Giritli Mahallesi | Tamamlandı

GM|60

Burculardan akşam üzeri hava kararmaya yakınken çıkmıştık. Utku büyük bir özen ile hediyesini eve götürdükten sonra tekrardan bize gelmiş ve sahile gidip biraz dolaşmıştık.

Gece de Utkularda PlayStation'ı ayarlayıp oynamıştık. Saat 11'e gelirken eve gelmiştim.

Ben eve gelir gelmez kendimi yatağa atmıştım ama Utkunun sabaha kadar oyun oynayacağına emindim.

"Okan!" Diye bağırdığını duydum annemin. "Hıı?"

"Bak Utku geldi kapıya, bekliyor iki saattir çocuk. İçeriye de girmedi, kalk hadi!"

Gözlerimi aralayıp duvarda ki saate baktım. 9'a geliyordu ve Utku bu saatte bizim kapıdaydı? Yataktan kalkıp kapıya gittim.

"Ne işin var oğlum bu saatte burada?" Diye sordum uykulu uykulu.

"Okan sen salak mısın?" Dediğinde kaşlarımı çattım.

"Ne diyorsun Utku ya sabah sabah."

"Güzel kardeşim, canım dün dedik ya sabah spora gideceğiz diye! Sekizde çıkalım diye sözleştik hani."

Uykum yeni yeni dağılırken Utkunun dediklerini düşündüm. Evet öyle bir şeyler demiştik dün. Niye demiştik acaba? Salak mıyız biz sabahın 8'inde kalkıp spora gidelim.

"Laf arasında öylesine falan demişizdir. Ne işimiz var sabahın köründe sporda?"

"Ya Okan çakacağım bir tane suratına! Çabuk git hazırlan gideceğiz."

"Pazartesi gideriz Utku."

"Okan 10'a kadar sayıyorum!" Dediğinde oflayarak odama geri döndüm. Üzerimi değiştirip spor çantama bir kaç bir şey koydum. Telefonumu da aldıktan sonra odadan çıktım. Yüzümü yıkamadığımı hatırlayınca banyoya girip elimi yüzümü yıkadım. Saçlarım kuş yuvası gibi gözüktüğü için saçlarımı da taradım.

"Oğlum kahvaltı yapsaydınız!" Diye seslendi annem evden çıkacakken. "Yaparız biz." Diyip kapattım kapıyı.

"Hava soğumuş lan." Dedim ellerimi kapşonlu hırkamın cebine sokarken.

"Aynen serinlemiş baya."

Utkunun hem düzenli giderek spor yaptığı hem de arada eğitmenlik yaptığı spor salonuna gelmiştik. Zaten mahalleden çok uzak değildi, yürüyerek 15 dakika falan sürüyordu.

Utku ile yaklaşık 3 saat spor yaptık. Evet 3 saat. Ben daha 1 saat olmadan yeter demeye başlasamda Utku asla izin vermemişti bırakmaya. En sonunda kendimi yere atınca mecbur bitirmişti oda.

Spor salonun giyinme odasında üzerimizi değiştirdikten sonra çıkmıştık.

"Utku!"

Utkuyla birlikte gelen ses ile arkaya döndük. Bize doğru gelen kızı bir yerden tanıyordum ama nerden tanıyordum hatırlamıyorum.

"Naber?" Diye sordu Utkuya bakarak. Utku göz devirdi. "İyidir senden?" Dedi konuşmak istemediğini gayet belli ettiği bir ses tonu ile. O ses tonu nasıl olur diye sormayın, oluyor işte. Zaten olunca anlıyorsunuz.

"İyidir bendende." Dedikten sonra bana baktı. Baştan aşağıya hızlıca süzdükten sonra "Selam." Dedi. "Selam."

Elini bana doğru uzatıp "Başak ben." Dedi. Şimdi hatırlatmıştım, Uğur abilerin düğünde görmüştüm bu kızı. O zaman da Utkunun yanındaydı. Sormuştuk ama söylememişti kim olduğunu.

Uzattığı eli hafifçe sıkıp "Okan bende." Dedim.

"Ha şu meşhur Okan sensin."

Kaşlarımı çattım. "Meşhur Okan derken?"