𝐓𝐔𝐅𝐀𝐍| 𝐁𝐱𝐁

27.

Multide benimkiler 🖤💜
Telefondan yazıp paylaşıyorum. Hata varsa kusura bakmayın. ❤️

Arabadan indiğinde aklında sadece sarhoş olmak vardı. Ya sapık olmuştu ya da sapıtmıştı. Belki de Tufan onu delirtmiştir.

"Evet kesinlikle delirtti."

"Ne?" Bir adım önünde yürüyen adam ona döndüğünde, sesli konuştuğunu fark etti.

"Yok bir şey." Başını çevirdi. Tufan ağır demir kapıyı açtı. Geçmesi için beklerken Baran bilerek bedenini sürterek geçmiş ama bunun farkında değilmiş gibi yürümeye devam etmişti.

Tufan asansörün önünde bekleyen çocuğa baktı. Az önceki tehlikeli hareketin farkında değilmiş gibiydi. Dişlerini geçirdi birbirine. Baran'ı hasta olduğu için zorlamak istemiyordu. Onun bir şeylerden emin olmasını istiyordu. Pişman olmasını istemiyordu.

Asansöre binip tuşa basan oğlanın dibine girdi. Bu hem korkudandı hem de Tufan'ın sınırlarını zorlamak içindi. Tufan yanına ilişen oğlanın belinden tutup kendine çekti.

"Bu gece eğlenmene bak. Zaten iyileştin." Kaburgaları arada sızlasa da Tufan sayesinde çabuk iyileşmişti. Sürekli ilaçlarını içiriyor, kremler sürüyordu.

Kendi başına banyo yapmaya başlaması canını sıkıyordu ama eğer oğlanı biraz daha zorlarsa sonu için iyi olmazdı.

Asansörden inip yarı aralıklı kapıdan içeri girdiler. İçeride hafif bir müzik ve müziğe karışan keyifli bir sohbet vardı.

Tufan salona geçtiğinde içeride gördüğü herkes selam vermeye başlamıştı bile. Yüzü ifadesiz olsa da gözlerinde ki o soğuk ifade yoktu.

"Hoş geldin Tufan'ım." Fatih ayağa kalkıp Tufana sarıldı. Hafif çakırkeyf olduğu belliydi.

"Daha şimdiden sarhoş mu oldun?" Oğlanı kendinden uzaklaştırıp ev arkadaşına doğru itti.

"Aşkım neden öyle diyorsun ama, bak kalbimi kırdın."

"Fatih!" Semih'in sert sesi salonda yakılandı. Herkes şaşkınlıkla ona döndüğünde kısa bir süre boş boş bakmıştı ona dönen yüzlere "Pardon." Sesi hafif sertleşmişti. "Daha içmeyeceksin!" Fatih'i yanına oturttu. Üçlü koltukta o ve yayılmış Fatih'ten başkası yoktu. Dörtlü koltukta ise Eymen ve kız arkadaşı vardı. Tufan boş yere oturduğunda ayakta duran Baran ona baktı.

"Ben nereye oturacağım."
Baran, Tufan'ın tanıştığı kadına kısa bir bakış attı.

"Kucağım." Ters bir sesle söylense de Baran bir an bunu ciddiye almış gibi ona doğru adım attığında "Şaka yaptım oğlum. Yere otur."

Sırtını Tufan'ın bacaklarına verip yere oturdu. Etrafta dönen muhabbet pek sarmasa da, isminin Dila olduğunu öğrendiği kızın sohbetini dinlemek güzeldi.

Bir çok konu hakkında konuşuyor, nerdeyse her şey hakkında bir şeyler söyleyebiliyordu. Yanındaki sarışının onun güzelliğine değil de zekasına aşık olduğu belliydi.

Fatih yerinden kalktığında bir an yalpalasa da ayakta durmayı başarmıştı.
"Yemek yiyeceğiz. Size çok güzel makarna yaptım."

"Yormasaydın kendini kardeşim. Önümüze bir kraker koysaydın."

"Tufanım, sana özel yaptım." Öpücük gönderip salondan çıkmıştı.

Baran çıkıp giden oğlanın arkasından ters ters baktığında herkes yavaşça doğrulmuştu. O da oturduğu yerden kalkıp mutfağa ilerdi.