You Are Mine (Mine Series #1)

Fifty

This isn't the final chapter Fieras, I am still thinking the plot of my ending so stay with me until the end of this story! Wuv u! And Happy Reading for you all heheheehe

Chapter 50.

Happy Birthday.

"He still want to pursue his dreams, Yza... dahil sa pag-alis mo noon... pinutol ng Daddy niya ang deal sa kaniya..."

"He still want to pursue his dreams, Yza... dahil sa pag-alis mo noon... pinutol ng Daddy niya ang deal sa kaniya..."

"He still want to pursue his dreams, Yza... dahil sa pag-alis mo noon... pinutol ng Daddy niya ang deal sa kaniya..."

...

Ate Felicy's voice kept echoing inside my head at kasabay ng pagkakarinig ko sa mga iyon ay ang pagtulo ng luha ko. I was so lost na hindi ko na alam kung mahahanap ko pa bah ang katinuan sa sarili ko. I couldn't process anything and I don't know how to process it also...

Bakit? Hindi pa bah ako sapat? Hindi pa bah? Fvckshit naman oh...

Sinandal ko ang sarili sa upuan ng kotse at hinayaan ang sariling tumitig na naman sa kawalan. Kasama ko si Kuya Cohen ngayon, hinahatid ako pauwi sa condo ni Kathlyn. I chose not to talk to Kailean, iniwan ko lang siya na ganoon, no words, nothing... I did nothing but I left him dumbfounded.

Ano bah ang kulang sa akin?

'Di ako humihikbi pero umiiyak ako. Gusto kong humiga pero mahihirapan lang akong huminga. Huminga ako nang malalim at tumingala saka dinamdam ang sakit na nararamdaman ng puso ko. I rested my back and let my tears fall down without a sound in my mouth. Tinakpan ko ang mata sa braso ko at doon piniling umiyak pa lalo. Many questions went through my head and I don't know if may maisasagot bah ako sa sariling mga tanong.

Dreams? Goals? Pangarap? Ano bah talaga ang pangarap mo Kailean? Ano bah ang gusto mong makuha na ikakasaya mo? Hindi bah talaga ako sapat para sabihin mo na ako nalang? Ako nalang ang pangarap mo?

He became a successful teacher, nakabili na siya ng bahay sa isang subdivision. He has alot of money because he is also an investor to a company kaya ano pa ang kulang sa kaniya? Ano pa? I thought sapat na para sa kaniya ang kung ano siya ngayon? I thought maayos na ang lahat sa kaniya pero ano ito?

Bakit ang sakit-sakit isipin na sa pagdaan ng araw ko rito, hindi ko pa rin siya natatanong kung ano bah talaga ang pangarap niya.

He is a Viornole! Sana noon pa, nagawa niya na ang pesteng pangarap niya! Masyado pa bah talagang kulang sa kaniya ang natatanggap niya ngayon?! Kulang pa bah? Kulang pa?

"Yzabelle--" Kuya Cohen tried to call me but I stopped him.

"No, don't talk to me. Please, hayaan mo muna ako." saad ko habang hindi siya tinitingnan. I blowed a large breathe and think again. Kumalma na ang bawat paghinga ko pero ang sikip ng dibdib ko ay hindi pa nawawala. "Ano bah ang pangarap niya... Kuya?" hirap- hirap na tanong ko.

Pinagmasdan ko si Kuya Cohen na swabeng nagmamaneho sa harapan, he deeply sighed and glanced me at the mirror. "He wanted to meet his grandfather again who lived in Canada..." mapakla akong natawa. 

"Kung 'yon lang naman pala..." my voice broke. "Sana pinuntahan nalang niya, ang tanga-tanga niya ano? Ang lapit-lapit lang ng Canada, tapos pinapatagal pa niya?" sarkastikong tanong ko. "Gago siya eh! Napakagago niya!"