Endless love

24

Nakahinga ako ng maluwang ng makarating ako sa klassroom. Ang kaba ng dibdib ko na parang iwan kay hindi nawawala.

Nag assist din kami kay cellin kinahapunan dahil namimigay ito ng mga gamit sa mga bata. Mula sa notebook, ballpen, papel at iba't ibang klase ng gamit pang drawing.

"ang bait niya 'no!"

Narinig ko ang ilang teacher na nagsasabi malapit sa kinatatayuan ko. Nagkagat labi ako.

"ang pogi ng kasama niyang lalaki!"

"bagay sila."

Ano ano pa ang naririnig ko sa kanila pero hindi ko pinansin. Sa hindi mapaliwanag na dahilan bigla akong kinabahan ng makita si edward palapit sa kinatatayuan ko.

Napalinga ako sa kasamang teacher ko malapit sa akin. Nakatingin ito sa akin.

Mas lalo akong kinabahan. Baka mag ka isyu pa ako nito.

"you look so tense janice!"

Amaze na sabi nito. Huminga ako ng malalim saka tumingin kay edward.

"don't ever come near me! Kalimutan mong nagkilala tayo sa kasal ni russel. Ayaw ko yung nilalapitan mo ako at kinakausap."

Nakita ko ang pagsalubong ng kilay niya saka ngumisi ng bahagya.

"may ginagawa ba ako sayo? I'm just being nice."

"Don't plz."

Nakagigil siya. Hindi naman kami close nito pero kung makalapit at makipag usap sa akin parang close na close kami.

"i like you janice."

Hindi ko mapigilang magtaas ng kilay. Hambog din ito.

"don't! Your wasting your time!"

Saka ko ito iniwanan at lumapit sa pwesto ni cellin para tulungan itong mamimigay.

"iniwan mo ata ang manliligaw mo!"

Hindi ko ito pinansin. Tinanggap ko ang gamit na inabot niya sa akin at inabot ko naman ito sa nagpipila na mga bata. Ngingitian ko ang mga bata.

"salamat po."

"bakit ayaw mong bigyan ng chance si edward. Maybe his a right guy for you."

Napa ngiti  ako saka inabot ulit sa bata ang inabot sa akin ni cellin.

"I'm not looking for a right guy. Bakit ba ako magmadali."

Napatawa ito saka nag abot ulit. Inabot ko rin ito sa bata.

"wag kang mag aksaya ng panahon kahahabol kay steven... Were getting married!"

"No i'm not. Ok lang sa akin na magpakasal kayo kahit saang simbahan. No hard fellings. Hindi ko talaga masamain, promise."

I look at her. Her lips curved a smile.
I can't really understand her. Bakit ba niya ako pinagsasabihan ng ganyan? Para pagselosin ako? Tssk. I know where to stand kahit masakit sa dibdib.

Nag anyaya din ito sa bahay nila kinahapunan. Hindi na rin ako tumanggi dahil kasama ko rin ang mga co-teacher sa school

Mas lalo akong nanliit sa sarili ko ng makapasok ako sa magara nilang bahay. Napaka-elegante at may malaking chandelier nakasabit sa gitna ng sala  na sobrang ganda.

Ginaya kami nito sa kusina. May nakahain nasa mesa. May lalaking   nakaupo na may halatang may katandaan na pero maaninag ang taglay nitong bagsik sa katawan at sa mukha. Ito siguro ang papa ni cellin.