#unicode
"အင်းးး! အင့်....!"
နာကျင်လှစွာညီးငြူရင်း ဆက်တစ်ယောက်နိုးထလာခဲ့ရလေသည်
ဗိုက်ကိုဖိကိုင်ထားမိပြီး ထထိုင်ဖို့လုပ်သော်လဲ ကိုယ်ကိုဖိကာဖက်ထားတဲ့ရှိန်းကြောင့် ထ၍မရ
"မောင်! လေးလိုက်တာ"
ဆက်အသံတိုးဖွဖွဖြင့်ရေရွတ်လိုက်သည်
ညကမောင်သောင်းကြမ်းထားတာကြောင့် ပေကျံနေတဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကလဲ စေးကပ်ကပ်.... ဆက်ပြီးအိပ်မနေဘဲအမြန်သန့်စင်ချင်ပါသော်လဲ မောင်ဖိထားတာကြောင့်ရော ညကဒဏ်ကြောင့် ခြေထောက်တွေကအားမရှိ ခါးကလဲကိုက်ခဲနေပြီး တစ်နေရာရာကလဲနာကျင်နေသည်လေ ညကသတိထားမိသလောက်ဆို ဆက်သွေးပါထွက်သည်အထိကိုမောင်ဆက်ဆံခဲ့တာ တစ်ကိုယ်လုံးလဲမောင်ကိုက်ထားတဲ့အရာတွေကြီးပဲ
တစ်ကိုယ်လုံးနာကျင်ပြီးအားမရှိတဲ့အဆုံးတော့ ဆက်လှဲနေဖို့ပဲတက်နိုင်တော့တယ်
တအောင့်ကြာတော့ မျက်ဝန်းတို့ပွင့်ဟလာတဲ့ရှိန်း ဆက်အပြုံးချိုချိုဖြင့်သာ နှုတ်ဆက်လိုက်သည်
"မောင်နိုးပြီလား?"
"အင်း! ဟက်မောင့်မိန်းမလေးအစောကြီးနိုးနေတာလား"
လက်တစ်ဖက်ကပါးကိုလာဆွဲတာကြောင့် ဆက်ဆူပုတ်ကာသာတွန်းထုတ်လိုက်တော့သည်
"သွားပါ! ထစရာရှိတာထတော့ လူကိုလာပြီးကလူမနေနဲ့"
"ဟားဟား! မောင်ကထမယ်လို့ပြောလို့လား?"
ဆက်မှာရှိန်းစကားကြောင့် အနည်းငယ်ဒေါပွသွားရသည်
ဘာလဲမထဘူးဆိုတော့ ထပ်လုပ်ချင်သေးတာလား ညကလဲအခေါက်ပေါင်းနည်းတာမဟုတ်တာကို ဒါတော့လွန်သွားပြီမောင်
ဆက် ရှိန်းကိုမျက်စောင်းလှလှထိုးလိုက်တော့သည် ရှိန်းကတော့ နှုတ်ခမ်းတို့တွန့်ကွေးရင်းသာ ဆက်ကိုကြည့်ရင်းပြောလာသည်
"ထပ်လုပ်ရအောင်လေ!"
"မောင်!!!"
"ဖြေးဖြေးခေါ်ပါဆက်ရာ မောင်နားကန်းတော့မယ်"
YOU ARE READING
ချစ်တယ်မောင်🖤
General Fictionမောင် ဆက်ကိုမမုန်းလိုက်ပါနဲ့ေမာင်ရယ် ဆက်ကိုရွံလဲမရွံပါနဲ့ ဆက်ကမောင်မုန်းမှာဆိုးလို့မပြောခဲ့မိတာပါ မောင်🖤~~~~~ရှိုင်းဆက်ရာ သံယောဇဉ်မတွယ်မိစေနဲ့လို့ မောင်အတန်တန်မှာတယ်လေကွာ ဘာလို့ ဘာလို့များမောင့်စကားကို နားမထောင်ရတာလဲ🖤~~~~~ရှိန်းခန့်မောင်
