"Şimdi nolacak?"~Alperen
"Doruğun annesi nasıl bırakabiliyor ya?"~Elçin
"Çocuğu olmayan o kadar kadın varken, çocuğu olanların ardına bile bakmadan onları terk etmesi acımasızlık."
"Öyle. Aslında Doruğun öyle bir anne ve babayla kalmaması bir nevi iyi oldu."~Polat
"Nolursa olsun bir çocuğun yeri anne-babasının yanıdır."~Toprak
"Abi sosyal hizmetler falan Doruğu almaya gelmezler değil mi?" Diye sordum endişeyle.
"Hayır. Onu ben hallederim."~Alperen
"Doruk bundan sonra bizimle kalacak. Anne ve babasını bulunca da onların yanına dönecek."~Toprak
"Gidecek yani?" Dedim üzgün çıkan sesimle.
Abim bakmakla yetindi. Cevap vermedi. Telefonum çaldı. Abimler görmeden telefonu ters çevirdim.
Neden arıyor şimdi bu? Ben ona abimlerle olduğunu söylemiştim.
"Kim arıyor?" Dedi Toprak abim çatık kaşlarıyla.
"Arkadaşım."
Kaşları daha fazla çatıldı.
"Adı ne?"
"Elif."
İlk aklıma gelen ismi söyledim. Kaşları hala çatıktı.
İnanmamış mıydı?
"Elif kim?"
Elçin'e kaçamak bir bakış attım. Tırnaklarını avuç içime bastırdım.
"İlkokul arkadaşım."
"İş arkadaşı."~Elçin
Elçinle birbirimize baktık.
İşte şimdi...
Abim sinirle gözlerini kapattı. Sakinleşmek ister gibi derin nefes aldı. Alt dudağımı dişledim stresten. Birden gözlerini açtı. Sinirle tısladı.
"Telefonunu ver."
Dudağımı daha çok dişledim. Telefonu sıkmaya başladım.
"Ver lan!" Diye gürledi. Telefonu yavaşça havaya kaldırdım.
"Kum!"
Arkadan gelen Sude'ye döndüm hızla. Derin nefes alıp verdim. Rahatlamıştım. Gözlerini kapatıp açtı. Rahat ol demekti bu.
"Toprak?"
Toprak abimin bakışları biraz yumuşamıştı.
"Bu halin ne?"
"Ne var halimde?"
"Onu diyorum bende. Ne var halinde? Üstüne bir şey giyinmeden neden dışarı çıkıyorsun?"
Toprak abim ve Sude yine kavga etmeye başlamıştı. Sude bana kaçamak baktı. Tek kaşını hafifçe kaldırarak arka tarafımı işaret etti. Hemen abime geri döndü.
Onlar kavga ederken Polat ve Alperen abim içeri girmişti. Doruk da ortalıkta gözükmüyordu.
Arka tarafıma baktım. Çınar oradaydı. Sokağı işaret etti. Elçin'e baktım. Başıyla onayladı. Abimlere baktım. Abim plana kurban gitmişti. Sudeyle kavga ediyordu. Sude bana kaçamak bakış attı. Belirli belirsiz gülümsedi. Tekrar abime döndü.
Hızla bahçeden çıktım. Sokağa doğru yürüdüm. Çınar görüp açıma girince kaşlarımı çattım.
"Abimlerin yanında olduğumu söylememe rağmen neden arıyorsun?" Dedim öfkeyle.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Bir deli Kumsal
ChickLit(Wattpadde Bir deli Kumsal adlı ilk kitaptır.) (Düzenleniyor...) Üç abiyle yaşıyorsanız, bela mıknatısıysanız ve fazla güzelseniz hayat sizin için çok zordur. Bir de karadenizliyseniz... Geçmiş olsun. Mahallenize üç kız kardeşiyle bir adam taşınırs...
