Besmet met liefde *BxB*

05.

Nog nahijgend van de sprint kom ik bij het tafeltje aan.
"Hey, sorry dat ik te laat ben. Mijn trein had vertraging." Lieg ik maar. "Geen probleem hoor. Ga zitten." "Dank je." Zeg ik ongemakkelijk.

Het is een 2-tal minuten stil tussen ons, totdat de ober onze bestelling komt halen. Hij kijkt me aan zonder iets te zeggen.

"De biefstuk alsjeblieft." Zeg ik vriendelijk, terwijl ik de menukaart overhandig aan de man voor me. Hij typt het in op zijn bestelapparaatje en kijkt daarna Kaylee vragend aan.

"De saté zonder saus." Zegt ze met een glimlach. De ober knikt en gaat terug aan het werk. Hij neemt de menukaarten mee en verdwijnt in de, waarschijnlijke, keuken.

"Zo, vertel eens wat meer over jezelf." Zeg ik geïnteresseerd om een gesprek te beginnen.

"Nou. Ik ben dus Kaylee Minouge, maar dat wist je waarschijnlijk al. Ik ben 16 jaar oud en van Surinaamse afkomst. Ik ben half Surinaams en half Belgisch." Ik knik dat ze mag verder vertellen.

"Ik zit op het Romanscollege hier verderop en studeer geneeskundige zorgen. Ik heb 1 broertje en 2 zusjes." "Leuk! Ik ben 17 jaar, bijna 18, en ik zit op het Sint-barbcollege hier wat verder weg en ik studeer Economie. Ik heb 1 zusje en mijn moeder is overleden toen ik 6 was." Kaylees' glimlach verdwijnt en kijkt me met een medelevende blik aan.

"Ander onderwerp?" Vraagt ze lief. Ik knik. "Graag." "Wat wil je later wor-" Ik hoor iets naast me breken en zie Kaylee naar adem happen.

"Mijn excuses mevrouw. Gaat het mevrouw? Het was niet mijn bedoeling mevrouw." Zegt de ober wanhopig. Kaylee staat met tranen in haar ogen op en pas dan zie ik het gevolg van dit hele gebeuren.

"Gaat het?" Vraag ik met een medelevende blik. Ze schud haar hoofd wat begrijpelijk is in deze situatie. De ober komt terug, blijkbaar is hij net weggegaan, en hij dept de hete koffie van Kaylees' benen en kleedje af. Rode plekken verschijnen op haar getinte bovenbenen.

Ik ren naar de mannenwc, neem een handdoek en maak deze helemaal nat. Ik ren terug naar Kaylee die met samengeknepen ogen de pijn probeert te verbijten.

"Ga zitten." Beveel ik haar. "De stoel zit ook onder de koffie." Piept ze. Ik neem mijn stoel en laat haar erin zakken. Daarna kniel ik voor haar neer en begin haar bovenbenen te verzorgen met de natte handdoek, terwijl de ober wordt uitgekafferd door de baas.

Uiteindelijk is alle koffie opgeruimd en komt een man in strak pak naar ons toegelopen. Ik vermoed dat dat de baas is.

"Mijn excuses voor de lompheid van deze serveerder." Hij kijkt even achterom naar hem en de jongen kijkt bang naar beneden. "Ik hoop dat alles oké is met u?" Vraagt hij aan Kaylee. Ze knikt dapper en slikt de tranen door.

"Door dit incident zullen we u een gratis flesje wijn aanbieden. Een van de beste die we hebben."

We knikken als bedankje.