Endless love

45

Steven pov

Inis kong binalda pasara ang pinto. Bumuga ako ng hangin at humiga sa kama ng marinig kong bumukas ang pinto.

Tumagilid ako at tiningnan kung sino ang pumasok. Lukot na mukha ni nicole. Nagkibit balikat ako saka tumihaya.

Napaagik ako ng hagisan ako ng matigas na pigura. Inis akong tumayo. Nakataas ang kilay nito handa akong pagagalitan kung may sasabihin akong mali.

"what?" mahina pero naiinis ko na tanong. Nanlaki ang mata nito at lumingon sa nakasarang pinto. Nilapitan ako nito.

"sinabi kong mag ayos kayo.. Bakit lumala pa?" mahina na sabi nito pero nasa tinig ang inis.
"I can't believe this!" pasigaw na sabi nito kaya nanlaki ang mata ko
"pinag iigihan ko na nga ang acting ko pero ikaw hindi." gigil na dadag nito sa mahinang boses. Lihim akong napatawa saka nagkamot ng batok.

"nahihirap ako...ayaw ko na!" timpi ko na sabi nito
"well you believe it." lakas ko na sabi nito at tumingin sa nakasara na pinto. Pumikit ako at humiga ulit.

"i stay here no matter what." tili na sabi nito at binalda ang malaking maleta nito kaya lumikha ng ingay.
"please don't do that!" acting pa na sabi nito. Inis ko itong tiningnan. Nakaupo ito sa sahig habang  yakap yakap ang malaking maleta.

Napangisi ako. Nanlaki ang mata nito at nag senyas na lumabas ako sa kwarto. Umiling ako pero dinampot ulit ang isang pigura kaya inis akong tumayo.

"hindi ko na kaya...." inis ko na sabi.

Nanlaki ang mata nito dahil sa pagkasabi ko ng malakas. Tiningnan ako ng masama kaya mabilis akong humakbang palabas sa pinto. Natigilan ako ng makita ko si janice sa may pinto.

Tila balisa ito.

"kami, na lang ang aalis ni janine... Kung gusto mong makita si janine pwede mo naman siyang kunin sa akin paminsan minsan."mahina na sabi nito. Stress kong hinilot ang aking batok saka bumuga ng hangin.

" hindi mo kailangan gawin yun.... Besides me and nicole--

"hindi ako aalis..!"yun ang sabi ni nicole sa may likuran ko kaya napapikit ako. Ano namang pakulo nito?

" mag usap tayo janice.. "ani nito at unang bumaba sa hagdan. Nagkagat labi ako. Marahang sumunod si janice kaya sumunod na rin ako.

Tahimik kaming nakaupo sa may bench sa bakuran. Nakakrus pa ang dalawang braso ni nicole sa dibdib at seryosong nakatingin kay janice.

" wag mo nang tingnan ng masama si janice.. Wala siyang ginawa." inis ko na sabi

"mahal mo pa ba si steven,  Janice?" straight na sabi nito s dalaga. Nakita ko ang pakailang ni janice. Nagkagat labi pa ito.
"mahirap bang sagutin?"

"ano ba yan nicole..?" inis ko na sabi

"hindi ko kailangan ng opinion mo steven kaya tumahimik ka." nanggigil na sabi sa akin nicole
"mahirap bang sagutin janice?" nakataas na kilay nitong tanong

"nicole.... Yung nangyayari ngayon hindi ganoon, kung ano man ang iniisip mo."natataranta na sabi nito
" matagal ng tapos ang relasyon namin kaya wala kang ikabahala. "

Ang pinsan kong may sayad naman ay tumawa saka nagtaas ng kilay kaya mas lalong nagmumukhang kontrabida sa amin.

Bumuga ako ng hangin saka tumayo. Ako ang nastress sa sitwasyon ngayon.

"hindi yun ang sagot na gusto kong marinig. Ano ba steven... Umupo ka nga." galit din na sabi sa akin kaya napaupo ulit ako.

"yang boses mo hinaan mo.. Baka matakot pa sayo ang anak ko." gigil ko na sabi nito saka akmang tinaas ang kamay para hampasin ito.

"shut up! Kinausap ko pa si janice.."

"alam mo janice.. Wag kang maniwala sa babaeng ito." hindi ko mapigilang sabi saka inis na tumayo.

Nakita ko ang pagtataka ng mukha  ni janice. Walang sabi sabi iniwan ko ang mga ito. Bahala sila.

Nabukasan ko sa kwarto si janine na nanonood ng tv. Nilapitan ko ito at niyakap.

" i love you..my princess. "saka, hinalikan ito sa pisngi

" i love you too daddy.. Ok na ba sila mommy at tita nicole? "baling na tanong sa akin. Ngumiti ako.

"iwan ko.. Iniwanan ko sila.. Ako ang na stress sa kanila.."saka hinigpitan ng yakap si janine.

Maya maya ay pumasok si janice.
Seryoso ang mukha.

" uuwi tayo ngayon janine..!."sabi ni janice na walang lingon lingon. Napatingin ako ni nicole na nasa pintuan nakatayi.

" ang hirap niyang i please.. "diin na sabi na mahina  lang.

" daddy please tell mommy... I want to be with you.. "maktol na sabi ni janine. Bumuga ako ng hangin.

" ano ba kasi ang sinabi mo sa kanya? "inis na inis ko na tanong kay nicole

" ayaw niya akong sagutin eeh.. Kaya sinabihan ko siya kung wala na talaga kayong chance aalis na lang siya. "kampante na sabi nito. Napapikit ako sa sinabi nito.

" alam mo mas lalo mong pinalala ang sitwasyon...hindi ka na nakatulong. "saka tumayo at nilapitan si janice na nag impake.

Ginaya din palabas ni nicole ang anak namin.

" aalis ka??bakit? Mahirap bang magpakatotoo? Masakit ba sa ego mo? Mahirap bang ibaba yang pride mo? Nasaktan ba kita ng sobra kaya ganyan ka ngayon? Ano ang pwde kong gawin para maayos natin ito? Sabihin mo. Ano?" sunod sunod ko na tanong nito at hinawakan ko ng mahigpit ang dalawang balikat nito.

" takot ako sa lahat. "maikli na sabi nito saka tinabig ako at bumalik ang atensiyon sa mga gamit na nasa bag.

" damn! Damn! Ano ba janice? "galit ko na tanong nito
"nicole is my cousin! Wala kang dapat ipagselos."mahina ko na sabi nito at hinawakan nag kamay niya. Tumingin ito sa akin at umiling. Napatango ako. Ang bigat bigat na ng dinadala ko.
"ok! Talagang wala na talaga siguro. Baka nandiyan na si edward pumalit." mahina ko na sabi saka lumabas sa kwarto. Nakita ko ang anak ko at ni nicole nakatingin sa amin.

Hindi ko ito pinansin at daretso akong bumaba sa hagdan at takbong lumabas sa bahay. Narinig ko pa ang pagtawag ni nicole at ni janine pero hindi ko pinansin. Tinahak ko ang daan patungo sa manggahan.

Mabilis kaong tumakbo patungo doon. Napasigaw ako pagdating sa manggahan at nagpahid ng luha. Huminga ako ng malalim at hindi mapigilang landasan ng mga luha. Tumingala ako sa langit na Kulay dugo.

Hapon na kasi at maganda ang sunset ngayon. Sumigaw ulit ako saka marahang umupo sa kinatatayuan ko hanggang sa mapasalpak sa damuhan.

Sobrang hirap at ang bigat na ng dibdib.

°°°