Besmet met liefde *BxB*

91.

Mijn blik wijkt af en met een verslagen blik kijk ik naar de verstrengelde handen van Kaylee en mij. Mijn gedachten helderen op en ik herinner me dat ik Moeke nog nooit aan Kaylee heb voorgesteld.

"Ow ja Moeke. Dit is Kaylee. Een goede vriendin van mij." Ik verbreek het intieme contact tussen onze handen en ik ga achter haar staan. Mijn natte handen rusten op haar schouders en ik duw Kay lichtelijk in de richting van Moeke. "Heb je eindelijk een vriendin jongen? Och wat leuk! Dat werd eens tijd." "Moeke we zijn gewoon vrienden hoor." "Ja ja. Vandaar die handjes vasthouden." Stelt ze vast. "Dat-" Ik bedenk me midden in mijn zin. Ik kan haar niet vertellen over het experiment. Dan weten zowel zij als Kay hoe de vork in de steel zit en wordt Mijnheer furieus. Ik slik mijn woorden dus netjes en beredeneerd terug in. "Je hebt gelijk Moeke. Mijn vriendin." Geef ik toe, het knagende gevoel in mijn maag negerend. Mijn hoofd valt naar beneden, zo verslagen als een ridder te paard. "Leuk om u te ontmoeten mevrouw! Ik heb al heel veel over u gehoord. Jack heeft heel veel respect voor u." "Kind toch. Noem me maar Ara. Mevrouw klinkt zo oud, ook al ben ik dat ook." Knipoogt ze naar het meisje dat inmiddels terug naast me staat. "Weet je wat? Je bent nu ook familie hé. Noem me maar Moeke." Ze tikt even met haar hand op Kays arm en Kaylee lacht meteen haar tanden bloot. "Oké Mevrouw." Meteen zie ik een berispende blik richting Kay schieten. "Excuseer. Moeke." Verbeterd ze zichzelf. "Goed zo meid. Kom je zo ook naar de koffietafel?" Ze kijkt even naar me op, vragend om hulp. Ik zwijg echter, niet wetende wat ze van me verwacht. "Wel, het zit zo. Mijn moeder ligt eigenlijk in het ziekenhuis en de bezoekersuren zijn nogal beperkt. Vind u het erg al ik deze keer pas?" "Tuurlijk niet kind! Familie gaat altijd voor. Is ze oké?" "Ja hoor. Ze heeft een kleine operatie ondergaan, maar alles komt in orde. Ik beloof dat ik de volgende keer wel mee ga." "Het is al goed kind. Wens haar veel beterschap!" "Dank u Moeke." De surinaamse lacht opnieuw haar tanden bloot.

"Jack heeft veel geluk zo iemand als jou te mogen vergezellen." Ze kijkt even naar me op, maar richt haar blik dan op Mijnheer die enkele meters verder met een bevriend koppel staat te praten. "Ik moet gaan. Even bij Floris kijken of alles in orde staat voor straks. Ik ben heel blij je te ontmoeten kind. Je bent altijd welkom voor een babbel of een lekkere koffie. Drink je koffie?" Kaylee knikt fier, waardoor ik een zuur gezicht trek. Moekes blik glijdt lacherig over mijn gezichtsuitdrukking. "Jack lust dus geen koffie hé. Al van kinds af aan trekt hij dat gezicht wanneer ik het nog maar vermeld. Echt een koppig kindje." Kaylee lacht. "Weet je wat? We gaan samen eens door mijn fotoalbums de volgende keer. Oké? Daar zou je me een groot plezier mee doen." "Moeke ik denk niet dat-" "Et et et et. Moeke heeft beslist. Ik denk wel dat Kaylee kleine Jackie ook wel eens wilt ontmoeten. Nietwaar kind?" "Zeer zeker!" Probeert ze haar lach in te houden. "Super. Tot dan schat!"

Wanneer Moeke bij Mijnheer staat, draait Kaylee zich naar me toe. "Jackie?" Vraagt ze al proestend. "Shut up. Het is al schaamtelijk genoeg." "Nee joh. Gewoon superschattig. Ik kan me al zo een kleine jij voorstellen! Kan niet wachten om die foto's te zien." Proest ze het uit. Ik rol mijn ogen. "We zien wel."

En ik word onderbroken door getik op mijn schouder.