KOMUTANIN RÜYA'SI

25.BÖLÜM

Buyrun güzel okurlarım. İyi okumalar. Oyu unutmayınızz. ❤️

___________

(Rüya'nın anlatımıyla)

Güzelce kahvaltı yaptım. Umut içindi her şey. Batı bugün işe gitmeyecekti. Beraber kontrole gidecektik. Oradan da Yaman ve Koray'ın yanına gidecektik. Sabah erken saatlerde Yaman ile mesajlaşmıştık. Artık sanki biraz daha hareket ediyormuş eli ve mutlu olduğu yazdığı mesajdan bile belli oluyordu. Bugün taburcu olabileceğini söyledi. Batı ile konuşarak kahvaltı yapmıştık. Bu bana çok daha iyi gelmişti. İdil ile barıştıklarını söylemişti.

"Hadi beraber toplayalım masayı," dedim. Batı değişik bir şey demişim gibi kaşlarını çattı.

"Olmaz, ben toplarım. Sen git, rahat bir şeyler giyin," dedi. Evet, artık pantolonlarım olmuyordu. Sabah giydiğimde sıkmıştı iyice beni ve ben de fermuarını açıp tişörtümü üzerine çekip öyle gezmiştim. Şimdi gerçekten bir eşofman giysem iyi olacaktı. Kafamı salladım. Odama ilerledim. Dolabımı açtığımda Yaman'ın bana aldığı elbise gözüme çarptı.

"Keşke giyebilseydim," dedim. Karnımı okşadım. "Olsun, sonra giyerim," dedim. Rahat, geniş bir şeyler seçip giydim. Batı içerde bir şeyleri kırdı sanırım çünkü bir sesler geldi. İçeriye adımladım. Küfürler yağdırarak kırdığı tabağın parçalarını topluyordu.

"Yaklaşma buraya. Ayrıca çocuğun kulağını kapat. Şimdiden duymasın böyle şeyler, sonra ilk kelimesi, her neyse. Git işte," dedi. Kıkırdadım. Ne zamandır doğru düzgün annem ile konuşmadığımı fark ettim. Çok az konuşup kapatıyordum. Görüntülü aradığında da endişeleniyordum. Şimdi normal bir şekilde aradım. Biraz çalınca açtı. Salona geçip oturdum.

"Annem," dedim gülümseyerek.

"Kuzum," dedi. Özlediği her halinden belliydi.

"Napıyorsunuz? Sesiniz soluğunuz çıkmıyor," dedim.

"Gündelik işlere gidip geliyorum kızım. Baban bu aralar seni özledi ve içmeye başladı. Para yetişmiyor," dedi. Sinirlendi.

"Ben para yollarım oraya. Sen canını tehlikeye atma annem. Cam falan silme," dedim.

"Yok kızım. Sen keşke biraz gelsen. Yüzünü görsem. Sarılsam. Kokunu içime çeksem. Hem baban seni özledi, ondan agresif ve içiyor," dedi her telefonda olduğu gibi. Gözlerim doldu.

"Anne burada işler karışık. Yaman vuruldu. Hastanede falan. Birazdan onun yanına gideceğim. Çocukların dosyalarına bakmam gerek. Notlarına bakmam gerek," dedim.

"Geçmiş olsun.Tamam kızım. Bir gün görüşürüz illaki. Yaman nasıl? Ciddi bir şey mi?" dedi. Onu iyice özlediğimi fark ettim.

"O iyi," dedim. Batı kaş göz işaretleri yaptı. Gidecektik.

"İyi olun yavrum. Dikkat edin," dedi annem.

"Tamam annecim. Siz de dikkat edin. Şimdi gitmeliyim," dedim.

"Görüşürüz," dedi ve ben direk kapatıp derin bir nefes aldım. Yavaşça kalktım.

"Ne yapacağım ben? Annem beni özledi iyice. Hiçbir şey bilmiyor, torunu olacağından habersiz. Çok mu kızar diye düşünüyorum sürekli. Nolcak bu haller?"

"Öncelikle kafana çok takma. Geçecek hepsi," dedi Batı. Kafamı salladım. Ona inanmak istedim.

***

"Dediğim gibi Rüya, çok dikkatli olman lazım. Okul açıldığında da bir çözüm buluruz. Çok üzme kendini, çok yorulma. Yemeğini düzgün ye, Allah'ın izni ile hiçbir şey olmaz," dedi Şeyda hanım.