Giritli Mahallesi | Tamamlandı

GM|14

"Bence akşam gidelim." Dedi İrem. "Ben oruçlu oruçlu o çarşının kalabalığına giremem."

"Bende." Dedi Burcu. "O zaman yarın akşam gidiyoruz?"

Egemen'in dediğini hepimiz onaylarken içeriye Uğur abi girdi. Arkasından da Ozan abi ve Burak abi.

Bakışlarım İrem'i buldu. Başka şeylerle ilgileniyor gibi gözüküyordu. Ama öyle olmadığı her halinden belliydi. "Hayırdır nereye gidiyorsunuz?" Diye sordu Uğur abi yanıma otururken.

İftardan sonra hep birlikte Utku'larda buluşmuştuk. Ve bayramlık almak için ne zaman çarşıya gideceğimizi konuşuyorduk. Gündüzleri çarşı hem sıcak hemde kalabalık olacağı için yarın gece gitmeye karar vermiştik. Zaten bayram öncesi olduğu için çoğu dükkan geç kapanıyordu.

"Bayram alışverişine." Dedi Okan. "Ne zaman?" Diye sordu Ozan abi. "Yarın gece gidelim diye düşündük." Dediğimde Uğur abi konuştu "Aynen oruçlu iken gitmeyin zaten. Başınıza güneş falan geçer."

Uzun bir süre sessizlik oldu. "Allah analı babalı büyütsün." Dediğinde Utkuya döndük hepimiz. "Ne?" Dedi Egemen. "Hani sessizlik oldu ya, kız çocuğu doğdu bende ondan dedim." Dediğinde göz devirdim. "Bu çocuk harcanıyor buralarda." Dedi Ozan abi.

Bakışlarım Burak abiyi buldu. Geldiğinden beri hiç konuşmamıştı. Bir gözü telefondaydı ama alttan alttan İrem'e de bakıyordu. Her şey daha yeni olduğu için böyle davranıyorlardı. Yani umarım zamanla eskisi gibi olurdu herşey.

"Dışarıya çıkalım mı?" Diye sordu Burcu. "Olur." Dedim hemen. "Nereye gideceğiz ki?" Diye sordu İrem. "Sahile ineriz." Dedim.

"Ee siz gelmiyor musunuz?" Diye sordum Uğur abiye. Diğerleri dışarıya çıkmıştı. Uğur abi Burak abiye kısa bir bakış atıp tekrardan bana döndü. "Gelmeli miyiz?" Diye sordu.

"Gelin." Dedim. Gülümsedi.

"İrem sorun çıkartmasın?" Dedi.

"Hep böyle kaçacaklar mı? İllaki bir araya gelecekler." Dedim.

"Gelelim o zaman." Dedi ve ayağa kalktı.

"Hadi kalkın." Dedi Uğur abi diğerlerine döndü. "Kalkın hadi."

Burak abi telefonu cebine atıp "Nereye?" Diye sordu. "Biz de gidelim." Dedi Uğur abi. Burak abi bana kısa bir bakış attı. "Oğlum bilmiyor gibi konuşmasana." Dedi.

"Bende biliyorum Burak abi. Kalkın hadi, ne olacak sanki düşman mısınız?" Diye sordum. "Haklı." Dedi Ozan abi ve ayağa kalktı.

Burak abi de oflayarak ayağa kalktı. "Hem konuşursunuz." Dedim.

Hep birlikte sahile çıkmış yürüyorduk. Burcu Egemen ile bir şeyler konuşurken kolundan tutup yanıma çektim. "Şunları konuşturalım." Dedim. "Kimleri be?" Diye sordu Burcu. "Seninle beni." Dedim ve göz devirdim. Bazen gerçektende aşırı saf oluyordu.

"Nasıl konuşturacağız ki?" Diye sordu. Haklıydı, onu düşünmemiştim. "Uğur abi." Dedim. Uğur abi önden yürüyordu. Sesimi duyunca durup bana baktı "Efendim?"

"Bir gelsene." Dedim. Başını sallayıp yanımıza geldi. "Burak abi ve İrem'in konuşması gerekiyor." Dedim direk. "Neden?" Diye sordu. "Acaba?" Dedim. "Üç gündür birbirlerinden kaçıyorlar."

"Doğru. Nasıl olacak peki?" Diye sordu. "İşte onu bilmiyorum." Dedim. "Ya öyle bir şey düşünmemize gerek yok. Çocuk değiller sonuçta, gidin şurada bir konuşun diyelim konuşurlar." Dedi Burcu. "Haklı." Dedi Uğur abi. "Burak!" Diye bağırdı birden. "Ya dursana öyle olmaz." Dedim ve gitmesin diye kolundan tuttum. Kolunda duran elime kısa bir bakış atıp bana baktı. "Her gitmek istediğimde böyle tutar mısın?" Diye sordu. Hemen elimi çektim. "Çağır hadi." Dedim hızla konuyu değiştirmek için.