You Are Mine (Mine Series #1)

Twenty- One

Chapter 21.

Putok.

"What took you so long to go out?" bungad na tanong sa akin ni Kailean. Pinauna ko si Kathlyn na lumabas kaya ito ako ngayon, tinatanong ako.

"Naghugas lang ako ng kamay, tara na?" aya ko sa kaniya, tumango siya at una akong naglakad dahil gusto niyang ako ang mauuna. Nakayuko ang ulo ko habang naglalakad pabalik sa private room namin.

Huminga ako nang malalim at umupo na ulit sa upuan kung saan ako kanina. Napatingin ako kay Kathlyn na abala na sa pagkain ng dessert niya. Nakaramdam ako ng frustration sa sinagot niya sa'kin pero ayos lang, alam kong pinili niyang hindi na ulitin ang sinabi dahil baka umasa ako.

Nilahad sa akin ni Kailean ang dessert at kinain ko 'yon. Nababasa ko sa mukha ni Ate Zella ang pag- alala at nang mapansin niya akong nakatitig sa kaniya ay ngumiti siya.

"Masarap, Yzabelle?" ngiting tanong niya, tinutukoy ang kinakain ko.

Tumango ako. "Yes Ate... kumain ka na rin, ibaba mo muna ang cellphone mo." sabi ko, marahan siyang natawa at sinunod naman ang sinambit ko.

"Oh sure sure... I am just calling the gaurds to remind them na protektahan nila tayo and they already positioned  theirselves outside," imporma niya bigla sa aming lahat. "Chris told me na may kahina- hinalang lalaking naghihintay sa kotse ni Dashren while Arvin told me that the other suspicious people are just staying outside of the mall." dagdag niya, napaisip si Kuya Mon.

"They chose to wait outside not to make a commotion here?" napatango si Ate Zella at natawa si Kuya Mon ng sarkastiko. "That's pathetic! Kung gusto nilang lumabas tayo kaagad, pumasok sila dito!"

Matalim siyang tiningnan ni Kuya Cohen. "Gusto mong madamay ang mga inosenteng tao, Villamon? You're so stupid! Mas mabuti na ngang nasa labas sila para doon maghintay!" tumaas bigla ang boses niya. Napatayo si Kuya Mon at agad na tinapunan ng kutsilyong ginamit niya kanina sa paghiwa.

"I was just stating my opinion bastard! I am not stupid like you!" sigaw ni Kuya Mon pabalik matapos mailagan ni Kuya Cohen ang kutsilyong tinapon niya.

"Stating your ass! Just shut up there!" akma pa sanang sisigaw ni Kuya Mon pero sinuntok na siya ni Ate Zella sa mukha dahilan para tumahimik ito. Kita ko kung paano umiiling si Kathlyn sa nakikita, halatang disappointed. Si Vaiden naman ay natataranta na.

"Pwede bang mag- usap kayo nang hindi nag- aaway o nagsisigawan?! Ang tanda- tanda niyo na but the two of you doesn't have manners! May mga batang nakikinig at nakakakita sa inyo! Ugh! Can we just focus on what's gonna happen now?! Mamaya na 'yang pagpapatayan ninyo!" si Ate Zella na inis na inis na talaga.

Hawak ni Kuya Mon ang kaliwang pisngi niya at napaupo ulit kagaya ni Kuya Cohen. Masama pa rin ang tingin nila sa isa't- isa pero sa huli ay tumigil na. Sinulyapan ko si Kailean na nakapandikwatro lang at kalmadong nakatingin kay Ate Zella.

"So what's the plan, Mariella?" si Kuya Cohen ang unang nagtanong, bumuntong- hininga si Ate Zella at matagal nakasagot.

Napatingin kaming lahat kay Kailean nang tumikhim ito. "Don't panic, ilang beses na nila tayong inatake kaya kumalma ka." napaawang ang bibig ko sa sinambit niya at napatingin ulit kay Ate Zella na tumatango na.

"Fine, I'm sorry. Hindi ko lang talaga makontrol nang maayos ang sarili ko ngayon lalo na at may maraming tao sa labas..." malalim ang paghinga niya. "What if may madadamay tayong inosenteng tao? What if... may mamamatay na inosente dahil sa atin? They will--"