𝐓𝐔𝐅𝐀𝐍| 𝐁𝐱𝐁

11.

Bin parçaya bölünse, her bir parçası sevdiği insanlar için çabalar, onlar için en iyisi sağlamak için çalışırdı.

Baran, annesinin gözündeki morluğa bakarken, yanağındaki kızarıklıkta parmağını gezdirirken bunu düşünüyordu. Eğer bin parça olabilseydi, tüm parçalarını annesi için feda ederdi.
"Baran? Oğlum neden geldin?" Derin bir iç çekerken, oğlunun avuç içlerine öpücük kondurdu.

Oğlu gibi dolgun tutamlı saçlarına aklar düşmüş, mavi gözlerindeki renk gitmişti.
"Anne?" Dudaklarını ısırdı. "Seni nasıl bırakırım?" Yerdeki çantasını aldı kucağına, içinden bir miktar para çıkardı. "Al bunu, bir süre teyzemlere git. Ben sana bilet alacağım şimdi."

"Hayır. Seni asla yalnız bırakmam." Başını iki yana sallamış, oğlunun elindeki parayı geri itmişti
"Anne, yalnız değilim artık."

"O oğlan sana bakar mı?" Oğlunun bahsettiği çocuğu düşündü. Baran, her anlattığında gözlerinin içi gülerdi.

"Sen git. Hem bende taşınacağım iki güne." Oturdukları salona baktı. Duvarlar bomboştu görünürde ama Baran biliyordu ki her bir santiminde annesinin çığlıkları, babasının hakaretleri resmedilmişti.

"Sende gel, birlikte gidelim. Hem yeniden girersin sınava."

"Anne, ikinci defa yeniden başlayamam, hem bursumu kaybederim." Annesinin saçlarına dudaklarını bastırdı. Annesinin yıllarca onun için babasına katlandığını biliyordu. 18 yaşına geldiğince kendi özgürlüğünü kazanmıştı ama babası yine bir şekilde annesinin de kendisinin de önüne engel koymuş, gitmelerini önlemişti.

"Hem teyzemde yalnız. Ona her ay bir miktar para gönderiyorum, şu istediğiniz kafeyi açarsınız ha?" Hevesle annesine baktı ama kadının ikilemde olduğunu gördüğünde, "Seni onunla tanıştırmamı ister misin?"

"Sen ister misin?" Oğlunun kızarmış yanaklarını avuçladı. Oğlunun gözünden geçen parıltılar gülümsetti. Belli ki anlattığı adama ilgi duyuyordu. Dua etti yaradana, hem oğlu için hem de oğlunun gözlerine yıldızları düşüren kişi için.

Nitekim o bir anneydi. Tanrı her bir annenin yakarışının, meleklerinin gözlerinde görürdü.
"Yarın akşam yemeğe getir. Hem bende emin olurum. Söz veriyorum, emin olduğumda teyzenin yanına gideceğim."

Gülümsediğinde oğlunun da aynı şekilde gülümsediğini gördü. "Teşekkür ederim anne, hep yanımda olduğun için teşekkür ederim."

"Sen benim evladımsın. Nasıl yanında olmam senin?" Oğlunu kollarının arasına aldı. Saçlarına öpücükler bıraktığında "Sana sırtımı döndüğümde ben yaradana nasıl hesap veririm?"

"Her şeyi geçtim sen benim kanımsın, canımsın. Ben ölsem da sana sırt çevirmem."

Bugün attığım bölümleri atlamayın. Bir kaç saate bir bölüm daha atarım ❤️