𝐓𝐔𝐅𝐀𝐍| 𝐁𝐱𝐁

25.

Yorum yapmayı unutmayın. 💜

Yatağa uzandığında, inlemenin kaçmaması için dudaklarını sıktı.

"Canın acıyorsa belli et. Kendini sıkmana gerek yok."  Baranın sırtına yastık yerleştirip doğruldu. Oğlanın dağılmış saçlarına, buruşmuş tişörtüne baktı. "Rahat mısın bu pozisyonda?"

Başını salladı. Nefesleri sıklaşmıştı. "Bir duş alsam iyi olur."

Ayağa kalkan Tufan'a baktı. Üzerindeki tişörtü tek bir hareketle çıkarıp köşeye attı. Dolaba ilerlediğinde yeni bir tişört geçirdi üzerine.

Dışardaki soğuk havanın aksine, içerisi çok sıcaktı.

"Ben ilaçlarını ve yeni sargı bezi alana kadar duş alabilirsin." Baran'a döndü. Hastaneden çıkmalarının üzerinden çok geçmemişti.

Doktor her şeyin iyi olduğunu söylemişti. Kaburgaları iyileşmesi zaman alacaktı ama zorlanmadığı sürece onun için bir sıkıntı yaratmazdı.

"Bavulun burada." Dolabın yanındaki boşluktan çıkardı büyük  bavulu. "İstediğin farklı şeyler olursa, dolabım emrine amade." Gülümseyip oğlanın yanına ilerledi. Geniş yatağa oturduğunda sessizlikle onu izleyen çocuğa baktı.

"Bir sorun mu var? Fazla sessizsin." Saçlarını okşadı.

"İyiyim. Sadece..." Okyanus mavisi gözlerini kaçırdı. Duvarda asılı olan tablolara dikti gözlerini "Babam, onu düşünüyorum. Yani..."

"Bana bak."  Gözlerini karanlık bir geceyi resmeden tablodan aldı. "Bu saatten sonra düşüneceğin tek şey sensin. Baban ya da diğer sikikler aklını meşgul etmesin. Dava açmak istersen tanıdıklarım var. Her şekilde yardımcı olurlar ama ben uzak durmak istiyorum dersen, yine yardımcı olurum."

Gözleri dolduğunda, hafifçe burnunu çekti. "Teşekkür ederim."

Eğilip saçlarının sakladığı şakağına bir öpücük kondurdu. "Teşekkür etmen için yapmıyorum bunları. Bana teşekkür etme. Kendini çok borçlu hissediyorsan eğer, benim için kendine iyi bakman yeterli."

"Bakacağım."  Başını salladı. Uslu bir çocuk gibi görünüyordu şu an.

Tufan ayağa kalkıp,  kapının arakasına asılı ceketini aldı. "Çok geç kalmam. Ben gelene kadar işin bitmiş olsun." Hala uzanan oğlana baktı. "Anlaşıldı mı?"

"Anlaşıldı."

"Uslu çocuk." Göz kırpıp odadan çıktığında, Baran hızla yataktan kalktı. Kavurgaları acısı da önemsemedi. Bavuluna ilerleyip ağzını açtı.

Daha önce bunu hazırladığı için kendisiyle gurur duydu. Ama kendi giysilerinden çok Tufan'ın giysilerini giymek istiyordu. Hızla bir eşofman altı ve iç çamaşırı aldı. Ardından Tufan'ın dolabında tişörtlerden birini alıp banyoya ilerledi.

Hızla üzerindeki  tişörtü çıkardı ama ağrıdan nefesi kesildiğinde bundan vazgeçti. Gözleri yaşarmıştı nerdeyse. Ellerini kaburgalarına koydu.

İt herifler durmadan tekme atmıştı. Kaburgalarının kırıldığından emindi ama neyse ki böyle bir şey yoktu.

Dakikalar boyunca bekledi klozetin üstünde. Ne tişörtünü çıkarabilmişti ne de sargıyı açabilmişti.

Tufan dış kapıyı açtığında yerinden kalkmadı. "Baran!"

"Banyodayım." Bir kaç poşet sesinden sonra banyo kapısı yavaşça açıldı.

Oğlanın çökmüş bir şekilde oturmasıyla kaşları çatıldı. Okyanus mavisi gözleri dalgalanmıştı.

"Bir sorun mu var?" İçeri girip oğlanı gözleriyle taradı. "Bir yerin mi acıyor? Sorun ne oğlum konuşsana?"

"İzin vermiyorsun ki?" Dudaklarını büzdü.

"Haaa!"

"Kaburgalarım acıyor. Yardım eder misin soyunmama?"

Şaşkınlıkla yüzüne bakan adama baktı. Kahverengi irislerinde taşıdığı kızıl damarlar belirginleşmiş, yüzü hafif kasılmıştı.

"Yardım ederim tabi." Kalbi göğüs kafesinde can verirken, oğlanın tenine dokunmamaya dikkat ederek tişörtü çıkardı başından.

Ardından bedenine sarılı sargıyı çıkardı. "Bunu tekrar takmaya gerek yokmuş."

Konuşarak oğlanın pürüzsüz tenini unutmaya çalışıyordu ama gözünün önünde olan bir şeyi yok saymakta imkansızdı.

Baran, adamın yavaş ama dikkatli hareketlerle üzerini çıkarmasına izin verdi. Çıtırdayan elektriğin hissi tenini karıncalandırıyor, zihnine ahlaksız görüntüler canlandırıyordu.

Tufan geri çekildiğinde ona bakmamak için ekstra çaba sarf ediyordu. "Gerisini kendin halledebilir misin?"

Hafif öksürüp, oğlana baktı. Şu an çok zorlanıyordu.
"Evet, sağ ol."

Başını sallayıp hızla çıkarken odasına daldı. Kendisini yatağa bırakırken, önündeki günler hiç kolay geçmeyeceğini düşündü.

Dirseklerinin üzerine doğrulduğunda bakarmış erkekliğine baktı.

"Liseli ergenler gibi oldun!"
Kendisiyle alay ederken geri yatağa bıraktı bedenini.
"Ya, bu çocuk beni öldürecek ya da Allah acıyıp öldürecek."

Kısa ama keyifli bir bölüm. Okuduğunuz için teşekkür ederim.