Giritli Mahallesi | Tamamlandı

GM|71

satır arası yorumlarınızı bekliyorum🌸

(Bayram'ın 2.Günü)

"Utku nerede?" Diye sordum arabanın kapısını açınca. Uğur abi kendi arabasına kısa bir bakış atıp bana döndü. "Arabada uyuyor."

"Bu saatte?" Dedim kolumda ki saate bakarken. Saat sabah 10'a geliyordu. Ve biz yola çıkmıştık.

Daha doğrusu daha mahalledeydik. Herkesin toplanmasını bekliyorduk. Ondan sonra yola çıkacaktık.

Uğur abilerin arabada, Uğur abi, Feraye ve Utku vardı. Abimlerin arabada ben, yengem, abim, Hülya ve Poyraz vardı. Arka koltukta, orta yerde duran kocaman puset her an arabadan atılacakmışım hissi veriyordu bana ama olsun. Burak abilerin arabada da, İrem, Burak abi, Egemen ve Burcu olacaktı. Toplam 3 araba gidecektik ama Uğur abiler, Gülsüm teyzelerin Doblo arabalarını almışlardı. O yüzden neredeyse her şey onların bagajdaydı.

Abim ve Uğur abi arabadan inmiş bir şeyler konuşurken bende yanımda ki pusette etrafa bakınan Poyrazı seviyordum.

Poyraz yaptığım saçma hareketlere sesli bir şekilde gülerken yengem de bir kaç tane fotoğrafımızı çekmişti.

Burak abilerde gelince herkes arabasına binip yola çıktı. Onlar direk oraya gidecek yola girmişti. Biz önce Hülya'yı alacaktık.

Pek fazla trafik olmadığı için yaklaşık yarım saatte gelmiştik Hülyaların eve. Hülya'nın evden elinde 2 büyük çanta ile çıktığını görünce arabadan inip yanına gittim ve bir şey söylemeden çantaları aldım.

Çantaları bagaja yerleştirdikten sonra arabaya binip tekrardan yola çıkmıştık.

"Naber Hülya?" Diye sordu abim. Arada bir dikiz aynasından bana attığı bakışları umursamadan Hülyaya döndüm. "İyidir enişte senden naber?"

"İyi bende."

Arabada olan ufak bir sessizlikten sonra abim ve yengem aralarında bir şey konuşmaya başlamıştı. Bende bunu fırsat bilip Hülyaya döndüm. "Naber?"

"İyidir, senden naber?" Dedi Poyraza bakan bakışlarını bana çevirmeden.

"İyi benden de."

"Bayramın mübarek olsun." Dedi başını kaldırıp.

"Seninde."

Ufak bir sessizlikten sonra tekrardan konuştum. "Senin geleceğinden hiç umutlu değildim."

Kaşlarını çattı. "O neden?"

"Ee kampa gidiyoruz?"

"Ee?"

"Ee çadırda kalacağız?" Dedim.

"Yani?"

"Yanisi sen balkonda bile gelen böcekten korkuyorsun, dağda bayırda nasıl kalacaksın 2 gece?" Diye sordum.

Çünkü cidden öyleydi. Hatta abimler ilk kamp dediğinde gitmeyelim falan demiştim. Çünkü Hülya'nın geleceğini ciddi anlamda düşünmemiştim. Ufacık bir böcekten bile korkup bağıran biriyken gece çadırda kalacak olması pek inandırıcı gelmemişti.

"Belki korkularımın üzerine gitmek istiyorum?" Dedi başını bana doğru yaklaştırırken. Bende aynı onun gibi ona doğru yaklaşarak konuştum. "Belki de ben seni böceklerden korurum?"

"Belki de sen de korkacaksın?"

"Neden korkacakmışım, ormanda ki canavarlardan mı?" Diye sordum gülerek. Hülya da güldü. "Canavar olabilir, böcek olabilir?"