oturdular. Polat abim bileğimden koltuğa çekti. Yanına oturdum.

"Fındık."

"Hı?"

"Çay koysana."

"Öf!" diyip kalktım yerimden.

Alperen abim anında "Abiye öflenmez." dedi.

Çay koydum. Onlara birer bardak servis ettim. Çikolatamı aldım. Bahçeye çıktım. Abimleri benim için kurduğu hamağa oturdum. Çikolatamı kaşıklamaya başladım.

"İyi geceler."

Duyduğum sesle hemen başımı kaldırdım. Çınar karşımdaydı. Bahçeler yan yana olunca karşılaşmamız gayet normaldi aslında.

"İyi geceler."

Ağzımın ne halde olabileceğini tahmin ederek temizlemeye çalıştım. Bugün olanlar aklıma gelince "Teşekkür ederim." dedim.

"Rica ederim."

Daha fazla konuşmadık. O kendi bahçesinde, ben kendi bahçemde oturuyorduk. Ben çikolatamı kaşıklıyordum. İçeriden Toprak abimin sesi geldi.

"Kumsal!"

"Aha şimdi bittim!"

Ayağa kalktım. Çikolatayı saklamak için panikle bir yer aradım. Abim bahçeye çıkınca arkama sakladım. Abim önce bana sonra Çınara baktı.

"İyi geceler. Hayırdır bu saatte?"

"Hayır falan yok, abi. Ben burada oturuyordum. O da orada oturuyordu. Biz gayet bağımsız takılıyorduk. Şey gibi düşün. Kuymakla pizza. O kadar alakasızdık. Ben burada otururken o orada oturuyordu. Biz konuşmuyorduk bile.-.."

"Kumsal nefes al."

"Tamam abi."

Ciğerlerimi sesli bir şekilde hava doldurdum. Abim arkamda birleştirdiğim ellerime baktı.

"Elinde ne var?"

"Yok bir şey."

"Kumsal. Abiciğim." diye tısladı.