Bir deli Kumsal | 75. Bölüm

1.6K 206 2K
                                    

"Ne?!"

Yasin fısıldayarak "Ne?" dedi.

"Duydun!"

"Burcu-..."

"Sen karışma Kumsal!" Dedi bağırarak.

Yasin başını salladı. Sert, hızlı, öfkeli adımlarla bahçeden çıktı. Abim peşinden gitti.

Çağrı da "Dillu, burası sende." diyip onların peşine takıldı.

Burcu elini saçlarından geçirdi. Bir ileri bir geri yürüyordu.

İnanamayarak "Naptın sen, Burcu?" dedim.

"Naptıysam yaptım! Sanane?!"

"Neden?"

Durdu. Gözleri dolu doluydu. Dudakları titredi.

"Neden, Burcu?"

"Korkuyorum çünkü! Birini daha kaybetmekten korkuyorum! Babamın yanımda olmamasını kaldıramıyorum!"

"Bunların suçlusu Yasin mi peki? Yasin'in ne suçu var?!"

"Benim ne suçum vardı?!"

"Burcu, ölüm yüzünden kimseyi suçlayamazsın. Ölenle ölünmez."

"Neden! Neden ölünmüyor?! Neden ya neden?!"

Dizlerinin üstüne çöküp ağlamaya başladı. Önüne diz çöküp sıkıca sarıldım. Başını omzuna koydu, omzunda ağlamaya başladı. Saçlarını okşadım.

"Burcu.. tamam."

"Ben babamı çok özlüyorum!"

"Ben de.. ben de.. Ama tamam. Geçti."

"Geçmedi! Hala ilk günkü gibi acıyor canım!"

"Tamam.."

Nasıl teselli verilmez örneğiyim yemin ederim. Yahu, ben hiç böyle konularda birine teselli vermedim ki! Ben hep omuzda ağlayan taraftım. Omuz olan taraf genelde Elçin olurdu. Sakinleşince omzumdan kalktı. Dudakları büzüldü.

"Naptım ben Kum?"

Dalgaya vurmaya çalışarak güldüm.

"Hiç iyi şeyler yapmadın, Burcu. Hiç.."

"Napacağım ben şimdi?!"

"Bilmiyorum ki. Özür dile bence. Elçin'e soralım. O mantıklı bir şey söyler."

Başını salladı. İçeri girdik. Herkes salonda gergince oturuyordu.

"Abiciğim; madem evlenmek istemiyordun, niye işler bu raddeye gelmeden söylemedin?" Dedi Alperen abim.

Burcu başını hızla iki yana salladı.

"İstiyorum! Sadece.. Abi ben babamı özledim. Bir anlık sinirle de ağzımdan onlar çıktı."

Abimler dudaklarını birbirine bastırdı.

"Şimdi ne yapmam gerekiyor benim? Nasıl affettireceğim kendimi?"

*****

Gergince salonda oturuyorduk. Düşünün yani, Çağrı'yla bile laf dalaşına gitmemiştim. Hatta Asiye'ye laf bile sokmamıştım! 

"Sallama şu bacağını, Kum! İyice geriliyorum."~Bade

Abimlere döndüm.

"Barışmışlar mıdır?"

"Barışmışlardır. Merak etmeyin."~Toprak abim

Ece paytak adımlarla yanıma geldi.

"Kum, beni sen uyut."

Bir deli KumsalHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin