You Are Mine (Mine Series #1)

Fifty- Three

Chapter 53.

Akin Ka.

Diretso ang tingin at sa pagtitingin niya sa'kin ay sinuyod niya ang katawan ko. His eyes stopped on tummy at nakita ko ang pagkagulat ng mga mata niya. Ilang segundo ang inilaan sa pagtitig sa tiyan ko saka ako tiningnan ulit sa mata.

My tears was still like a waterfall while staring at him. I don't know what should I feel, I don't know kung ngingiti bah ako o hindi. I just want to stare at his face...

Wala nang lumabas na salita sa aking bibig dahil hinihintay kong siya naman ngayon ang magsalita. A little smile suddenly crept into his lips, isang paghakbang ang ginawa niya at mas lalo akong napaiyak nang may makita akong tumulo na luha sa kanang pisngi niya.

He is crying.

"Vaeda..." as he called me, isang hakbang ulit ang ginawa niya. Napatakip ako sa bibig para pigilan ang sarili na gumawa ng ingay sa pag- iyak.

Dalawa nalang... mayayakap ko na siya ulit at hindi ko na siya papakawalan pa. Humakbang siya ulit at tumayo ng tuwid, he softly chuckled but he is still crying. Amoy na amoy ko na ang panlalaking pabango niya.

"L-look at me," nanginginig ang boses na utos niya. I looked up to him and I don't know why I feel so weak everytime I see him crying. Suminghot siya kaya kinagat ko ang pang-ibabang labi.

"Kaile--" he didn't let me finish my words on calling his name because he hugged me, ramdam na ramdam ko ang pag-iingat sa paraan ng pagyakap niya sa'kin.

Niyakap ko siya pabalik at sinubson ang sarili sa dibdib niya, doon ako nagpatuloy sa pag-iyak at kinusot ang likod niya. Inamoy ko rin pagiging mabango ng katawan niya. I felt him kissed the top of my head.

"N-nakauwi ka na..." I sobbed while saying those words.

He chuckled. "Yeah, I'm home... umuwi na ako sa'yo, Vaeda... I am finally home in your arms..." mariin kong naipikit ang mga mata dahil nanikip bigla ang pagtibok ng puso ko.

"Huwag ka nang umalis ulit ha? Huwag na huwag mo na akong iwan na nasasaktan... h-hindi ko kaya, Kailean..." pagmamakaawa ko, he gently untangled my hands on him para maharap niya ako.

And a gentle soft kiss suddenly landed on my lips by the time when he looked at my face. He held my both cheeks and deepen more his kiss. Because I missed him that much... of course! Hinalikan ko siya pabalik. Napahawak ako sa dibdib niya at mahina 'yong pinisil. Mas diniin ko pa ang sarili sa kaniya para hindi niya na ako hihilahin.

He groaned when he felt that I want his tounge inside my mouth kaya mas lalo akong ginanahan na halikan siya ng malalim. Pikit-mata kong nilalasap ang sarap ng labi niya sa'kin.

Napaungol na ako nang maramdaman ang kamay niya sa ilalim ng duster ko at marahang hinaplos ang umbok kong tiyan. It tingles kaya dahan-dahan ko siyang tinulak.

I forgot if it's okay to have sex... malaki na ang tiyan ko at mabigat na rin at baka mapapasama pa sa anak namin na gumawa kami ng milagro habang nasa sinapupunan ko pa siya. Aish! Sabik na sabik naman sana ako pero kailangan ko siyang pigilan.

"What's wrong?" he asked while catching his own breathe, 'di ko siya sinagot para siya na mismo ang sumagot sa tanong niya. "Fvck... buntis ka nga pala. I'm sorry, baby." hindi ko alam kung sino ang tinutukoy niyang 'baby'.

Tinitigan ko ang mukha niya at hinaplos ang pisngi niya. "Bakit mas lalo ka atang gumwapo?" bulong ko, natawa siya.

"Ikaw? Bakit buntis ka?" alam kong biro 'yon pero nainis ako bigla kaya hinampas ko ang dibdib niya. "Ouch! What was that for?" he whimpered. Akma na sana akong lalayo pero niyakap niya ako ulit at inaamoy-amoy ang leeg ko.