She's My Butler

SMB 59

Chapter 59

Maaga akong gumising, hindi pa sumisikat ang araw ay bumangon na ako. Bumalik ako sa kwarto ko, sa kwarto na kasi ni Rancer kami natutulog kasama si Raivian. Tahimik ang buong bahay, tulog pa ang lahat.

Agad akong naligo at nagbihis ng isang gray fitted shirt, black pants at pinatungan ko ng black leather jacket. Ito palagi ang get up ko pag may mission kami, mas malaya akong nakakagalaw. Kinabit ko sa bewang ko holster sa bewang ko, I grabbed my pistol na nakatago dito sa closet ko. I put two guns in the holster.

Sinuot ko ang customize boots ko. I grabbed some two swiss knife at pinasok ito sa likurang parte ng boots ko. I style my hair in a tight bun, assuring that it will not fall. Kinuha ko ang mga needdle at isa-isa itong nilagay sa buhok ko. It's not just a simple needle, it contains poison that can kill you. May kinuha pa akong ibang gamit at lumabas na sa closet.

Napatigil naman ako ng makita ko si Rancer na nakaupo sa kama ko.

"Rancer, you're awake already?"

"Obviously sweetheart." Napairap naman ako.

"Where are you going?" Tinignan niya naman ako mula ulo hanggang paa. "I think your going in a dangerous place."

Lumapit ako sa kanya at hinawakan ang mga pisnge niya gamit ang mga kamay ko. "Kailangan ko itong gawin Rancer. I want us to be free."

Kumunot lang ang noo niya. "Paano kong masaktan ka!?"

I smiled at him. "Parte na iyon ng pakikipaglaban ko Rancer, pero asahan mong babalik ako."

Umiling naman siya, alam kong hindi siya payag sa plano namin. Pero kailangan ayaw kong maghirap at ma trap kaming lahat sa bahay na ito.

"Alam kong hindi kita mapipigilan, let me help you sweetheart. Isama mo ako, wala akong pake kong masaktan ako. Bring me with you sweetheart, let's fight together." Napangiti nalang ako sa sinabi niya.

"I'll call you if I need back up." Tanging sinabi ko nalang at hinalikan siya sa labi. I smiled at him.

Hinawakan niya naman ang kamay ko. "No! Hindi ka aalis dito ng hindi ako kasama!"

"I love you." I pinch the nerve on his neck and he immediately lost his conscious. "I need to do this Rancer, I love you so much. We will fight together but not this time, mauna muna ako."

Inayos ko muna ang pagkahiga niya sa kama, bago ko siya tinitigan ng ilang minuto. Napabugtong hininga ako bago lumabas sa silid at naglakad papunta sa kusina.

I texted Nigel na napunta na ako. Maingat akong lumabas sa backdoor, mabilis akong tumakbo papunta sa isang sulok ng sementong bakod. I press the rock and a little door showed up. Alam kong protektado ni Nigel ang boung lugar pero mas mabuti ng mag-ingat. Maaring may makaalam sa kanila na may lumabas mula sa pamamahay na ito.

Agad akong naglakad at sinundan ang isang maliit na daan. Ilang minuto ko pang paglalakad at nakaabot ako sa isang pader sa likurang bahagi ng village. I pressed the wall at bumukas naman ito. Pagkalabas ko sa isang madilim na gubat ang bumungad sa akin. Agad ko namang nakita ang isang itim na van. Agad akong lumapit dito at bumukas naman ito para sa akin, pumasok na ako at umupo.

"May nakakita ba sayo?" tanong ni Nigel na nasa tabi ko. We suspected that some of our neighbors are spy. Kami ang pinakabagong tumira doon, and Drake have tons of money to pay any human being just to spy.

"No one, but Rancer did." I said.

"That's fine." Napatango naman ako. Kailangan din namin sila, alam naming gustong nilang tumulong lalo na si Rancer at Dad pero mauuna muna kami, they're going to be our backup.