Summer Love

Chapter 23

R-18. Read at your own risk.

Talk

''Mag pahinga ka na kaya''

Sabi ni Cia na kakarating lang mula sa school. Nag half day kasi ako kanina para mabantayan si Louis. Linipat kasi siya dito sa Manila dahil iyon ang sabi ng doctor. Pabalik-balik lang din sila mama dahil kailangan niya mag bukas ng bakery.

''Okay lang ako, anong meron sa school?'' tanong ko.

Gusto niya sanang samahan ako dito kaso sabi ko hindi na, pumasok nalang siya para naman alam ko kung anong namimiss ko sa klase.

''Kumain ka na ba?'' she asked.

Umiling ako, hindi ako kumain dahil walang magbabantay dito sa kapatid ko. Umirap siya sa akin at lumabas, siguro bibili ng pagkain. Umuwi na rin kami ka agad ni Cia pagkadating ni Mama noong araw na yun.

Nang makalabas na si Louis sa hospital ay back to normal na ulit ako sa school. Ang big sabihin ng normal sa akin ay nasa school ako at nag-aaral habang yung jowa ko ay busy na busy sa career niya. He always update me from time to time, kaya okay na rin.

''A-attend ako mamaya ng meeting ng kagrupo ko besh, sa library lang naman kami'' inform ni Cia.

''Sama na ako, para sabay na tayong umuwi.'' sabi ko sa kanya.

Pagkatapos ng last class namin ay dumeretso na ka agad kami sa library. Umupo ako sa hindi kalayuan para naman hindi ako makadistorbo sa kanila. Binuksan ko ang libro ko para mag-aral habang hinihintay si Cia.

''Math sucks, right?'' gulat na napatingin ako sa lalaking nagsalita sa harap ko.

Si Abel! Nakatingin siya sa notes ko at ako naman ay nakatingin sa kanya, gulat dahil kinausap niya ako. Nang hindi ako sumagot sa kanya ay napatingin din siya sa akin at tinaasan ako ng kilay dahil titig na titig ako sa kanya.

''Business, right?'' nagsalita siya unit.

Umiwas ako at hindi alam kong anong sasabihin ko. Seryoso lang ang itsura niya, suplado at tahimik ang tingin ko sa kanya kaya hindi ko inaasahan na kakausapin niya ako.

''Ah..A- ah huo'' nauutal ako hindi ko alam kong bakit.

''Masaya ka ba?'' he asked.

''Anong ibig mong sabihin?'' I asked.

Dahan-dahan siyang umupo sa harap ko, hindi ko alam kung bakit.

''With Jace'' he said.

Kumunot ang noo ko pero nagawa ko parin sagutin.

''Of course, why?'' sabi ko.

Tumango-tango siya bago siya nagsalita ulit.

''Hindi ba mahirap?'' he asked again.

Bakit ba siya tanong ng tanong?

''Mahirap but I love him''

At bakit naman ako sagot ng sagot?

''Oh well, I hope that your love is stronger more than anything else. I wish you well'' sabi niya at umalis.