1 NUMARA

15 | Eller ve Çiçekler

*

Bu gece üst üste beklemediğim şeylerle karşılaşıyordum.  Sanki bütün evren birlik olup 'hadi Bensu'yu şaşırtalım' demiş gibi bir geceydi.

Mesela Berfu'yu lavaboda, Beşiktaş'ın defans oyuncusu Utku Çağlayan ile kavga ederken görmek beklediğim en son şeydi.

Utku'nun defans oyuncusu olduğu neden aklımda kalan bir bilgiydi?

Kendimi sorgulamayı bırakıp kırmızısı ışıkların aydınlattığı, kısmi pavyon izlenimi veren tuvaletten içeri girdim. Genellikle analık görevini üstlendiğim Berfu'yu lavabonun ortasında Utku'ya diklenirken görmüştüm fakat ikisi de beni fark etmemişti.

"Sana ne istediğim yere kusarım, sana mı soracağım be?"

"İstediğim diye bahsettiğin benim tişörtüm. Mahcup olup özür dilemen gerekirken bir de hâlâ konuşuyor musun?"

Utku'nun sarf ettiği cümleler üzerine bakışlarım tişörtünü buldu. Belirli bir kısmını yukarı doğru sıyırdığı tişörtü üzerindeki izleri kırmızı ışıklar sayesinde belli etmese de Utku'nun sinirli yüzü gerçeği ele veriyordu.

"Ben mi dedim gel peşimden diye? Gelmeseydin! Şuna bak. Kendini bir halt zanneden züppe!"

Utku sinirle derin bir nefes alarak Berfu'ya doğru yaklaştı. Berfu'nun arkası dönük olduğu için yüzünü göremesemde onunda Utku'dan aşağı kalır yanı olmadığına emindim.

"Büyüklerine nasıl konuşacağını öğrenememişsin herhalde!" diye öfkeyle konuştuktan sonra sakin nefesler almaya çalışarak geri çekildi. "Sarhoşsun diye bir şey demiyorum. Arkadaşın gelene kadar sus yoksa elimde kalacaksın."

Berfu pamuk gibi adamı delirtmişti.

Berfu bir şey diyecek olduğunda Utku başını iki yana sallayarak  çevirdi ve onları öylece izleyen beni fark etti.

Ve yemin ederim, yüzü anbean rahatladı.

Berfu... Adamı sinirden ne hâle sokmuşsun be kızım.

"Bensu?"

Pavyon izlenimi veren tuvalette  onlara doğru ilerledim. Berfu da beni farf ederek arkasını döndüğünde ışıkların aydınlattığı yüzü Utku gibi rahatlıkla gevşedi.

"Şükür geldin!"

Koluma sarılıp beni tuvaletten çıkartacak olduğunda ondan hızlı davranarak geri çekildim. Omuzlarını kavrayıp onu kendime döndürdüğümde kaşları çatılarak bana döndü.

"İyi misin sen?"

Bana üstten bir bakış atıp yanımızda dikilen Utku'ya burun kıvırarak baktı. "Şundan uzaklaşırsak daha iyi olacağım."

Kaşlarım şaşkınlıkla havalandığında çıplak kolunu cimciklemekte gecikmedim. Berfu kolunu çekerek Utku'dan ayırdığı gözlerini bana çevirdiğinde ona uyarı dolu bakışlar attım ve Utku'ya döndüm.

"Berfu'yla ilgilendiğin için teşekkür ederim Utku. Dediklerine de takılma lütfen, içtiği için ne dediğini bilmiyor."

Utku anlayışla başını salladı ama Berfu'ya ters bakışlarını atmayı da ihmal etmedi. "Sorun değil Bensu. Senin arkadaşın olduğunu bilmesem uğraşmazdım zaten."

Berfu'nun gözleri öfkeyle açıldığında, Utku'ya doğru atılıp "Bana baksana sen!" diye bağırdı ve işaret parmağını ona doğru salladı.

Zaten normalde mahalle dedikoducusundan hallice olan Berfu'yu dizginlemek zor iken,  artı sarhoş bir Berfu asla dizginlenmiyordu.

"Berfu!"