(Wattpadde Bir deli Kumsal adlı ilk kitaptır.)
(Düzenleniyor...)
Üç abiyle yaşıyorsanız, bela mıknatısıysanız ve fazla güzelseniz hayat sizin için çok zordur. Bir de karadenizliyseniz... Geçmiş olsun.
Mahallenize üç kız kardeşiyle bir adam taşınırs...
Pembe Sultan, abim ve ben ilk uçakla İstanbul'a gelmiştik. Taksiyle eve gittik. Önemli bir şey değilmiş, psikolojikmiş. Bayılırken merdivenlerin başındaymış. Aşağı inecekmiş. Bayılınca da merdivenlerden düşmüş. Doktor öyle söyledi. Elçin'e dolaylı yoldan da olsa ben zarar vermiştim..
"Kum, üzülme artık. Sen bir şey yapmadın."
Saçlarından öptüm.
"Özür dilerim."
Alperen abim havanı değiştirmek için "Yeter, Kumsal. Kalk çay koy." dedi. Mutfağa gittim. Çay koydum. Elçin için bisküvi açıp tabağa dizdim. Çaylarla birlikte bahçeye çıktık. Abimin gözleri arada bir Sudelerin evine kayıyordu. Ama ben bir kere bile bakmamıştım.
"Kum."
"Efendim Elçi?"
"Bu gece benimle uyur musun?"
Gülerek başımı salladım. Elçinle onun odasına gittik. Sarılıp uyuduk.
*****
Saçlarımın köklerinde hissettiğim elle gülümsedim.
"Kum."
"Hı."
"Uyan hadi."
"Hı hı."
"Kalkmazsan saçlarını çekerim."
"İki dakika insanlık yaptın. Hemen çirkefleş."
Kıkırdayarak odadan çıktı. Odama gittim. Burada kalan kıyafetlerimden giyindim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Aşağı indim. Kahvaltı masasına oturdum. Kuymağa ekmek bandım. Üflemeden ağzıma attım. Yandım!
Pembe sultan "Dillunun yandu dilu." diyip gülmeye başladı.
Kahvaltıyı şen şakrak bitirmiştik. Bahçeye çıkan Alperen abimin sırtına atladım.
"Yavaş kız, düşeceksin!"
"Elçi koş!"
Elçin koşarak yanıma geldi. Polat abime gülerek baktı. Polat abim anlayıp yere eğildi. Elçin sırtına atladı. Ben Alperen abimin, Elçin Polat abimin omuzlarına çıktı.
Pembe Sultan yaramazlık yapan çocuklarını uyaran bir anne gibi "La başıniza iş açacaksuniz. İnin aşağu." dedi. Gülüyorduk.
"Bırak eğlensinler Pembe Sultan."
Elçinle birbirimizi düşürmeye çalışıyorduk. Kahkahalarımız mahalleyi dolduruyordu. Yüzüm Çınarların bahçesine dönünce istemsizce Çınar'ı gördüm. Gözleri çökmüştü. Bana bakıyordu. Yanında Sude, Bade, Derin ve Gönül abla da vardı. Hepsi ayakta bizi izliyordu. Tepkisiz kaldığımı Elçinler fark etmişlerdi. Hepsinin bakışları onlara döndü.
