KOMUTANIN RÜYA'SI

13.BÖLÜM

Bu bölümü de atmak istedim. Yarın ise iki bölüm gelir büyük ihtimalle. Oy ve yorumu unutmayınız. Okuyan ve bunu oy vererek gösteren herkese çok teşekkür ederim. ❤️

_____________

"Batı, hayır alma onu ordan," dedim sıcak tencereye elleyecek olan Batı'ya. Elini tuttum. "O daha sıcak," dedim kızar gibi.

"Ya bu mutfakta amma küçük ya," dedi. Benim mutfağımdaydık ve yemek yapıyorduk.

"Napabiliriz? Anca burayı tutabildim. Ayrıca yatacak yerin var şükret," dedim.

"Aman hemen kız zaten," dedi.

"Kızmadım ki," dedim.

"O zaman yardım et, iki gözlü ocağın var. Neyi nerede pişireceğimi bulamıyorum," dedi.

"Tamam lan, şu bezle elini yakmadan pişmiş yemeği al tezgaha," dedim bezi verirken.

"Supangle yapacağım, çok önemli olmasa tencere dururdu orada. Ama supangle çok önemli," dedi küçük bir çocuk gibi. Güldüm.

"Tamam. Al sana küçük tencere," dedim.

"Eyvallah Rüya Hanım," dedi. O tatlı yaparken ben salata yapıyordum.

"Geçenlerde sen gelmeden bir gün önce falan ben, Yaman ve İdil çocuğunu okula göndermeyen şu adama gittik," dedim.

"Eee, noldu? Geliyor artık demi?"

"Hayır, gelmiyor. O kadar konuştum, dil döktüm. Adam göndermiyor kızı. Kızı da görsen o kadar akıllı, tatlı ve güzel ki. Resmen gözleri parladı ben konuştukça. Okula gelmek istiyor. Bu işin peşini bırakmayacağım," dedim.

"Kıyamam ya. Babası yüzünden okula gidemiyor. Peki annesi nerde?"  Son cümleyi kısık sesle söyledi. Hâlâ hassastı anne kelimesine karşı.

"Kadın yüzünü göstermek bile istemedi, mutfağa yardıma gittim. Adam gitme diye bağırdı arkamdan. Yaman sinirle bir şeyler anlatırken ben kadının yanına gittim. Çok çekingendi. Suratına bakmak için  kendime çevirdim. Kadının suratı morluklarla doluydu. Benim babam bile içmesine rağmen anneme şiddet uygulamıyor. Geçinmeye çalışıyorlar. Bu adam resmen kadını dövüyor, hem de küçük kızları var. Kim bilir neler yaşadı o minik? Ben de Rüya isem o kızın hayatını ve annesinin hayatını kurtarırım. Yaman zaten bu konuda hep yanımda, biliyorum sen de destekliyorsun. İdil zaten geçen seneden beridir uğraşıyor böyle şeylerle," diye anlattım. O ise supangleyi yapmış ve tatlı kaselerine koyuyordu.

"Rüya, çok uğraşma bence," diye mırıldandı.

"Ben uğraşmazsam kimse uğraşmaz, o kızın gözündeki parlamaları gördüm ben. Okumak istiyor. Yardım etmem gerek," dedim salataya sos yaparken.

"Babası aklımı karıştırıyor. Sana bir şey yapmasından korkuyorum. Uğraşma o yüzden," dedi. Ellerini yıkadı ve yanımda dikilmeye başladı. Ben de yaptığım sosu salataya koydum ve ona baktım.

"Bir şey olmaz. Yanımda siz varsınız, bana kimse bir şey yapamaz," dedim.

"Korkuyorum ama," dedi bana sarılıp.

"Neden? Nolur ki en fazla? Bir şey olmayacak ve ben o kızı okula getireceğim," dedim.

"Birisinin sana zarar vermesinden, hayatımda kalan insanlardan birini daha kaybetmekten korkuyorum," dedi.

"Korkma. Olmayacak bir şey," dedim. O sırada zil çaldı. Koray, Batı ile çok yakın olmuştu. Onunla buraya o gelmişti. Hem de Batı'nın arabası ile gelmişlerdi. Yaman görevdeydi ve ne zaman geleceği belli değildi. O yüzden gelen tabii ki Koray'dı.