Giritli Mahallesi | Tamamlandı

GM|59

2 Ay Sonra, Okan'dan ;

"Anne ben çıkıyorum." Diyip evden çıktım. Bahçeden çıkıp mahallede yürümeye başlayınca cebimden telefonumu çıkartıp Uğur abiyi aradım.

"Abi ben çıktım evden, size mi geleyim?" Diye sordum telefonu açınca. "Bize gel."

"Tamam."

"Okan."

"Efendim abi?"

"Utku yanında değil dimi lan?" Diye sorduğunda "Yok artık Uğur abi!" Dedim sitemle. "O kadar salak mıyım ben?"

"Evet." Dedi gayet rahat bir şekilde. "Ayıp ayıp!"

"Tamam çok konuşma hadi gel bekliyoruz."

Telefonu kapattıktan sonra tekrardan cebime attım. Feraye ve Uğur abi 1 ay önce evlenmişlerdi. Evleri mahallenin çıkışında, Egemenlere yakındı. 1 hafta önce hep birlikte gittiğimiz tatilden dönmüştük. Şimdi de yarın Utkunun doğum günü olduğu için Uğur abilere gidiyordum.

Saat gece 10'a geliyordu. 12 gibi Utkulara geçip doğum gününü kutlayacaktık. Sürpriz yaptığımızı düşünüyorduk ama zaten Utku gideceğimizi tahmin ediyordur.

Zile bastıktan 10 saniye sonra açılan kapıyı itleyip içeriye girdim. Uğur abilerin dairesi en üst kattaydı ve dubleksti. Asansöre binmeyip yavaş adımlarla merdivenleri çıktım.

"Hoşgeldin." Dedi Feraye. Kapıyı açmış beni bekliyordu. "Hoşbulduk Feroşum." Diyip içeriye girdim.

"Sonunda gelebildin paşam!" Diye sitem etti abim oturma odasına girince. Ben hariç herkes buradaydı. Ha tabii birde Utku yoktu.

"Ne yapayım." Diyip yere oturdum. Çünkü koltuklarda yer yoktu. "Utku gitmedi bir türlü eve."

"Gönderseydin." Dedi abim. "He gelseydin pastayı bizde yapsaydın daha az anlardı."

"Nasıl yani?"

"Abi Utku ile sabahlara kadar oyun oynuyoruz normalde. Doğum günü gecesi saat 9'da git artık eve desem anlamaz mı?"

"Anlamaz." Dedi Egemen.

"Hee salak mı benim arkadaşım?" Diye sordum hızla. "Okan sana bir haberim var." Diyen Uğur abiye döndüm. "Senin arkadaşın salak."

"Ha ha çok komiksiniz. Neyse aldınız dimi pastaları?" Diye sordum.

"Pastaları?" Dedi İrem sorgularcasına. "2 tane almadınız mı?"

"Burak alacaktı." Dedi Uğur abi. "Valla ben bir tane pasta aldım."

"Ya Burak abi ya!" Diye konuştum hızla. "Küçük pasta almadın mı?"

"Hayır. Demediniz ki oğlum?"

"Demeye gerek mi vardı abi?"

"Kusura bakma kardeşim sizin saçma gelenek ve göreneklerinizi aklımda tutamadım." Dedi Burak abi. Bir şey demeden ofladı.

"Tamam oğlum sende yarın yapıştırırsın Utkunun pastasını yüzüne."

"Hayır abi." Dedim ve ayağa kalktım. "Bu saatte pasta aramayacaksın değil mi?" Diye sordu yengem. "Tam olarakta öyle yapacağım." Dedim.

"Okan saçmalama. Bu senede yapıştırmayıver pasta." Dedi Uğur abi. "Abi hayır o zaman doğmuş olmaz."

"Ne?"

"Öyle işte. Almam gerekiyor."

"Bence hiç boşa laf anlatmaya çalışmayın." Diye konuştu Burcu. "Okan ve Utkunun kurallarından bahsediyoruz. Her sene birbirlerinin doğum günlerinde yüzlerine pasta yapıştırıyorlar. Okan ne yapar ne eder gider tekrar pasta bulur. Gerekirse kendi yapar."