She's My Butler

SMB 57

Chapter 57

Agad kong tinuyo ang aking buhok nang matapos akong maligo. Panibagong araw nanaman. Panibagong pakikipaglaban sa taong nagpahirap sa amin.

Agad akong bumaba at nakita sina Nigel sa sofa na nag-uusap. Maaga pa kaya maaring natutulog pa ang iba.

Nakita nila ako kaya senenyasan nila akong umupo sa tabi nila. Umupo naman ako at makikinig ako sa kanila.

"What happened?" I asked.

"Our men outside this village are under attacked. Nagsisimula na si Drake na umatake." Nakita kong napakuyom ng kamao si Nigel. Napakagat naman ako ng labi, bigla akong kinabahan sa mga mangyayari.

"Need back up?" I asked. If they need I'm willing to help.

"Yes." Nigel's friend answered.

"I go."

"No."

"But Nigel!"

"We will take care of it." He said then tap on his phone. "How about you settle things inside this house first."

Nakunot naman ang noo ko sa sinabi niya. "What do you mean?"

"Fix your problems with your family first. I know you're not in good terms right now. Fix that before fixing the other problem, family is more important." Napakagat naman ako ng labi ng maalala ko ang sagutan namin bago ako umalis sa bahay at pumunta sa bahay nila Rancer.

"I-I will." I said.

He smiled at me, "You grow up already, don't let your emotions drive you." Pagkasabi niya don ay agad na siyang umalis.

Napabugtong hininga naman ako dahil hindi ko alam ang gagawin ko. I know I hurt them, at nahihiya ako sa kanila. Sila ang may kasalanan pero nasaktan ko rin sila, nahihiya ako dahil nagawa ko silang saktan.

I was hurt because of them, but that's not a reason for me to hurt them back.

But I just did, I shouted at them. Then I leave the house to serve Rancer.

"Mommy." Napalingon ako kay Raivian na tumawag sa akin. "Bakit hindi ka pa po kumakain?"

Napangiti naman ako sa tanong niya. "How about you? Did you eat already?"

Umiling naman siya, I know this. "Come let's eat together." His face lighten up. Lumapit ako sa kanya at kinarga siya, he's heavy already but I can manage.

Pumasok kami sa kusina andwe sat on the chair near the counter. Nagluluto si Nanay Fellie at Nanay Dalia ng umagahan.

"Good morning mga Nanay ko." I greeted them. Agad naman silang napatingin sa akin.

"Good morning, Loiuse."

"Good morning, anak."

Sabay nilang bati sa akin. This two women in front of me stands as my mother when mom is not around. I'm so thankful that God gave them to me.

"Nay, mauna na kaming kumain. Gutom na ang baby ko." Raivian giggled, he's now sitting on my lap.

Napangiti naman sila dahil kay Raivian. "Nasanay kasi 'yang anak mo na maagang kumakain."

Sabi naman ni Nanay Fellie habang naglalagay naman ng pagkain si Nanay Delia sa harapan namin.

"Syempre nay, maaga tayong nagigising. Maaga din dapat ang agahan." Natawa naman kami dahil sa sinabi ko.

"Mommy, I'm hungry." I chuckled, I pinched his cheeks bago nagsandok ng pagkain.

"Ang takaw talaga ng baby ko." I kissed his cheek, na gusto niya naman.