#unicode
"ကျွန်တော်သူ့ကိုအကိုတစ်ယောက်လို ခင်ပါတယ်ဗျ"
*မောင်.....*
ဆက်ပျက်ယွင်းသွားတဲ့ မျက်နှာကို ပြန်ထိန်းကာ ရှိန်းကိုရယ်ပြလာသည်
လူတစ်ယောက်ကိုရယ်ပြပြုံးပြဖို့ဆိုတာ လွယ်ကူတဲ့အရာပဲမဟုတ်လား အထူးသဖြင့် မောင့်ကိုလေ မောင့်ကိုရယ်ပြဖို့ဘယ်တုန်းကမှမခက်ခဲခဲ့ဘူး ဒါပေမယ့်ဒီတစ်ခါတော့ မောင့်ကိုရယ်ပြရတာ ဆက်အရမ်းပင်ပန်းတာပဲမောင်ရယ်.....
"အိမ်ထဲဝင်ကြရအောင်လေ!"
ဒေါ်ခိုင်မာရဲ့စကားကြောင့် ဆက်လဲအတွေးတွေပျက်သွားပြီး ခေါင်းငြိမ့်ပြလေသည်
"မေမေတို့အရင်ဝင်နှင့်လိုက်ပါနော် ကျွန်တော်နဲ့ဆက်ပြီးမှလိုက်ခဲ့မယ်"
ရှိန်းစကားကြောင့် ဆက်အပါအဝင် အားလုံးရှိန်းကိုထူးဆန်းစွာ လှန်းကြည့်လာသည်
"ဘာလို့လဲသား?"
"သားဆက်နဲ့ပြောစရာလေးရှိလို့ပါ မေမေနဲ့အန်တီမေတို့အရင်ဝင်နှင့်နော်"
ဒေါ်ခိုင်မာတစ်ယောက် သိချင်စိတ်ကိုမနည်းထိန်းရင်း ပြုံးပြကာပြောလာသည်
"ကောင်းပါပြီ သား!"
ဒေါ်ခိုင်မာတို့ ဒေါ်မေတို့ထွက်သွားတော့ ရှိန်းဆက်ကိုလှည့်ကြည့်လိုက်ပြီး ဆက်ပုခုံးတို့ကို ဆုတ်ကိုင်လိုက်သည်
ဆက်ကတော့မျက်လုံးလေးကလယ်ကလယ်ဖြင့်သာ ရှိန်းကိုပြန်ကြည့်လာသည်
"မောင် မောင်ဆက်ကိုဘာပြောဖို့လဲဟင်"
"ဟို ဟို"
ဂနာမငြိမ်ဖြစ်နေတဲ့ရှိန်းကို ဆက်ကတစ်ဖန်လက်တွေကိုပြန်ဆုတ်ကိုင်ရင်း မေးလိုက်သည်
"မောင်ပြောချင်တာကိုပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောလေမောင်"
"မောင် ခုဏကပြောတဲ့စကားကိုအတည်မယူပါနဲ့နော်"
"ဟင်!!"
"အတည်မယူပါနဲ့လို့ မောင်ဘယ်လိုေဖြရမလဲမသိလို့ အဲ့လိုပြောလိုက်မိတာပါ"
"ဘာကိုလဲမောင် ဆက်ကိုအကိုလိုခင်တယ်လို့ပြောတာကိုလား"
"ဟုတ်တယ်ဆက် မောင်ဒီအတိုင်းပြောလိုက်မိတာပါ ဆက်ကိုမောင်ကအကိုတစ်ယောက်လိုခင်တာ မဟုတ်ဘူး"
YOU ARE READING
ချစ်တယ်မောင်🖤
General Fictionမောင် ဆက်ကိုမမုန်းလိုက်ပါနဲ့ေမာင်ရယ် ဆက်ကိုရွံလဲမရွံပါနဲ့ ဆက်ကမောင်မုန်းမှာဆိုးလို့မပြောခဲ့မိတာပါ မောင်🖤~~~~~ရှိုင်းဆက်ရာ သံယောဇဉ်မတွယ်မိစေနဲ့လို့ မောင်အတန်တန်မှာတယ်လေကွာ ဘာလို့ ဘာလို့များမောင့်စကားကို နားမထောင်ရတာလဲ🖤~~~~~ရှိန်းခန့်မောင်