Besmet met liefde *BxB*

70.

De zoom van zijn boxer glijdt mee onder mijn vingertoppen. Zijn kruis springt al snel fier overeind en is pront aanwezig. Ik grinnik even wanneer ik naar boven kijk in James ogen. Ik zie hem al snel rood aanlopen en hij vouwt zijn handen om zijn ogen. Ik hoor hem grinniken waardoor ik zelf ook moet glimlachen.

"Is er hier iemand blij?" Vraag ik op een kinderachtige wijze terwijl ik mijn gezicht naar het zijne verplaats. "Misschien?" Hoor ik hem beschaamd vanachter zijn handen zeggen. Stilaan haal ik zijn handpalmen van zijn gelaat en wissel mijn lippen in voor de zijne.

"Zie je het zitten?" Vraag ik voor de zekerheid. Hij knikt, waardoor zijn geblondeerde lokken heen en weer wiebelen. Terwijl ik mijn aandacht vestig op zijn haar, maakt mijn neefje een onverwachte draaibeweging, waardoor ik zonder enige tegenreactie onderaan lig. "Maar ik wil jou ook laten genieten." Geeft hij als verklaring.

Na enige seconden oogcontact en een bijna onzichtbare knik van mijn kant, ligt mijn onderbroek met unicorns inmiddels alweer op de grond. Nu ben ik degene die beschaamd niet weet waar naartoe te kijken.

Als ik naar beneden kijk is het ook zo raar, toch?

Ik besluit dus maar naar het plafond te staren terwijl ik James mijn benen voel spreiden. Hij gaat tussenin zitten en even overheerst me de angst dat hij mijn signalen verkeerd heeft geïnterpreteerd. Meteen wanneer mijn hoofd omhoog schiet, kalmeert hij me met een relaxed gezicht, waarop te lezen staat dat hij best weet hoever hij gaat en mag gaan.

Hij vraagt me uiteindelijk recht te zitten en dat doe ik ook.

Zoals een gehoorzame unicorn.

Denk ik bij mezelf.

Ik besluit in kleermakerszit te gaan zitten zoals James eerder al deed. Mijn blik richt zich op mijn in elkaar gevouwen benen, me ervan bewust dat ik mijn blik niet mag laten vallen op mijn volledige schoot.

Ik voel zijn duim mijn linkerknie strelen en mijn pupillen volgen elke beweging die hij maakt. Uiteindelijk hef ik mijn hoofd zodanig op dat ik in zijn ogen kan kijken.

Zijn hand streelt ondertussen mijn dij en wat onwennig betast ik nu ook zijn borstkas. Met een bewonderende blik laat in mijn vingertoppen tussen de nieuwe, lichte, blokjes op zijn buik glijden. Ik voel hem ineenkrimpen. Bezorgd verplaats ik mijn blik om zo zijn lach te zien verschijnen.

"Dat kietelt." Is zijn verklaring terwijl hij heen en weer beweegt. Ik lach zachtjes door de toon in zijn stem.

"Wil je niet dat ik je..." Ik laat het ontbrekende woord bewust in de lucht zweven. Beiden weten we toch wat ik bedoel.
"Stap voor stap?" "Tuurlijk, sorry."

Hoezo pushte ik hem? Ik had hem beloofd dat niet te doen. Wat dacht ik ook?

Mijn begrijpende blik maakt plaats voor een sluwe glimlach.

"Kan JayJay niet tegen kietelen?" De kinderachtige toon in mijn stem valt niet te missen. Mijn vingertoppen maken volledig contact met zijn huid en meteen voel ik me beter. Zijn lach weerklinkt. De pret in zijn ogen twinkelt zo hard dat ik me eindelijk gelukzalig kan voelen.

Hij laat zich zijdelings vallen op het bed, maar ik geef niet op. Ik beland bovenop hem en na enkele tintelende aanrakingen geef ik hem dan toch een adempauze.

Hij zucht opgelucht. "Man, ik ben buitenadem." Tevreden met deze woorden legt hij zijn beiden handen op elkaar op zijn hevig op en neergaande borst. Ik hang tevens nog boven hem met beiden handen aan weerszijden van zijn lichaam.

Wanneer de aanlokkelijke gedachte in me opkomt, ben ik al te laat. Na enkele seconden, misschien wel enkele minuten van intens oogcontact, waarbij ik elk puntje van zijn gezicht heb onderzocht, besluit Jay zijn lippen al synchoon op de mijne te laten dansen.