𝐓𝐔𝐅𝐀𝐍| 𝐁𝐱𝐁

62.

Keyifle okuyun bebekler. 💜

🌙

Bedenine dokunan adamın yarattığı hissi her zaman hissetmek büyük bir nimetti. İlk günkü gibi bir arzuyla yanıyor, bedeni ve zihni her zaman ona karşı doyumsuz oluyordu. Tufan'ın alt dudağını öperken adamın elleri tişörtünün altından kaymış belini avuçlamıştı. Tırnaklarının tenine saplandığını hissettiğinde adamın dudaklarına doğru inledi. Tufan'ın erkekliği kendi tıpkı onunki gibi zorluyordu kot pantolonunu.

Biraz geri çekildiğinde üzerindeki tişörtü çıkarmak istedi ama Tufan'ın elleri buna engel oldu. "Ayazı hissetmiyor musun? Hasta olacaksın." Dudak büzse de dediğini yaptı. Şu an teni yandığından soğukluğu hissetmiyordu. Tufan'ın bedeni koltuğa uzandığında bacaklarının arasına girdi. Adamın bacakları belini sarp onu daha yakınına çekerken kendini bastırdı. Aynı karşılığı aldığında kalan son mantık kırıntısı da uçup gitmişti. Birinin onları bulacak olması düşüncesi şu an çok uzaklardan fısıldıyordu.

Dudakları çenesinden boynuna kayarken öpücüklerini sıralıyordu. İzler bırakmamaya dikkat ederek yavaşça indi. Tişörtü kıvırıp kıvrımlı vücudunu çıkardı ortaya. Dudakları teniyle yeniden buluşurken adamın inlemesi dalgalandı rüzgarda.

Tufan'a karşı duyduğu açlık o kadar büyüktü ki geçen zaman boyunca bunun azalması yerine artması şaşırtıyordu. Elleri bedeninden kayıp pantolonun kemeriyle buluştuğunda Tufan dirseklerinin üzerinde yükseldi. Baran'ı izlemek bile ona birçok hazzı yaşatıyordu.

Kemeri çözüp pantolonunu iç çamaşırıyla indirdiğinde geri çekildi. Tufan koyulaşmış kahveleriyle onu hayranlıkla izlerken uzanıp öptü. Dilleri buluştuğunda Baran her şeyin yok olduğuna emindi. Çevre de bulunan her şey toz bulutuna dönmüş üzerinde oldukları koltukla sadece onlar kalmıştı.

Dudakları ayırdığında alnını alnına yasladı. İçine çektiği her nefes, Tufan'ın dudaklarının arasından çıkıyordu. "Tufan..." Adamın gözlerinin içine baktı tüm aşkıyla. "Çok seviyorum seni." Gözleri okyanusları sulandığında adamın dudakları kıvrıldı. "Seni o kadar çok seviyorum ki bu sevgi uğruna gece gündüz göz yaşı dökebilir, yaratıcıya şükürlerimi sunabilirim."

Tufan, boynundan tutup kendine çektiğinde sıkıcıca sarıldı. "Seni çok seviyorum." dedi Baran'ı geri bırakırken.

Dudaklarını adamın dudaklarına bastırıp ortamı yeniden alevlendirdiğinde Baran'ın kemikli parmakları erkeliğine sarıldı. Dişlerini Baran'ın etli dudaklarına geçirdi.

Elleri erkekliği boyunca kayarken Baran'ın geri çekilip işin içine dudaklarını katmasıyla duyguları yerle bir oldu. Turuncu ışık gökyüzünü boyarken ikisi de bunun farkında değildi.

Tufan, ellerini saçlarına daldırıp çekiştirirken Baran dudakların sardığı erkekliğe küçük bir öpücük bıraktı. Damarlı ve kalın uzvu dudakları altında seğiriyor ve her tepkisine karşılık veriyordu. Kendi pantolonunu indirip erkekliğini çıkarırken adamın heyecanla gözlerinin içine baktığını gördü.

"Yanımızda hiçbir şey yok."

"Siktir et! Yap artık şunu." Gülümseyerek erkeliğini girişine dayadı. Yavaşça içine girerken adamın belini kaldırıp karşılık verdi. Tufan'ın üzerine eğildi. Adam ona sarılarak karşılık verirken kolları başının iki yanından destek aldı. İçine çıkıp girdikçe, darbeleri kalp atışlarına denk düşüyordu.

İnlemeleri sabah güneşinin usulca yükselmesine, hafif esen rüzgara karışırken birbirlerinde kaybolduklarının farkında değillerdi. Tufan'ın elleri tişörtünü sıkı sıkı sıkıya tişörtüne tutunurken dudakları da buluşmuştu aynı zamandı.

Baran en sert darbelerini bildiği noktaya indirirdi. Dakikalar sonra aynı anda patladıklarında dünyanın yeniden kurulmuş her şey geri gelmiş gibiydi. Araba sesleri yükselirken aynı zamanda inşatta çalışan makinaların sesi de duyulmaya başlamıştı.

"Toplansak iyi olur." Tufan, adamın içinden çıkmasını izledi. Tişörtünü çıkarıp Baran'ı temizlediğin de kendisi de temizlenmişti.

"Eve yarı çıplak mı gideceksin?" Taksiyle gideceklerdi. Yine de içindeki canavarın kıskanmasını engelleyemiyordu.

"Yavrum birazdan vinç çalışacak ve biz burada bu şekilde kalamayız. Temizlenmediğinde çok rahatsız hissettiğini de biliyorum." Baran'ın gözü ileride duran daha tamamlanmamış binanın üstünde duran sarı vinçe takıldı. "Hadi gel." Adam elini tutup onu çekiştirirken kaslarının hareketlenmesine takıldı gözü. Biraz daha zamanları olmasını dilerdi.

Taksi tutup eve vardıklarında hızla eve girmişlerdi. Tufan kapıyı açıp içeri girerken Baran kapanan kapının ardından yeniden sarıldı dudaklarına. Bu sefer daha geniş ve yumuşak bir yerde yapmalılardı belki de.

Ayrıca arada bir panona uğramayı unutmayın. 💜