40.BÖLÜM

1.6K 83 9
                                    

Bu da bugün attığım son bölüm. Moladan sonra görüşürüz. Beklemede kalın.

___________

Yaman işten gelmişti. Kerim'in çoğu adamını yakaladıklarını söylemişti. İçimin rahat olmasını söylemişti. Yarın ise tamamının işini bitireceğini söylemişti. Batı ise marketten gelmişti. Şu an ise oturmuş Batı'nın planlarını dinliyorduk.

"Evleniyorsun demek ha!" dedi Koray ağlar gibi yaparak.

"Evleniyorum galiba," dedi Batı gözlerini büyütüp. Hallerine güldüm.

"Bencede yaz tatili bitmeden kız isteme, söz olayını falan halledelim. Düğün nasıl olsa olur," dedi Yaman. Batı kafasını salladı.

"Ay heyecanlı," dedim gülerek.

"Biz şimdi yine mi İstanbul'a gideceğiz? Mila gelemez o zaman, off. Zaten zor izin almıştı bu gittiğimizde de," dedi Koray üzgünce. Resmen sevdiği kız ile sürekli aynı şehirde olmak için çabalıyordu. Mila yoğun olsa bile yakın yerlerde olmaları bile Koray'ı mutlu ediyordu. Batı Şirince sırıttı.

"Ben nasıl geleceğim asıl?" dedi Yaman düşünür bir vaziyette.

"Kızı Ayşe teyzem ve sen isteyeceksiniz Yaman. Gelmen gerek," dedi üzgün bir şekilde Batı.

"İyi de oğlum neden oradayken söylemedin? Giderdik, isterdik kızı," dedi Yaman.

"Başımıza bir sürü şey geldi. Bir de ben daha yeni tanışmıştım ailesi ile," dedi Batı.

"Ben ayarlamaya çalışırım ama gelemezsem üzülmek yok. Mila da gelemiyormuş zaten. Bizi de görüntülü ararsınız," dedi Yaman. Üzgünce koluna sarıldım. Saçımı koklayıp öptü.

***

Üç hafta falan geçmişti. "Gidiyoruz," dedi Batı telefondan konuştuğu Yaman'a. Evet, tahmin ettiğiniz yere gidiyorduk. İdil'i istemeye. Yaman ise göreve gideceği için gelmemişti. Mila zor izin almıştı. Yanımızdaydı.

"Bana ver," diye mırıldandım. Telefonu aldım. Arabaya geçmiştik. Yaman'ın arabası ile gidecektik. Batı sürecekti. Ayşe annem öne geçmişti. Mila, Koray ve ben ise arkaya oturmuştuk. Yaman yanımda olmadığı için huzursuzdum.

"Napıyorsun?" diye sordum.

"Az sonra göreve çıkacağız. Karargâhtayım. Önemli bir görev. Dua et kocana," dedi gülerek.

"Dualarım seninle. Sen de bize dua et de şu serseriye versinler kızı. Uğraştırmasınlar bizi," dedim gülerek.

"Verirler verirler. Hemen bana mesaj at olur mu? Merak ederim ben," dedi.

"Olur," diye mırıldandım.

"Ayrıca daha yeni gördüm attığın resmini. Çok güzel olmuşsun. Sana aldığım kırmızı elbise değil mi o?" dedi. Güldüm.

"Teşekkürler. Evet seninle aldığımız. Zevkin güzel."

"Zevkim güzel olmasa seni seçmezdim," dediğinde yanaklarım kızarmış olmalı ki Koray yanaklarıma dokundu. Kıkırdadım.

KOMUTANIN RÜYA'SIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin