Chapter 8
Nakasakay ako ngayon sa taxi habang nilalaro lang ang phone ko. Maaga akong nagising para lutuan si Rancer pero mabilis itong umalis kanina at hindi man lang tinikman ang niluto ko.
Pupuntahan niya raw ang kaibigan niya.
"Salamat po manong." Sabi ko at inabot na ang bayad sa kanya. It's still early kaya medyo kakaunti parin ang mga studyante sa paligid. Mas okay na ito, less hassle.
Dahil maaga pa naman hindi na muna ako papasok sa room, I'll tour my self here. Balita ko may garden sa gilid na bahagi ng school kaso kunti lang pumunta dahil nasa gilid at may ilan pang garden na mas malapit.
Pagliko ko sa isang building bumungad sa akin ang isang napakagandang garden. Flowers and grasses are everywhere. Hindi ko akalain na ganito pala ito kaganda.
I saw a bench at umupo ako dito. The fresh air makes my body calm and relaxed, idagdag mo pa ang amoy ng mga bulaklak. Halatang alagang-alaga ang garden na ito.
"Hi, you're Louise right?" Napatingin naman ako sa likuran ko ng may nag salita.
"Y-yes." She's beautiful and yeah she have a maarte aura. Just by the way she holds her bag and the earings, necklace even bracelet is surely expensive.
"I'm Rian and you're my friend now." Umupo ito sa tabi ko at ikinawit ang braso nito sa kamay ko. She's smiling widely. Napangiwi naman ako at ngumiti rin.
"Y-yeah sure." Tumili naman ito ng mahina.
"Anyway, balita ko close daw kayo ng Rancer na yon." Namula naman ng kunti ang muka ko dahil hindi ako sanay na pinag-uusapan ng mga tao.
"Hindi naman, may kailangan lang talaga akong gawin." Which is totoo naman. Para naman naging intresado siya.
"Anong gawin?" Alam kong kaibigan ko na siya pero hindi ko pa pwedeng sabihin, I need permission from Rancer bago ko sabihin sa iba na butler niya ako.
"Business." Maikli kong sabi. Napatango naman ito.
"Siguro siya o ang pamilya niya nagpapaaral sayo?" Humiwalay naman ito sa akin at may hinalukat sa bag niya.
"What do you mean?" I said while creasing my forehead.
"By your looks. You look beautiful naman but you look poor." Sabi nito at nag lagay ng lipstick. "Oops sorry, masanay kana sakin ganito talaga ako. I'm straightforward person." Medyo magaan naman ang loob ko sa kanya kaya nakipagkwentuhan lang ako sa kanya hanggang sa mag ring na ang bell.
"Sige Louise una na ako. Kita nalang tayo later pag uwian na." Kumuha naman ito ng pabango at pinaligo sa sarili niya, I mean pinang spray sa sarili niya. May kinuha pa ito sa bag niya. "Here's a gift from me. It's a bracelet and that cost expensive and I don't take no for answer. That bracelet is made by Lorendel and your lucky to touch that." Sabi nito at nilagay sa kamay ko ang bracelet na manipis lang, nagpa-alam na ito at nakatingin lang ako sa bracelet.
Napatawa nalang ako ng mahina. "Of course I know this. Lorendel Jewelries is owned by my mother, Louisa Lorendel-Rancer." Napailing nalang ako at tinago ang bracelet.
Pumasok na ako sa room ko and everyone turned their head to me. I just ignore them and sit beside Cynxia.
"Hey, are you okay?" Biglang tanong nito. Napakunot naman ang noo ko.
"Yes, bakit?" Tanong ko.
"You seems okay. Mukang kakaiba siya mag laro ngayon." She chuckled at tinuon na ang attention sa papasok na prof namin.
I was left confused on what she said.
Discuss
Quizzes

BINABASA MO ANG
She's My Butler
Teen FictionMONTRENIAN SERIES 1: SHE'S MY BUTLER (COMPLETED) -- Serving someone is not an easy job to do. You should have patience, harwork, courage and intelligence. What an 18-year-old lady can do if she's destined to be a butler of a cold hearted but playful...