#unicode
"ဆက် ဆက်"
သူ့ကိုတွေ့ချင်လို့ အစည်းအေဝးေတာင်အမြန်လုပ်ပြီး ပြန်လာပါတယ်ဆို သူကဘယ်ပျောက်နေလဲမသိ တစ်ခန်းဝင်တစ်ခန်းထွက်လိုက်ရှာတာလဲ မတွေ့ အလုပ်သမားတန်းကိုသွားလေ့မရှိတဲ့ကျွန်တော်က အခုတော့သွားပြီးတောင်မေးယူရတဲ့ ဘဝ......
ကျွန်တော်မေးကြည့်တော့ အပြင်ထွက်သွားတယ်ပဲပြောတယ် ဘယ်ထွက်သွားလဲဆိုတာလဲမသိ ဖုန်းဆက်တော့လဲ မကိုင် စောင့်ရင်းစောင့်ရင်း ကျွန်တော်ဒေါသဖြစ်လာရသည်......
အကြောင်းမရှိဘဲ ဘေးနားကပစ္စည်းတွေကိုကောက်ပေါက်နေတဲ့ရှိန်း ကြမ်းပြင်ပေါ်လဲအကုန်ပြန့်ကျဲနေသည် ပုလင်းကွဲတွေ သတင်းစာတွေ အစုံပင်......
ရှိန်းတစ်ယောက်ဆိုဖာပေါ်ခေါင်းမှီရင်းမျက်လုံးတို့ကိုမှိတ်ထားလေသည်..... ရှိန်း ဆက်ကို ထိုင်စောင့်ရင်း နေ့လည်ပင်ရောက်နေပြီ ဆက်ပြန်မလာသေး ထိုင်စောင့်မနေနိုင်တော့တာကြောင့် အိမ်ထဲကထွက်အလာ ခြံထဲကိုဝင်လာတဲ့ကားတစ်စီးကြောင့် ရှိန်းခြေလှမ်းတို့ရပ်တန့်လိုက်သည်......
ရှိန်းဝင်လာတဲ့ကားထဲကို အာရုံစူးစိုက်ကြည့်ရင်း အနီးနားကိုရောက်လာတော့ ရှိန်းအကြည့်တို့ကိုလွှဲကာ အိမ်ထဲပြန်ဝင်ဖို့အလုပ်
"မောင်!!"
ရှိန်းဆက်ခေါ်သံကြောင့် ရပ်နေလိုက်ပြီး နောက်လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ ဆက်ကပြုံးရင်းကြည့်နေသည် ရှိန်းကတော့မျက်ခုံးတို့ကို ပို၍တွန့်ချိုးပစ်လိုက်သည်
"သားရှိန်း ဘာဖြစ်နေတာလဲ"
ဦးရန်မေးလာတော့ ရှိန်းကခေါင်းခါရင်း
"ဘာမှမဖြစ်ဘူး ဦးရန်"
"အော် သားရှိန်းဦးရန်သားကိုအကြောင်းမကြားဘဲ သားဆက်ကိုခေါ်သွားမိတယ် ဦးရန်ကိုစိတ်မဆိုးနဲ့နော်"
"ရပါတယ် သားစိတ်မဆိုးပါဘူး ဒါနဲ့ဦးရန်ကဘာဖြစ်လို့သူ့ကိုလာခေါ်တာလဲ"
"အော် သားဆက်ရဲ့အမေကသားဆက်ကိုတွေ့ချင်နေတာလေ သူတို့မတွေ့ရတာ တော်တော်ကြာပြီဆိုလို့ အဲ့ဒါ သားရှိန်းရဲ့အဖေကလဲ လာခေါ်ခိုင်းတာနဲ့ ဦးရန်လာခေါ်တာ"
YOU ARE READING
ချစ်တယ်မောင်🖤
General Fictionမောင် ဆက်ကိုမမုန်းလိုက်ပါနဲ့ေမာင်ရယ် ဆက်ကိုရွံလဲမရွံပါနဲ့ ဆက်ကမောင်မုန်းမှာဆိုးလို့မပြောခဲ့မိတာပါ မောင်🖤~~~~~ရှိုင်းဆက်ရာ သံယောဇဉ်မတွယ်မိစေနဲ့လို့ မောင်အတန်တန်မှာတယ်လေကွာ ဘာလို့ ဘာလို့များမောင့်စကားကို နားမထောင်ရတာလဲ🖤~~~~~ရှိန်းခန့်မောင်