𝐓𝐔𝐅𝐀𝐍| 𝐁𝐱𝐁

48.

Keyifle okuyun. 🤎
@june1478 bu bölüm senin  için. 💜

Hastane kapısından girip asansöre ilerlediğinde sabah erkenden uyanmanın verdiği bir huysuzluk vardı üzerinde.

Staj için erken kalkmış, yatakta uyuyan adamı bırakmıştı. Öfkeyle homurdandı farkında olmadan. Günler önce Urfa'dan dönmüşlerdi. Gitmeden önce Tufan'ın annesi tarafından soğuk bir ifadeyle uğurlansa da kadının daha alışmadığını da anlamıştı.

İşin kötü tarafı Bilge'nin de uğurlamada olmasıydı. Annesinin her şeyi bildiği halde o kadının neden orada olduğunu anlayamamıştı bir türlü. Asansöre kendisi gibi birkaç kişi daha bindiğinde sessizce bekledi.

Bugün stajın dördüncü günüydü. Biraz alışmış olsa da erken kalkmaya alışamamıştı. Asansörden inip soyunma odasına ilerledi. Hastanede kendi okulundan ve sınıfından bir iki kişi daha vardı ama tanımadığından arkadaş olmak için adım atmamıştı.

Soyunup formasını giydi. Bedenine tam oturan forma omuzlarını sarmış, uzun bedenini gösterişli bir şekilde ortaya sermişti.

Yaka kartını da taktıktan sonra hızlıca çıktı. Telefonu yanına aldığından emin oldu. Hızla uzman doktorun odasına ilerledi. Bir ay boyunca Rasim Bey'in yanında çalışacak ve ondan öğrenecekti her şeyi. Ayak işlerini yaptıran bir doktor olmadığını duymuştu bu yüzden rahattı. Girdiği her ameliyata stajyerini de yanına alıyordu. Bu durum Baran'ı en çok mutlu eden kısımdı. İlk haftasından ameliyata giren çok az kişi oluyordu.

Kapının kilidini açıp içeri girdi. Hızla ortalığı topladı ardından da kahve demledi. Adamın rutinini asistandan öğrenmişti.

Boş durmak yerine bir şeyler yapabilirdi. Yarım saat sonra Rasim Bey içeri girdiğinde elindeki kitabı kitaplığa bıraktı.

"Günaydın Baran." Ellili yaşların başlarında olan bir adamdı. Saçları daha beyazlaşmamış, yaşlanma belirtisi göstermeyen suratı ise canlı ve parlaktı.

Acaba ellisine geldiğince böyle görünebilecek miydi?

"Günaydın, Rasim Bey." Adam kabanını asıp bugün neler yapacağını anlatmaya başlamıştı.

"Bugün bir ameliyatım olacak ama maalesef seni alamayacağım. Ameliyata iki farklı poliklinik yapacak. Kadının durumu kötü, bir acemi alırsam ikimizde hedef oluruz."

"Nasıl isterseniz."

Dışardan gelen gürültüyle ikili birbirlerine baktığında adamın homurdanması odayı doldurdu. Hastanede olaysız geçen bir günü olmayacak mıydı? Kapıyı açıp geniş koridora çıktığında hemşirenin üzerine yürüyen adamı gördüler. Adam öfkeyle küfürler savuruyor her an kadına vuracakmış gibi duruyordu.

"Sağlık çalışanına hayatı bu kadar değerli işte. Adam bağırıp çağırıyor, isterse bizi dövüyor ama ceza bile almıyor." Rasim Bey üzüntü ile baktı karşısında yaşanan olaya.

"Karımı siz öldürdünüz?" Öfkeli sesi koridor boyunca yankılandı. "Bende hepinizi öldüreceğim." Öfkeli sesi koridoru doldurmuş, herkesi koridora dökmüştü.

Baran, doktorun yanından geçip hemşireye doğru ilerledi hızla. Genç hemşirenin saçı dağılmış, önlüğünün kol kısmı yırtılmıştı. Bu da adamın şiddet uyguladığı anlamına geliyordu.

Dişlerini sıktı. "Baran, karışma. Hemen güvenliği arıyorum." Rasim Bey odaya tekrar gittiğinde öfkeli adama döndü. Hemşire yaslandığı masaya dayamıştı bedenini. Korkudan akan gözyaşları yüzünden yanakları ıslanıp, kızarmıştı.