Bu bölüm 2K şerefine olacaktı ama az önce 3K olduk. Ne kadar teşekkür etsem az. Hiç bu kadar hızlı büyümeyi beklemiyordum.
Bu bölümde şöyle bir şey yaptım. Gerçekleri unuttum. Olmak istedikleri gibi yazdım. Bu yüzden okurken bunlar neden bu kadar rahat demeyin diye 💜
Bu yüzden bu bölümü hepinize ihtaf ediyorum. Umarım ki beğenirsiniz💜
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🦑
Elindeki topu potaya atarken, arkasında dikilen oğlana döndü. Tufan potaya ters bakışlar atıyordu. Bilerek kaybetmişti. Birilerine taviz vermek zordu onun için ama bu çocuk dengesini bozuyordu. Bazen kurduğu kelimeleri bile unutturuyordu.
"Ben yendim." Dudaklarında hoş bir gülümseme asılmıştı. İkindi güneşinin altında oynadıkları oyun yüzünden terlemişti ama bu anın güzelliğini hiçbir şey gölgelemeyecekti.
Ellerini saçlarında gezdirdi. Tufan, potanın altında duran topa ilerlemeden önce önünde durdu. Okyanus mavileri kazandığı galibiyet sayesinde mutlulukla parlıyordu. O an bir kez daha fark etti bu oğlanın mutluluğu için her yenilgiyi kabul edeceğine.
"Ne istiyorsun?" Eğilip aniden dudaklarına bir öpücük bıraktı. Ardından ise oğlanın şaşkınlığını umursamadan topu aldı. Giydiği kolsuz tişört kaslı gövdesini sarmalamıştı.
Uzun boyu yüzünden şortu dizinde bitiyor, uzun kaslı bacaklarını sergiliyordu. Baran onun yanında kendisini kemik yığını gibi hissediyordu bazen.
"İstediğimi yapacak mısın?" Hevesle sordu. Şimdiden aklında onlarca şey geçmişti ve çoğunun da ahlaksız görüntüler olması şaşırtıcı değildi.
Başını salladı Tufan. Yüzü ifadesiz ama gözleri ışıl ışıldı. Oğlanla oynadıkları oyunu tadını çıkarmıştı. "Yapacağım."
"Güzel. Ne istesem acaba?" Saha çıkışına ilerleyen adamın peşine düştü.
"Tek hakkın var. Doğru kullan." Omuzunun üzerinden baktı okyanus gözlüye. Oğlanın ne isteyeceğini merak ediyordu. Birçok şey istese bile yine yapacaktı. Ama bunu bilmesine gerek yoktu. Fena düşüyordu bu çocuğa.
Tufan, yanında yürüyen oğlanı yaklaştırdı kendisine, kolunu omuzuna atarken saçlarına bir buse kondurdu. Yan yana evlerine ilerlerken, huzur kanatlarıyla sarmalamıştı bedenlerini. Soğuk havayı umursamıyorlardı bile. Kış güneşini gördükleri ilk an atmışlardı kendilerini sokağa.
"Benimle partiye gel. Senden bunu istiyorum." Eve ilk adımını atan Tufan arkasındaki genç adama baktı. "Başka bir şey." Ayakkabılarını dolaba kaldırıp salona geçti. Teri kurumuştu ama duş almadan önce biraz Baran'la vakit geçirmek istiyordu.
