Giritli Mahallesi | Tamamlandı

GM|54

Yazardan...

"Aşktan ölen tekrar ölmez diyorlar! Kırılan kalp tekrar sevmez diyorlar. O gitti bir daha dönmez diyorlar, söylesene söyle! İnanayım mı?"

Ozan ve Uğur mekan da çalan şarkıya eşlik ederken Burak da onları izliyordu. O biraz daha ayık kalmayı tercih etmişti bu gece. Çünkü arkadaşları çoktan salmışlar, kafalarına göre davranıyorlardı. Ee iki deli ile uğraşacak biri de gerekiyordu. Bu gece o şanslı kişi Burak olmuştu.

"Hayatı tesbih yapmışım sallıyormuşum!"

Ozan elini havada sallayarak şarkıya eşlik ederken Uğur söylemeyi bırakıp bir şeyler başlamıştı.

"Sevmemiş diyorlar Allah aşkına, söylesene söyle inanayım mı?"

"Oğlum tamam bırakta şarkıyı dinleyelim ya!" Dedi Burak.

Ozan susup masaya yaslandı. "Oğlum evleniyorum lan ben." Dediğinde Uğur gülmeye başladı. "Yeni mi fark ettin kardeşim."

"Farkındaydım da ciddiyeti yeni geldi."

"Bu ciddiyet gelmiş halin mi?" Diye sordu Burak.

"Evet Burak bey beğendiremedik mi?"

"Sizi beğenmemek ne haddime Ozan bey?"

"Aferin."

Uğur sakince geriye yaslandıktan sonra "Oğlum büyüdük lan."

"Bir şeyleri fark etme gecesi falan mı? Oğlum 26 yaşındasın yeni mi fark ediyorsun büyüdüğünü?"

"Kardeşimiz evleniyor iki duygusal olalım diyorum izin vermiyorsun ki?"

"İyi tamam demedim bir şey ol duygusal."

"Aferin." Dedi Uğur. Sonra biraz düşündü. Diyeceği şeyi hatırlayamamıştı. "Ne diyordum oğlum ben?"

"Ne bileyim büyüdük falan bir şeyler diyordun."

"Ha evet büyüdük. Ama ben biliyordum ilk Ozan'ın evleneceğini." Dedi Uğur.

"Yani tahmin etmesi çok da zor bir şey değil liseden beri sevgililerdi."

"Doğru." Diyerek Ozan'a döndü Uğur. "Eğer ayrılmasaydınız şuan bekarlığa vedanı değil çocuğunun doğum gününü kutluyorduk."

Ozan ona gülerken "Haklı vallahi." Dedi Burak da.

"Ee damat bey evlenmeden bizden istediğin bir şey var mı?"

"Siz niye ben uzak bir yere gidiyormuşum gibi davranıyorsunuz kardeşim? Mahalelde başka bir eve taşınacağım alt tarafı."

Uğur alaylı bakışlar ile Burağa döndü. "Yazık lan bu çocuğa."

Burakta aynı şekilde Ozan'a döndü. "Sen öyle eskisi gibi rahat rahat takılabileceğini mi sanıyorsun? Senin artık ekmek götürmen gereken bir ev var."

"Ee?"

"Eesi artık öyle geceleri dışarıya çıkmayı falan unut sen."

Ozan gülerek cevap verdi. "Oğlum ben evde oturacağım da siz gecelere mi akacaksınız? Benim Mihrimah'ım varsa sizin de Feraye ve İrem'iniz var hatırlatırım."

"Oda doğru."

"Ee ne yapalım kardeşim biz de her gece size geliriz." Dedi Uğur.

"Geleceksiniz tabii lan."

"Aga sen şimdi baba da olursun." Diyerek araya girdi Burak.

"Siz de amca olursunuz." Dedi Ozan.