You Are Mine (Mine Series #1)

Five

Chapter 05.

Sumpa.

Maganda sana ang umaga ko kung hindi ko lang nakita ang napakapanget na mukha ni manong Kyle. Abala siyang umiinom ng... gatas? Diyosko! Naggagatas pa bah talaga 'tong lalaki 'to?! Dahil sa gulat ay napatitig ako sa kaniya.

He is just wearing a simple T- shirt and a shorts at ang panget niya talaga.

Napansin niya ata ang paninitig ko nang nilingon niya ako at tipid na nginitian. Inirapan ko siya at umupo sa tabi ni Daddy.

"Seryuso talaga kayo Daddy na siya ang papakasalan ko? Ang Panget niya," bulong ko sa ama ko, nanlaki kaagad ang mga mata niya at tumawa nang malakas. Naagaw tuloy namin ang atensyon ni Vaiden at ni manong Kyle na abala sa pagkain ng agahan.

Tumikhim si Daddy pero nagpipigil pa rin sa tawa. "Oh sorry sorry, hindi ko lang mapigilan..." nang- aasar niya akong tiningnan. "What are you saying, Vaeda? Look at Kailean! He is the perfect guy for you!" sumenyas pa siya. Perfect niya mukha niya!

Napapikit ako sa kahihiyan. "I am too young for him, Daddy! Napakalayo ng agwat namin sa isa't- isa!" pagmamaktol ko pero tinawanan lang ako.

"Age doesn't matter in love if you want to ask me, Vaeda. Kami nga ng Mommy mo, six years ang agwat ng edad namin kaya there is nothing wrong with Kailean for you." may pagmamalaki na sa boses niya, dahan- dahan akong napalingon kay manong Kyle na inosente lang na nakatitig sa akin.

Ano naman ang tinitingin ng ulupong na 'to?

Hindi natapos ang pagsasalita ni Daddy kaya pinili ko nalang na tumahimik at magsimulang kumain. Kukuha na sana ako ng kanin pero nagulat ako nang makitang si manong Kyle ang naglalagay sa pinggan ko! Problema nito?!

"Kaya ko namang kumuha," tamad na saad ko.

Parang hindi niya ako pinakinggan dahil nagpatuloy lang siya. Narinig ko pa ang pagpipigil tumili ng mga katulong namin sa malapit at pati na rin si Daddy! Kinilig! Lalaki bah si Daddy? Baka magising nalang ako na hindi na siya lalaki! Diyosko! Huwag naman sana!

Aksidente kong nalingunan si Vaiden, masama niya akong tiningnan at umiwas ng tingin.

Huminga ako nang malalim at hinawakan ang kamay ni manong Kyle na matigas ang ulo pero natigilan ako sa kuryenteng dumaloy sa mga kaugatan ko! Mabilis kong binawi ang kamay at napahingal pa. Ano 'yon? Siya bah si Thunderbolt?

"Tama na, masyado na 'yang marami..." humina ang boses ko.

"Okay," tipid na tugon niya at umayos na ng upo, nginiwian niya pa ako bago sumimsim ulit sa gatas. Alam kong gatas 'yon kahit mug ang gamit!  

Napailing nalang ako. "Dito na talaga siya titira, Daddy?" binulongan ko na naman ang ama ko. Kinurot ko na ang tagiliran niya para hindi na tumawa, close naman na kami kaya ginawa ko 'yon.

"Yes, Vaeda." sagot niya, nagpipigil sa tawa.

"So makikita ko na siya araw- araw kung ganoon?" hindi makapaniwalang tanong ko, ngumiti siya nang malapad saka tunango- tango. "Daddy naman, hindi pa ako handa..." dagdag ko.