Bir deli Kumsal | 34. Bölüm

2.4K 134 7
                                    

"Doruk?"

Boncuk boncuk gözleriyle bana bakıyordu. Yanında boyu kadar bavulu vardı.

Nasıl?

Bir saniye, bir saniye..

Lütfen yanlış anlıyor olayım..

"Doruk, annen baban nerede?"

Dudakları bilmiyorum anlamında büzdü. Ellerini iki yana açtı.

"Gittiler."

"Nereye gittiler?"

"Bilmiyorum."

Havalar soğumaya başlamıştı. Akşamları serin oluyordu. Doruk esen rüzgarla titredi. Kollarından tuttum.

"Buz gibi olmuşsun. Gir hadi içeri."

Bir elimle elini tuttum. Diğer elimle bavulu aldım. Bavulu içeriye, kapının önüne bıraktım.

"Kim gelmiş?"~Polat

Endişeli çıkan sesimle "Abi." dedim.

Doruğun elini bırakmadım. Salona girdik. Montunu çıkardım. Koltuğa oturttum.

"Bu kim?"~Alperen

"Doruk."

Abimler kaşlarını çattı. Elçin anlamamış gibi bakıyordu. Aydınlanma yaşamış gibi kaşları havalandı. Açılan ağzını eliyle kapattı.

"Babamın oğlu mu?"

Abimler önce şaşırarak Elçin'e baktılar. Daha çok çatılan kaşlarıyla Doruk'a döndüler. Doruk koluma sarıldı. Şaşırdım. Sanırım abimlerin bakışlarından korkmuşlardı.

"Doruk, aç mısın?"

Başını evet anlamında salladı. Elçin ayağa kalktı. Elini Doruk'a uzattı.

"Hadi gel, yemek yiyelim."

Doruk Elçin'in eline baktı. Gözleri beni buldu. Tebessüm ettim. Başımı salladım. Yavaşça Elçin'in uzattığı elini tuttu. Birlikte mutfağa gittiler. Abimler koltukta öne doğru eğildi.

"Bu çocuğun burada ne işi var?"~Polat

"Abi, bavuluyla kapıya getirmişler."

Abim küfür mırıldandı. Alperen abim sinirle yüzünü sıvazladı.

"Çocuğu bırakıp gitmişler mi?"~Alperen

Fısıltı gibi çıkan sesimle "Sanırım." dedim.

"Lan çıldıracağım!"

Polat abim bağırarak ayağa kalktı. Odanın içinde sağa sola yürümeye başladı. Bir eli belindeydi. Diğer eliyle alnını ovuyordu.

Kısık sesimle "Abi, şimdi nolacak?" dedim.

Alperen abim eğdiği kafasını kaldırdı. Göz göze geldik. Polat abime döndü. Polat abim durdu. Bakışlarla mı konuşuyorlardı? Vay be! Polat abim ciddiyetle bana baktı. Elini yüzünden çekti. Diğer eli gibi o elini de beline yerleştirdi.

"Abimle konuşacağım. O zamana kadar bizimle kalacak."~Polat

"Bu nasıl baba lan?!"~Alperen

"Kumsal."

Doruk kapıda bize bakıyordu. Abimler kafalarını hızla Doruğa çevirdi.

"Efendim?"

"Ben annemi istiyorum."

Polat abim öfkeyle küfür mırıldandı. Hızla bahçeye çıktı. Alperen abim kolumu okşadı. Gülümsedi. Polat abimin peşine bahçeye çıktı. Doruk'u yanıma aldım. Yukarı çıktık. Elçin bavulunu yanımıza getirdi.

Bir deli KumsalHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin