31.BÖLÜM

1.9K 98 32
                                    

Onları yazmayı gerçekten çok seviyorum. Siz de okumayı seviyorsunuz biliyorum :) Lütfen desteğinizi oy vererek gösteriniz. İyi okumalar ❤️

__________

"Hadi tatile gidiyoruz," dedi Yaman. Koray ve ben anlamazca ona baktık.

"Nasıl yani?" dedi Koray elindeki laptoptan kafasını kaldırmadan. Yaman elindeki anahtarı sehpaya koydu. Yanıma oturdu. Başıma bir öpücük bıraktı.

"İnsan gibi konuşalım, şu laptobu bırak da," dedi Yaman.

"İşim var kanka, olmasa hadi neyse, iki gün sonra da İstanbul'a gitmem gerek. Toplantım var. Yoğunum. Biraz da İstanbul'da kalmam gerek," dedi Koray. Laptobu kenara koydu. Gözlerini ovuşturdu. Derin bir iç çekti. Batı ve İdil yoktu. Şöyle bir dolaşmaya çıkmışlardı. Mila işindeydi.

"İzin aldım ben. Birlikte bir şeyler yaparız diye. Tatile falan gideriz diye. Zaten zor aldım," dedi Yaman. Bana baktı. Gülümsedim. Göz kırptı.

"Çok yoğunum," dedi üzgünce Koray. "Ayrıca Mila'da çok yoğun. Birbirimizi bile zor görüyoruz." Gidip sıkıca sarıldım. Gerçekten üzgündü.

"Olsun, siz de baş başa gidersiniz belki sonra," dedim. Kafasını salladı.

"Hiç sanmıyorum ama belki gideriz. İşler hafiflerse," dedi. Yaman laptobu masaya koydu. Koray'ın diğer yanına da o oturdu.

"Kıskandı," dedi Koray gülerek. "Ama beni," diye ekledi. Hepimiz gülüştük. Ardından kapı açıldı. Batı ve İdil gelmiş olmalıydı. Onlar da gülerek salondan içeriye girdi.

"Selam," dediler aynı anda. İkiside selam verircesine ellerini kaldırdı.

"Selam," dedim. Yaman gülüyordu.

"Şu uyuma bir bak, şu muhteşem uyuma bir bak," dedi Koray abartılı bir şekilde. İdil ve Batı karşımızdaki koltuğa oturdular.

"Aynı anda oturdular, uyumlu çift," dedi yine Koray.

"Sağ ol Koray ama abartma artık," dedi İdil gülerek.

"Tamam, hıh," dedi Koray, kollarını önünde birleştirdi. Küçük çocuklar gibiydi. Gülümsedim.

"Gençler ben izin aldım. Tatile gidiyoruz. Koray ve Mila yoğun olduğu için gelemiyor. Siz uygun musunuz?" dedi Yaman. İdil ve Batı birbirlerine baktı. İdil geri bize döndü.

"Annem gil çağırıyor. İstanbul'a gitmem gerek. Batı'nın işleri de durgun olduğu için benimle gelecek. Ailemle tanışmak için," dedi İdil. Batı kafasını salladı.

"Bu saçlarla beni ne kadar ciddiye alırlarsa artık," dedi gülerek Batı.

"Öyle deme ya, bence severler seni," dedi İdil.

"Severler tabi, kimin kardeşi?" dedim.

"Beni aldatıyorsun, bir de utanmadan gelip anlatıyorsunuz," dedi Koray.

"Sen de beni aldatıyon," dedi Batı gülerek.

"Makarayı geç butonu nerede?" dedim. Koray bana baktı birkaç saniye. Sonra kafamı tutup göğsüne çekti. Sıkıca sarıldı.

"Boğacaksın lan karımı, bıraksana," dedi Yaman. Hepimiz gülüşüyorduk. Koray beni bırakınca saçlarımı düzelttim. Derin bir nefes alıp Koray'ın omzuna vurdum şakasına. Abartarak yerinden kalktı. Omzunu tuttu.

"Yenge! Acıdı ha," dedi. Göz devirdim. Koray gülmeye başladı.

"İki dakika ciddi kalamıyor, gevşek ya," dedi Batı.

KOMUTANIN RÜYA'SIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin