𝐓𝐔𝐅𝐀𝐍| 𝐁𝐱𝐁

50.

Günah dolu sahneler içerir! 🔞

Camlı kapıyı itip içeri girdiğinde genişçe esnedi. Saat sabahın yedisiydi ve Tufan bir anda onu uyandırmış ve antrenman yapmak istemişti. Neden kabul ettiğini hala anlamıyordu. Sızlanıp yatakta hala uyuyor olabilirdi.

"Götümüzde kurt var sanki?" Tufan'ın peşinden soyunma odasına girdi.

"Son zamanlarda çok boşladık, bir saat kadar dursak ikimize de yeter."  İçeri de kimse yoktu. Kimse de bu saate gelmezdi zaten. Kendi dolabına giden adamın peşine takıldı.

"Sanki iki gün yapmazsan kasların eriyecek." Ortaya konmuş sırtsız banka uzandı. Çantası yeri boylarken gözleri kapandı.  Çok yorgun hissediyordu. Avucu hala iyi değildi ve bu adam onu buraya getirmişti.

"Üzerini giyin." Tufan'ın çıplak kaslı sırtına baktı. Aylar önce bu çıplaklığa bakarken yanakları kızarıyordu ama şimdi içinde engellenemez bir arzu ateşi başlatıyordu. Dudaklarını dişledi. Gözleri adamın diri kalçalarına, uzun bacaklarına düştü.

"Tufan! İlik gibisin aslanım." Adamın duraksadığını hissetti. Dudakları kıvrılırken yavaşça ona dönmesini izledi.

"Ne?" Baran'ın ani cesaretine alışamadı açıktı.

"Diyorum ki anan arı mı?" Adamın kıkırdaması doldurdu boş odayı. Kalbine kadar ulaşan bu hoş tınıyla okyanusları parladı. Tufan eğilip dudaklarına bir öpücük kondurdu.

"Bu cesur hallerin çok ateşli ama işimiz bittikten sonra konuşalım bunu." Geri çekileceği an kısa eşofmanın iplerinden tutan genç adamla duraksadı.

"Şöyle kısa şekilde öpme." İsyan edercesine homurdanmasıyla kahkahayla güldü.

"Arsız bir şey oldun sen." Omuz silkti. Uzandığı yerden adamın üzerine eğilmesini ve daha uzun bir öpücük vermesinin tadını çıkardı. Tufan'ın dili kendi diliyle buluştuğunda boşlukta yankılandı inlemesi.

Adamın çıplak sırtına tırmanan eli, saçlarına asılan parmaklarıyla daha yakına çekti. Daha fazlası için başını yana eğerken adamın geri çekilmesiyle saklanan okyanuslarını çıkardı ortaya.

"Baran." Alnıyla eşeledi alnını. Kalbinin göğsüne vuruşları yüzünden elleri titriyordu. "Öyle bir şeysin ki." Derin bir iç çekti. "Senin uğruna yanar, yakar, yıkarım." Gözleri kapalı alnı okyanus gözlü adamın alnına yaslanmıştı.

Dışardan gelen seslerle doğruldu adamın üzerinden. Öpüşmeleri yüzünden şişmiş dudaklarına kısa bakış atıp yere düşen tişörtü aldı.

Ne zaman o mavilere bakarsa sonu görünmeyen bir yola adım atıyor gibiydi. Yolun sonunda ne olduğunu görmemenin verdiği korku, heyecan olsa da  o yolda yaşayacakları hazzı merak ediyordu.

İkiside hazır olduklarında soyunma odasından çıkmış, geniş salona ilerlemişlerdi. Onlardan sonra gelenler yavaş yavaş ısınmaya başlarken, sondaki ringe ilerlediler.

"Seni çok zorlamayacağım." Ringe çıkan Tufan'a baktı.

"Sağ ol ya, nedense içim rahatladı." Baran ilk adımını attı. Eline sardığı bandaja düştü gözü. O bandajın alında doktorun sardığı sargı vardı. "Ya dikişlerim açılırsa?"

"Az önce bana sulanan cesur adam çok çabuk kayboldu ha?" Oğlana alayla baktı. Baran'ın kaşları çatıldı.

"Yoo, hala burada." Tufan'a doğru adımladığında adamın gözü bir anlık salondaki birkaç kişiye düşmüştü. Tam dibine girdiğinde öpmesini beklerken karnına yediği yumrukla gözü karardı.